Κυβέρνηση

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ο σκοπός του σημερινού Συμβουλίου ήταν να προετοιμάσουμε τη θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη συνεδρίαση των G-20, που θα συνέλθει, σε λίγες μέρες από σήμερα, στο Pittsburgh στις 24 και 25 Σεπτεμβρίου. Είναι κοινή διαπίστωση ότι η διεθνής οικονομική κρίση δεν έχει τελειώσει. Οι κίνδυνοι παραμένουν, συνεπώς είναι απαραίτητο να βρισκόμαστε σε διαρκή ετοιμότητα και να συνεχίσουμε να θωρακίζουμε τις οικονομίες μας με τα κατάλληλα μέτρα. Βασική προτεραιότητα είναι πάντα η προστασία της εργασίας και η εισοδηματική στήριξη των οικονομικά ασθενέστερων. Για να εκπληρωθούν αυτές οι προτεραιότητες απαιτείται μια οικονομία με δυναμική, μια οικονομία με προοπτική. Βεβαίως η στήριξη επί μέρους κλάδων της οικονομίας ή κοινωνικών ομάδων πρέπει να συνδυάζεται: - με οικονομικό ρεαλισμό - με σταθερότητα στα δημόσια οικονομικά - με εποπτεία χρηματοπιστωτικών αγορών, όπως και στην περίπτωση της χώρας μας - με διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Καίρια σημασία έχει να επιτύχουμε ακόμη στενότερη, ακόμη αποτελεσματικότερη συνεργασία σε παγκόσμιο επίπεδο για την αντιμετώπιση της κρίσης και των συνεπειών της. Έρχομαι τώρα στο επόμενο κεφάλαιο, που είναι εξίσου σημαντικό, να συντονίσουμε δηλαδή την κοινή ευρωπαϊκή θέση στους G20. Εμείς υποστηρίζουμε ότι ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δοθεί. - Πρώτον, σε πολιτικές που στηρίζουν τη διατηρήσιμη ανάπτυξη. - Δεύτερον, στην αναδιάρθρωση του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, έτσι ώστε να αποκλειστεί η εμφάνιση ανάλογων κρίσεων στο μέλλον. Εδώ περιλαμβάνονται και τα επί μέρους κεφάλαια, όπως είναι ο αναβαθμισμένος ρόλος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και η προώθηση υπεύθυνης πρακτικής αμοιβών στο χρηματοπιστωτικό τομέα. - Τρίτον, στην αποφυγή του προστατευτισμού στο εμπόριο και την κατάληξη σε συμφωνία του γύρου της Ντόχα. - Τέταρτον, στη μεταρρύθμιση του τρόπου διοίκησης και εκπροσώπησης στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. - Πέμπτον, σε μεγαλύτερη στήριξη στις φτωχότερες χώρες και - Έκτον, στην προσπάθεια να επιτευχθεί συμφωνία στη Συνάντηση Κορυφής, στην Κοπεγχάγη, το Δεκέμβριο, για το μεγάλο θέμα της κλιματικής αλλαγής. Έρχομαι σε αυτό το θέμα το οποίο, επίσης, απασχόλησε το Συμβούλιο: Η κλιματική αλλαγή και η χρηματοδότησή της. Εμείς υποστηρίζουμε πλήρως τις προσπάθειες της Επιτροπής και της Προεδρίας να επιτευχθεί μια σαφής, ξεκάθαρη συμφωνία στην Κοπεγχάγη, ώστε να ανακοπεί η κλιματική αλλαγή. Είναι ανάγκη να συμφωνηθούν ρεαλιστικοί, ποσοτικοί, μέσο-μακροπρόθεσμοι στόχοι. Όλες οι χώρες καλούνται να καθορίσουν τις προθέσεις και τις πολιτικές τους. Όλοι πρέπει να επιβεβαιώσουν την προσήλωσή τους στη μείωση των ρύπων και σε εθνικό, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι πρέπει να είμαστε λεπτομερείς και ρεαλιστικοί, όσον αφορά τη χρηματοδότηση αυτών των στόχων. Από την πλευρά μας, τόνισα ότι είναι σημαντικό να δοθούν κίνητρα για ιδιωτικές επενδύσεις σε ενεργειακά αποδοτικές τεχνολογίες, αλλά και να ενθαρρυνθούν οι συνεργασίες δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Σε ό,τι αφορά τη διεθνή συνεργασία και συγχρηματοδότηση, υποστηρίζουμε ένα σχήμα, όπου κάθε χώρα, εκτός από τις λιγότερο ανεπτυγμένες, θα συνεισφέρει, ανάλογα με τις εκπομπές της. Αυτή η συνεισφορά θα σταθμίζεται ανάλογα με τη δυνατότητα που έχει κάθε χώρα να πληρώσει, δηλαδή ανάλογα με το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της. Αυτό πρέπει να συμπεριλάβει όλες τις ανεπτυγμένες οικονομίες. Στην περίπτωση των θαλάσσιων εκπομπών ρύπων, αναφέρομαι σε αυτό το κεφάλαιο γιατί η Ελλάδα -λόγω πολύ ισχυρής παρουσίας στη Ναυτιλία, ενδιαφέρεται- υποστηρίζουμε πλήρως τον Διεθνή Οργανισμό Ναυτιλίας (IMO), στο πλαίσιο του οποίου πρέπει να αναζητηθούν λύσεις. Σχετικά με τη μεταρρύθμιση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, πιστεύουμε ότι είναι ανάγκη να ισχυροποιηθεί, ώστε να εποπτεύει καλύτερα το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα. Η δική μας άποψη είναι ότι το μέγεθος του Διοικητικού Συμβουλίου δεν χρειάζεται να αλλάξει. Είναι 24 μέλη και σε αυτό συμφωνούν σχεδόν όλοι. Είναι σημαντικό όμως η αντιπροσώπευση της ΕΕ να αντανακλά τη συμβολή της στην παγκόσμια οικονομία. Με άλλα λόγια, να είναι ισχυρότερη και εντονότερη. ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Πρόεδρε είδα ότι οι ομόλογοί σας συζητούν, με έμφαση τον τελευταίο καιρό, το θέμα των υπερβολικών αμοιβών, των λεγόμενων bonus, των στελεχών των Τραπεζών. Θέλω να ρωτήσω αν στη σημερινή συνάντηση καταλήξατε σε κάποια συγκεκριμένη πρόταση, με την οποία θα πάνε τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στους G20, αν αυτή η πρόταση περιλαμβάνει συγκεκριμένο περιορισμό, δηλαδή κατά πόσο πρέπει να γίνουν αυτές οι περικοπές και πώς σκέφτεστε ότι μπορεί να μεταφερθεί αυτή η εφαρμογή στα κράτη-μέλη της ΕΕ και, εν προκειμένω, και στη Χώρα μας. ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Κατ΄ αρχήν αυτό, ως γενική πολιτική κατεύθυνση, έχει ήδη συμφωνηθεί, από τον περασμένο Οκτώβριο, στην έκτακτη συνάντηση, των χωρών της Ευρωζώνης στο Παρίσι. Και αυτό κάθε χώρα το έκανε από μόνη της, οι περισσότερες χώρες. Εμείς το κάναμε, βάζοντας και ανώτατο όριο και Επιτρόπους σε όλες τράπεζες, για να ελέγχουν την εφαρμογή γενικότερα του σχεδίου της ρευστότητας. Τώρα, από εκεί και πέρα, πηγαίνουμε για μια παγκόσμια συμφωνία, εν πάση περιπτώσει για ένα συντονισμό, ένα συγκερασμό προσπαθειών σε επίπεδο ευρύτερο της Ευρώπης και της Ευρωζώνης. Εκείνα που πιστεύουμε ότι μπορούν να συμφωνηθούν, δεν θα έμπαινα άμεσα σε ποσοτικούς προσδιορισμούς είναι δύο τρία πράγματα, τα οποία είναι καίρια: Πρώτ΄ απ΄ όλα, η εποπτεία του συστήματος. Είναι φανερό ότι μεγάλος βαθμός ευθύνης, για το μέγεθος και το ανεξέλεγκτο της κρίσης, βρίσκεται στην ελλιπή εποπτεία του συστήματος. Είναι καίριο σημείο αυτό. Το δεύτερο είναι ανώτατα όρια αμοιβών. Το τρίτο είναι αυτές να συνδέονται με την απόδοση, όχι μόνο του προσώπου, αλλά και γενικότερα της επιχειρηματικής μονάδας. Το τέταρτο είναι ότι πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη διαφάνεια. Σας λέω μερικές αρχές. Δεν υπάρχει βέβαια κείμενο συμπερασμάτων, υπάρχει μια διακήρυξη από τη σημερινή συνάντηση, όπου θα δείτε μια σειρά από βασικούς κανόνες. Οι κυριότεροι, οι βασικότεροι είναι αυτοί που σας ανέφερα. Από τη μια πλευρά λοιπόν, για να ανακεφαλαιώνω, είναι σημαντικό ότι στηρίχτηκε το χρηματοπιστωτικό σύστημα παγκοσμίως. Φανταστείτε, μετά από αυτό που έγινε με την Lehman Brothers, εάν δεν είχε πάρει την πρωτοβουλία η ΕΕ και, ακόμα πιο πολύ, η Ευρωζώνη, πού μπορεί να είχε βρεθεί παγκόσμια η κρίση. Αλλά, από εκεί και πέρα, υπάρχουν και ορισμένα συμπεράσματα: Ναι, το σύστημα λειτούργησε ανεξέλεγκτα. Μια από τις αιτίες -όχι η μόνη- ήταν το κίνητρο για υπερβολικό ρίσκο. Κατά συνέπεια, αφού έχουν βγει τα συμπεράσματα, έχουν αρχίσει να μπαίνουν κανόνες σε εθνικό επίπεδο και σε ευρωπαϊκό. Είναι η ώρα να γίνει αυτό και σε παγκόσμιο επίπεδο. ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ο κ. Αλμούνια δήλωσε πρόσφατα ότι οι πολιτικοί ηγέτες στην Ελλάδα γνωρίζουν πολύ καλά την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Στελέχη σας ερμήνευσαν τη δήλωση αυτή ως αιχμή κατά του ΠΑΣΟΚ.. Το ΠΑΣΟΚ ως δυσπιστία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής απέναντι στην οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης. Εσείς πώς την ερμηνεύετε; Σας το ρωτώ διότι ο νικητής των εκλογών, όποιος και αν είναι, στις 24 Οκτωβρίου θα πρέπει να στείλει τον Υπουργό του για να διαπραγματευτεί την παράταση. Αν είστε εσείς ο νικητής, ποιούς λόγους θα επικαλεστείτε για αυτή την παράταση; ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Πριν πάμε σε παράταση να ξεκαθαρίσουμε κάτι: Κάθε χώρα, μέσα από την κρίση, είδε και τις ιδιαιτερότητές της να αναδεικνύονται. Στη δική μας περίπτωση βιώνουμε την κρίση στην πραγματική οικονομία λιγότερο βαριά από ό,τι άλλες χώρες. Δηλαδή η ύφεση στη Γερμανία, στην Αγγλία, σε άλλες περιπτώσεις είναι πολύ βαθύτερη. Η ανεργία στην Ισπανία εκρήγνυται, πάει στο 20%. Στη δική μας περίπτωση ανέδειξε τις διαρθρωτικές δημοσιονομικές ανισορροπίες. Κυρίως το πολύ μεγάλο δημόσιο χρέος. Το έχω πει και το ξαναλέω. Αυτό είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να το αντιμετωπίσουμε. Απλώς η κρίση κάνει πιο άμεση την ανάγκη αντιμετώπισής του. Μου λέτε για τη δήλωση του Επιτρόπου. Δεν είπε τίποτα καινούργιο ο Επίτροπος. Αυτά είναι γνωστά. Θα σας έλεγα μάλιστα ότι δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία ότι τα λέει ο Επίτροπος, ή ότι τα λέει η Κομισιόν, γιατί την ανάγκη να θεραπεύσουμε τις αδυναμίες των δημόσιων οικονομικών τις συστήνουμε από μόνοι μας και πρέπει να τις κάνουμε. Είναι ένα στοιχείο βεβαίως ότι συμμετέχοντας στην Ευρωζώνη πρέπει να τηρούμε τους κανόνες που έχουμε συναποφασίσει και συμφωνήσει. Αλλά, θα σας έλεγα ότι αυτό δεν είναι το πρωταρχικό. Το πρωταρχικό μέλημα, η πρώτη προτεραιότητα είναι να θεραπεύσουμε τις αδυναμίες που έχουμε. Η χώρα έχει μεγάλες αναπτυξιακές δυνατότητες, αλλά πρέπει να κλείσει κάποια κεφάλαια που έχει ανοιχτά. Και ένα από τα μεγάλα κεφάλαια είναι το νοικοκύρεμα των δημόσιων οικονομικών. Όποιος κάνει ότι δεν το καταλαβαίνει, ή παριστάνει ότι δεν το ξέρει εμπαίζει τους πολίτες. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Αυτή είναι η αλήθεια. Τώρα ως προς την παράταση, δεν πειράζει αν κάποιος ένα χρόνο έχει μεγαλύτερο έλλειμμα, δεν χάθηκε και ο κόσμος. Αλλωστε, φέτος, πολλές χώρες, για να μην πω όλες, θα το έχουν αυτό. Το ζήτημα είναι όμως -γι΄ αυτό επιμένω στο θέμα του χρέους- ποιός έχει διαχρονικά μεγάλο χρέος, το οποίο τα ελλείμματα το ανατροφοδοτούν συνεχώς και το μεγαλώνουν. Αυτός ο φαύλος κύκλος πρέπει να σπάσει. Γι΄ αυτό παρουσίασα μια δύσκολη πολιτική στους πολίτες. Γιατί αυτή είναι η μόνη ρεαλιστική πολιτική. Μπορεί να μην είναι ευχάριστη, για τα επόμενα δύο χρόνια, αλλά είναι η μόνη ρεαλιστική πολιτική. ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σήμερα σχολιάσατε δεικτικά τις προθέσεις του ΠΑΣΟΚ για επαναδιαπραγματεύσεις διεθνών συμφωνιών. Για το θέμα του αγωγού Μπουργκάς -Αλεξανδρούπολη ειδικά σήμερα, είχαμε μια αντίδραση από το Υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας, που λέει, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι δεν θα πρέπει να υπάρξουν αλλαγές. Υπάρχει κίνδυνος για την ενεργειακή πολιτική; ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Θα ξεκινήσω με μια γενική τοποθέτηση. Η υπογραφή της χώρας σε διεθνές επίπεδο δεν μπορεί και δεν πρέπει να αμφισβητείται. Αυτά είναι καινοφανή πράγματα. Το να ισχυρίζεται δηλαδή κανείς ότι, εάν κερδίσει τις εκλογές, θα ανατρέψει διεθνείς συμφωνίες. Αλλά, πέρα από αυτή τη γενική θέση, πρέπει να πω και κάτι πιο συγκεκριμένο. Πιστεύω απόλυτα -και νομίζω ότι αυτό είναι κοινά αποδεκτό- ότι η συμφωνία για την κατασκευή του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη είναι μια πολύ σημαντική συμφωνία για τα ελληνικά συμφέροντα. Θυμίζω ότι το επιδιώκαμε για 14 χρόνια και καρκινοβατούσε, ή εν πάση περιπτώσει, καθυστερούσε. Δουλέψαμε εργωδώς γι΄ αυτό, το πετύχαμε και υπεγράφη. Δεν είναι η μόνη, υπάρχουν και άλλες σημαντικές συμφωνίες στον ενεργειακό τομέα, που καθιστούν τη χώρα, πράγματι ενεργειακό κόμβο. Σας θυμίζω τον Interconnector, τον αγωγό φυσικού αερίου Τουρκίας-Ελλάδας-Ιταλίας. Τώρα μάλιστα και με χρηματοδότηση από την ΕΕ του κομματιού Ελλάδας προς Βουλγαρία. Και βέβαια τον αγωγό φυσικού αερίου South Stream. Αυτές είναι πολύ σημαντικές συμφωνίες. Εξυπηρετούν το εθνικό συμφέρον. Αναβαθμίζουν το γεωπολιτικό ρόλο της χώρας. Και βέβαια συμβάλλουν και στην οικονομική ανάπτυξη και στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Δεν μπορεί να παίζει κανείς μικροπολιτικά παιχνίδια με τέτοια ζητήματα.