Αθήνα, 16 Μαρτίου 2010ΔΗΛΩΣΕΙΣ
ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ
ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΤΗΣ ΟΥΓΓΑΡΙΑΣ
GORDON BAJNAI
ΜΕΤΑ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥΣ
G. BAJNAI: Καλημέρα σας κ. Πρωθυπουργέ, κυρίες και κύριοι. Επιτρέψτε μου, κατ' αρχάς, να καλωσορίσω στην Ουγγαρία, με όλη την αγάπη μας, τον Έλληνα Πρωθυπουργό, είναι τιμή μας που βρίσκεται εδώ. Μας συνδέει το παρελθόν, μας συνδέει επίσης η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά μας συνδέουν και πάρα πολλά, είτε το θέλουμε, είτε όχι, λόγω της διαχείρισης της κρίσης τον τελευταίο καιρό. Έχουμε μιλήσει αρκετές φορές και προσωπικά και τηλεφωνικά με τον κ. Πρωθυπουργό, για τις κοινές εμπειρίες μας και για τις λύσεις.
Ας ξεκινήσω με μια διαπίστωση: είμαι πεπεισμένος ότι η Ελλάδα κάνει ό,τι οφείλει να κάνει και ό,τι είναι σωστό να πράξει, και η ελληνική Κυβέρνηση θα κάνει οτιδήποτε σωστό και σπουδαίο που χρειάζεται, για να εξέλθει η χώρα από την κρίση.
Θέλω να το πω με όλη μου τη βεβαιότητα, διότι βλέπω και από την περίπτωση της Ουγγαρίας ότι, όταν μια χώρα, μια Κυβέρνηση, κοιταχτεί στον καθρέφτη και με κάθε ειλικρίνεια αρχίζει να ενεργεί σύμφωνα με την εικόνα που βλέπει, εστιάζοντας στα σπουδαία, τότε δεν θα παραλειφθεί η επιτυχία και, βραχυπρόθεσμα κιόλας, θα φέρει αισθητά αποτελέσματα αυτή η επιτυχία.
Η Ουγγαρία είναι αλληλέγγυα με την Ελλάδα, και διμερώς, αλλά και εντός του πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οφείλω να σας πω, επίσης, ότι αυτοί που μπορούν να εξέλθουν από την κρίση, όπως δείχνει και το παράδειγμα της Ουγγαρίας, είναι εκείνοι που μπορούν να υποβληθούν σε θυσίες. Και η Ουγγαρία πέρασε από αυτό το δρόμο, και η Ουγγαρία ζήτησε την αλληλεγγύη του συνόλου της κοινωνίας, ώστε το επώδυνο να μην γίνει εντελώς ανυπόφορο.
Αλλά όπως δείχνει και η δική μας περίπτωση, και αυτό είναι ένα μήνυμα και για τους Έλληνες πολίτες, μέσα σε έξι μήνες ή ένα χρόνο, μπορούμε να δούμε τα πρώτα αισθητά αποτελέσματα και τις καλύτερες προοπτικές.
Τώρα η Ελλάδα, από μια άποψη, πηγαίνει εκεί απ’ όπου εξερχόμαστε εμείς. Τώρα, έχει να αντιμετωπίσει τις επώδυνες θυσίες, που έπρεπε να ζητήσει από το λαό, από τους πολίτες, η ουγγρική Κυβέρνηση τον περασμένο Μάιο. Αλλά ίσως είναι ενθαρρυντικό για κάθε Έλληνα πολίτη, για κάθε φίλο Έλληνα, να ξέρει ότι αξίζει να υποβληθούμε στις θυσίες αυτές και ότι, βραχυπρόθεσμα κιόλας, μπορούμε να έχουμε αποτελέσματα, αν κάνουμε το καθήκον μας.
Το δικό μας παράδειγμα, όμως, δείχνει και κάτι άλλο: για να μπορεί κανείς να κάνει το καθήκον του, χρειάζεται υποστήριξη, χρειάζεται συνδρομή και βοήθεια. Η Ουγγαρία, όταν επλήγη από την κρίση, αμέσως ζήτησε βοήθεια από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και από την Commission. Η υποστήριξη, η ενίσχυση των 20 δις που πήραμε τότε, μας έδωσε ένα περιθώριο χρόνου, και η ελεύθερη πτώση μας κατά κάποιον τρόπο επιβραδύνθηκε. Βάλαμε μάλιστα έναν φραγμό στην κερδοσκοπία, κερδίζοντας χρόνο ώστε να επιτελέσουμε το καθήκον μας.
Διότι η εμπιστοσύνη, η αξιοπιστία απέναντι σε μια χώρα, είναι όπως ο αέρας. Όσο είναι εκεί ο αέρας, δεν τον νιώθουμε, δεν μας ενδιαφέρει, αλλά όταν αρχίζει να αραιώνει, ξαφνικά, αμέσως πνιγόμαστε. Και γι’ αυτό πρέπει κι εμείς να κερδίσουμε την αξιοπιστία, την εμπιστοσύνη των επενδυτών και των χρηματαγορών, με αλληλεγγύη, ευρωπαϊκή και διεθνή.
Ένα σημαντικό βήμα είναι αυτό που έγινε χθες, η συμφωνία των Υπουργών της Ευρωζώνης, χωρίς όμως να είναι και το τελευταίο αποτέλεσμα. Στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής, είχα προτείνει κι εγώ ότι η Ευρώπη πρέπει να λειτουργεί με βάση την αρχή: «ένας για όλους και όλοι για έναν». Αυτή την αρχή πρέπει να ακολουθήσει. Η Ευρώπη πρέπει να τηρήσει την αρχή της αλληλεγγύης, καθώς και όλα τα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αυτό αφορά τόσο στην πολιτική συνοχής, όσο και στην χρηματοοικονομική κρίση. Εμείς δοκιμάσαμε αυτή την συμπαθή αλληλεγγύη και ελπίζω να υπάρξει αλληλεγγύη και προς την Ελλάδα.
Και βέβαια, κάθε χώρα από μόνη της, πρέπει να κάνει το καθήκον της, βοηθώντας και τα άλλα κράτη - μέλη, ώστε να βοηθήσει έτσι συνολικά και την οικογένεια των ευρωπαϊκών λαών, προκειμένου τα επόμενα 10 χρόνια, η Ευρώπη, έχοντας αντιμετωπίσει τα προβλήματά της, να ξαναγίνει μια περιοχή με πολύ δυναμική ανάπτυξη. Γι’ αυτό, χρειάζεται η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και γι’ αυτό χρειάζεται και η ανάληψη ατομικής ευθύνης εκ μέρους της κάθε χώρας.
Με τον κ. Πρωθυπουργό συζητήσαμε και την στρατηγική της Ευρώπης για το 2020, μιλήσαμε για την πολιτική συνοχής και για την ενδυνάμωση της εσωτερικής αγοράς. Και είπαμε, επίσης, ότι από την πρόσφατη σύσκεψη των τεσσάρων χωρών του Βίσενγκραντ, μας δίδεται και μία προοπτική συνεργασίας στην ενεργειακή ασφάλεια, γιατί και οι δύο χώρες μας βλέπουν εδώ μεγάλα περιθώρια συνεργασίας στο θέμα της ενέργειας, της αξιοπιστίας και της ασφάλειας.
Αναφερθήκαμε σύντομα και στις μεγάλες δυνατότητες που υπάρχουν στις διμερείς μας σχέσεις. Πολύ σημαντική είναι η συνεργασία μας στα Δυτικά Βαλκάνια, καθώς και οι δύο χώρες στηρίζουν την ευρω-ατλαντική ένταξη των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων. Επιπλέον, επιβεβαιώσαμε την προηγούμενη δέσμευση της Ουγγαρίας, ότι η Ουγγαρία είναι πρόθυμη, και μάλιστα οι διαδικασίες έχουν ήδη προχωρήσει, ώστε να επιστραφούν στην Ελλάδα 22 κλασικά έργα τέχνης, τα οποία βρέθηκαν κάποτε παράνομα στην Ουγγαρία και των οποίων η θέση είναι στην Ελλάδα, γιατί αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του ελληνικού πολιτισμού. Είμαστε πρόθυμοι να ολοκληρώσουμε φέτος τις διαπραγματεύσεις και να επιστραφούν τα αντικείμενα αυτά στην Ελλάδα.
Δεν μιλήσαμε περισσότερο από μισή ώρα, αλλά έχουμε καλύψει πάρα πολλά θέματα. Θα συνεχίσουμε και στο μέλλον. Θεωρώ πολύ σημαντική την επίσκεψη του κ. Πρωθυπουργού. Έχουμε παρόμοια κατάσταση, παρόμοιες εμπειρίες, και η σταθεροποίηση που έχει πετύχει η Ουγγαρία, μπορεί να δώσει ένα μήνυμα και στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη. Ευχαριστώ.
Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Ευχαριστώ πολύ. Η επίσκεψή μου εδώ, στη Βουδαπέστη, αναδεικνύει πολλά από αυτά που συνδέουν τις χώρες μας. Όμως, θέλω να μιλήσω και για την προσωπική φιλία, που έχουμε αναπτύξει τους τελευταίους μήνες με τον Πρωθυπουργό της Ουγγαρίας, τον κ. Gordon Bajnai, έχοντας κοινές εμπειρίες διαχείρισης μιας δύσκολης οικονομικής κρίσης, αλλά έχοντας βεβαίως και κοινούς προβληματισμούς τόσο για την περιοχή μας, όσο και για την Ευρώπη.
Αυτό νομίζω επιβεβαιώνει και τις πολύ καλές σχέσεις που έχουμε οι δύο χώρες και οι δύο λαοί. Σχέσεις, που βέβαια ενισχύθηκαν, όταν ενώσαμε - θα έλεγα - τις τύχες μας το 2004, με την ένταξη της Ουγγαρίας στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Έχουμε επίσης και μια ισχυρή ελληνική κοινότητα στην Ουγγαρία, με ιστορικές καταβολές, που είναι κι αυτός ένας επιπλέον σύνδεσμος αλληλοκατανόησης μεταξύ των δύο χωρών και των δύο λαών.
Έχουμε μια εξαιρετική συνεργασία σε ευρωπαϊκό επίπεδο και είμαστε δύο χώρες που μας χαρακτηρίζουν η εξωστρέφεια και το έντονο ενδιαφέρον για τα διεθνή δρώμενα, σε περιφερειακό, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο.
Είχαμε την ευκαιρία, όπως είπε και ο Πρωθυπουργός, Gordon Bajnai, να μιλήσουμε γι’ αυτό που μας ενώνει, τη διαχείριση μιας δύσκολης οικονομικής κρίσης. Ανταλλάξαμε απόψεις για το πώς πήραν και ποια μέτρα οι δύο χώρες, αλλά και για τις προοπτικές των δύο χωρών. Και πιστεύουμε - η εμπειρία της Ουγγαρίας αυτό νομίζω αναδεικνύει - ότι μπορεί να είναι ένα πρόγραμμα έκτακτης ανάγκης, αλλά είναι και ένα πρόγραμμα βαθιών διαρθρωτικών αλλαγών, με βασικό γνώμονα και την κοινωνική δικαιοσύνη και την ανάπτυξη. Είναι ένα πρόγραμμα, που θα βοηθήσει και τις δύο χώρες να γίνουν ανταγωνιστικές και να δώσουν και πάλι ευημερία στους πολίτες.
Παράλληλα, ανέλυσα στον Πρωθυπουργό και τις δικές μας πρωτοβουλίες, σε εσωτερικό επίπεδο, αλλά και σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, για την αντιμετώπιση αυτής της κρίσης, λέγοντας ότι η Ευρώπη πρέπει, όπως είπε και ο Gordon, να προχωρήσει συλλογικά.
Αυτή η εμπειρία, πιστεύω, που δεν είναι ελληνική αλλά ευρωπαϊκή, δείχνει την ανάγκη περαιτέρω ενίσχυσης της οικονομικής διακυβέρνησης σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Από τη μεριά μας, η Ελλάδα πήρε όλα τα αναγκαία μέτρα, έδειξε ότι είχαμε τη βούληση, το κουράγιο και το θάρρος να πάρουμε δύσκολες αποφάσεις, που βέβαια πονάνε τους πολίτες μας, αλλά που θα βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητά μας και την οικονομία μας και θα την προσανατολίσουν προς μία βιώσιμη οικονομία, αυτήν που ονομάζουμε «πράσινη οικονομία».
Έχουμε την έγκριση από την Ευρωπαϊκή Ένωση του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης, καθώς και τα θετικά σχόλια για την προσπάθειά μας, που θα γίνει πραγματικότητα, να μειώσουμε το έλλειμμα κατά 4% το 2010.
Παράλληλα, όμως, νομίζω ότι αυτό που αναδεικνύεται είναι ακριβώς η ανάγκη κοινοτικής αλληλεγγύης. Και θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Gordon, τον Πρωθυπουργό της Ουγγαρίας, για την αλληλεγγύη που έχει δείξει προς την Ελλάδα, για τη στήριξη, αλλά και τις προτάσεις και σκέψεις του, διότι έχει περάσει από αυτή την εμπειρία, για την ανάγκη δηλαδή να υπάρχουν τα απαραίτητα εργαλεία και, σε αυτή την περίπτωση, στο επίπεδο της Ευρωζώνης, ώστε να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις πιθανές κερδοσκοπικές τάσεις της αγοράς. Ιδιαίτερα αυτή την εποχή, όπου η Ελλάδα κάνει τα πρώτα βήματα για να ξεπεράσει την κρίση, χρειάζεται αυτό το οξυγόνο, αυτή την ανάσα, αυτό το χρόνο, για να μπορέσει να εφαρμόσει τις σοβαρές διαρθρωτικές πολιτικές, που βεβαίως θα έχουν μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο θετικό αντίκτυπο για την οικονομία της Ελλάδας, αλλά και για τον Έλληνα πολίτη.
Θα ήθελα λοιπόν να τον ευχαριστήσω. Θα έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε και ευρύτερα ευρωπαϊκά θέματα, όπως είναι η προοπτική του 2020. Μια προοπτική ανάπτυξης, μια προοπτική για την πράσινη οικονομία, μια προοπτική για την απαραίτητη κοινωνική και κοινοτική συνοχή που χρειάζεται να υπάρξει, για να μπορέσουν οι οικονομίες μας να κινηθούν ανταγωνιστικά, αλλά και με το δίχτυ προστασίας που χρειάζονται τόσο οι οικονομίες μας, όσο βεβαίως και οι πολίτες μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει η αίσθηση της σιγουριάς και της ασφάλειας των πολιτών μας. Εμείς θεωρούμε, εγώ θεωρώ, ότι η αίσθηση της ασφάλειας είναι μια προϋπόθεση για τους πολίτες μας, προκειμένου να γίνουν παραγωγικοί, να είναι οι οικονομίες μας πιο ανταγωνιστικές, να μπορούμε να παίρνουμε πρωτοβουλίες, σε μια παγκόσμια οικονομία που χρειάζεται την καινοτομία, που χρειάζεται την επιχειρηματικότητα, το εξειδικευμένο και εκπαιδευμένο ανθρώπινο δυναμικό.
Στη συζήτησή μας, όπως είπε και ο Πρωθυπουργός, μιλήσαμε και για την περιοχή μας. Τα Δυτικά Βαλκάνια μας απασχόλησαν. Εμείς έχουμε κάνει την πρόταση. Και χαίρομαι που θα υπάρξει και μια συνεργασία μεταξύ Ουγγαρίας, Σερβίας και Ελλάδας, με αντικείμενο τη συνεργασία μας ενόψει και της ενταξιακής πορείας των Δυτικών Βαλκανίων. Εμείς θεωρούμε ότι η ημερομηνία «2014» πρέπει να γίνει ορόσημο για την ενταξιακή πορεία αυτών των χωρών στην ευρωπαϊκή οικογένεια.
Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Όμως, η εξέλιξη αυτή θα δημιουργήσει μια νέα δυναμική και σε αυτές, τις γειτονικές μας χώρες, και βεβαίως στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για την προώθηση αυτής της ολοκλήρωσης στα Βαλκάνια, αυτού του ευρωπαϊκού οράματος, αλλά θα συμβάλλει επίσης και στην αντιμετώπιση διμερών πολιτικών προβλημάτων που υπάρχουν στην περιοχή μας.
Άρα, λοιπόν, έχουμε τη βούληση να συνεργαστούμε σε πάρα πολλούς τομείς, μεταξύ των οποίων είναι και ο οικονομικός τομέας, η καινοτομία και το εμπόριο, όπου έχουμε σημαντικά περιθώρια συνεργασίας. Φέτος, η Ουγγαρία θα είναι τιμώμενη χώρα στη Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης.
Και θέλω να συγχαρώ τον Πρωθυπουργό και την Ουγγαρία, για την Προεδρία της ομάδας Βίσενγκραντ, όπως λέγεται, και για τη συμφωνία, την οποία έκλεισαν και υπέγραψαν 11 χώρες, για την ενεργειακή ασφάλεια. Κάτι το οποίο αφορά και εμάς, διότι πολλές από τις χώρες αυτές είναι και γείτονες της Ελλάδας, αλλά και γιατί ο τομέας της ενέργειας είναι ένας τομέας στον οποίο μπορούμε να συνεργαστούμε, με τις σημαντικές πρωτοβουλίες που ήδη παίρνει και η Ελλάδα, με σημαντικές επενδύσεις στην ενέργεια και σε διευρωπαϊκά δίκτυα.
Θέλω επίσης να τονίσω ότι έχουμε κοινή βούληση να δουλέψουμε για την ευρύτερη περιοχή, για την ασφάλεια, τη συνεργασία και την οικονομική ανάπτυξη, αλλά και να χρηματοδοτήσουμε από κοινού πρωτοβουλίες, που θα μπορούσαν να συμβάλουν στην οικονομική μας ευμάρεια.
Κλείνοντας, θα ήθελα να σημειώσω με ιδιαίτερη ικανοποίηση, και να ευχαριστήσω τον Πρωθυπουργό της Ουγγαρίας, την Ουγγρική Κυβέρνηση, για την απόφασή της να επιστρέψει στην Ελλάδα 22 σημαντικά αρχαιολογικά αντικείμενα. Αυτό, βεβαίως, ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στη συνεργασία μας, το κεφάλαιο της πολιτιστικής μας συνεργασίας, όπου και τα δικά μας Μουσεία, συνεργαζόμενα με τα ουγγρικά, θα αποκτήσουν σημαντικές δυνατότητες, έτσι ώστε να γνωρίσουμε ακόμη πιο καλά τους ιδιαίτερους και τόσο όμορφους πολιτισμούς μας. Και πάλι ευχαριστώ.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θα ήθελα να ρωτήσω και τους δύο Πρωθυπουργούς, καθώς η σημερινή σας συνάντηση, όπου στο επίκεντρο απ’ ό,τι μας είπατε βρέθηκε η οικονομική κρίση, γίνεται την ώρα που ολοκληρώθηκε η συνεδρίαση του Eurogroup χθες, και την ώρα που παραπέμπεται ουσιαστικά το ζήτημα της Ελλάδας για ουσιαστικές αποφάσεις στην επικείμενη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 25 Μαρτίου.
Κύριε Πρόεδρε -αναφέρομαι στον κ. Bajnai- από την εμπειρία που έχετε εδώ στην Ουγγαρία, με την αντιμετώπιση της κρίσης στη χώρα σας, πώς εκτιμάτε, πώς σχολιάζετε τα μέτρα, την πολιτική που ακολουθεί η ελληνική Κυβέρνηση για έξοδο της Ελλάδας από την κρίση;
G. BAJNAI: Η Ουγγαρία δεν ανήκει στην Ευρωζώνη προς το παρόν, δυστυχώς - γιατί είμαστε πεπεισμένοι ότι και η Ουγγαρία έχει κάθε συμφέρον βέβαια να προσχωρήσει το ταχύτερο δυνατό στην Ευρωζώνη. Αλλά η Ουγγαρία, ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θεωρεί εξαιρετικά σημαντική την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Και την επόμενη εβδομάδα, θα πούμε τη γνώμη μας: ότι η Ελλάδα χρειάζεται συνδρομή και αλληλεγγύη, ώστε να προλάβει να βρει χρόνο και να διανύσει το δρόμο που διένυσε και η Ουγγαρία, για να εξέλθει από την κρίση.
Θα ήθελα να πω ξεκάθαρα, βάσει όλων των εμπειριών μας και των γνώσεών μου, ότι το πρόγραμμα ενεργειών που έχει δρομολογήσει η Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου και έχει ήδη αρχίσει και το οποίο θυμίζει εν πολλοίς το δικό μας πρόγραμμα - και δεν είναι μυστικό, εμείς πολλές φορές ανταλλάξαμε απόψεις τηλεφωνικώς, ακόμη και τα Σαββατοκύριακα - είναι το κατάλληλο για να βγάλει την Ελλάδα από την κρίση. Γιατί έχει και τα βραχυπρόθεσμα στοιχεία, τα οποία πολύ γρήγορα ξαναδίνουν την ισορροπία, αλλά και τα μεσοπρόθεσμα στοιχεία, για την μεσοπρόθεσμη ανάπτυξη. Αυτά τα δύο χρειάζονται μαζί.
Όπως δείχνει και το παράδειγμα της Ουγγαρίας - και αυτό, χωρίς να θέλω να φανώ υπερόπτης, είναι και ένα μήνυμα που θέλω να εκπέμψω από εδώ προς τους πολίτες της Ελλάδας - παρά το γεγονός ότι η κατάσταση απαιτεί θυσίες, οι θυσίες αυτές είναι πολύ πιο μικρές, από μια μακροχρόνια καθυστέρηση και οπισθοδρόμηση της οικονομίας, που θα είχε δυσάρεστα αποτελέσματα. Και οι ενέργειες, τα μέτρα, τα οποία είναι αρκετά μεγάλα, ώστε να ξαναδώσουν την εμπιστοσύνη, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, μπορούν να βελτιώσουν και τις μακροπρόθεσμες προοπτικές της χώρας.
Και βλέπω ότι η Κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου, με πολύ θάρρος και με μεγάλη ευθύνη, έχει αναγγείλει τέτοια μέτρα, έχει αποφασίσει τέτοια μέτρα και είμαι βέβαιος ότι, πολύ σύντομα, θα γίνουν αισθητά τα αποτελέσματα της σταθεροποίησης της Ελλάδας.
Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Ευχαριστώ και πάλι τον κ. Πρωθυπουργό για τα λόγια του και για την υποστήριξή του. Η Ελλάδα έχει πάρει τα απαραίτητα μέτρα για να ορθοποδήσει η οικονομία. Παράλληλα όμως, όπως είπα, έχει αναδειχθεί η ανάγκη, η Ευρώπη να διαμορφώσει εκείνους τους θεσμούς, ώστε να μπορούν να αντιμετωπίζουν παρόμοιες κρίσεις, είτε αυτό λέγεται ένας πιο ουσιαστικός συντονισμός, δηλαδή η οικονομική διακυβέρνηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή άλλου είδους μορφές θεσμών, δηλαδή ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, όπως συζητείται.
Έως ότου γίνουν αυτές οι μεγάλες, όμως, οι μεγαλύτερες αν θέλετε θεσμικές αλλαγές, χρειάζεται η σημερινή αλληλεγγύη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να καμφθούν οι πιθανές - δεν είναι απολύτως σίγουρο, αλλά οι πιθανές - ορέξεις της αγοράς για κερδοσκοπία, για να μπορέσει να έχει το χρόνο η χώρα μας να εφαρμόσει το πρόγραμμά της και να αποδώσει η οικονομία μας, μετά από τα μέτρα και τις αλλαγές που προωθούμε.
Αυτός ο χρόνος και αυτό το εργαλείο αν θέλετε, αυτές οι δυνατότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ξέρω ότι ήταν το βασικό αντικείμενο της συζήτησης που έγινε χθες στο Eurogroup. Και βεβαίως, υπήρξε ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός, όμως, δεν έχουν παρθεί οι τελικές αποφάσεις. Θα αξιολογηθούν και βεβαίως θα συζητηθούν και στην Συνάντηση Κορυφής, όπου εκεί και εμείς - όλοι μας - θα πάρουμε τις αποφάσεις μας για το τι θα γίνει. Και η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά βεβαίως και η Ελλάδα θα πάρει και αυτή τις απαραίτητες αποφάσεις, για τις επόμενες κινήσεις της.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Η ερώτησή μου αφορά στην ύπαρξη οποιασδήποτε απόφασης σχετικά με τις τεχνικές και μεθόδους που θα εφαρμοστούν για την οικονομική βοήθεια, για την οποία είχατε συμφωνήσει χθες.
Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Όπως ασφαλώς γνωρίζετε, έχουμε λάβει ήδη τα επιμέρους μέτρα για την οικονομία μας, ώστε να είμαστε σε θέση να διαχειριζόμαστε το έλλειμμα και να μπορούμε επίσης, ως προς το Σύμφωνο Ανάπτυξης, να κάνουμε αυτό που χρειάζεται, δηλαδή βαθιές διαρθρωτικές αλλαγές στην οικονομία, ώστε μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα να έχουμε ανταγωνιστικότητα και να μετεξελιχθούμε σε μια πράσινη οικονομία. Γιατί και η Ελλάδα είναι οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Για να γίνει αυτό, χρειαζόμαστε χρόνο και χώρο. Όπως είπε και ο κ. Πρωθυπουργός, Gordon Bajnai, σύμφωνα και με τη δική του εμπειρία, νομίζω ότι πρέπει να συγκρατήσουμε ότι χρειάζεται χρόνος, χρειάζεται τόπος για να πάρουμε την ανάσα μας και, βάσει αυτού, να μπορούμε να σταθεροποιήσουμε την οικονομία μας και να τη βγάλουμε από την κρίση.
Αυτός είναι ο τομέας, για τον οποίο υπολογίζουμε στην αλληλεγγύη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν ζητάμε λεφτά, αλλά χρειαζόμαστε κάποια εργαλεία, τα οποία ενδεχομένως θα μπορούν να κάνουν παρεμβάσεις στις αγορές και να μας διασφαλίζουν ότι θα παίρνουμε δάνεια με επιτόκια που έχουν και οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Δεν περιμένω λοιπόν να δημιουργηθούν έξοδα μεσο-μακροπρόθεσμα, τα οποία θα καταστήσουν αδύνατη την εφαρμογή αυτής της πρακτικής. Αυτό λέγαμε και χθες. Είπα ότι έχουμε κάνει ένα βήμα εμπρός, χωρίς να καταλήξουμε στην τελική απόφαση.
Στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής την επόμενη εβδομάδα, θα έχουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε και πάλι γι’ αυτό. Και προφανώς, η απόφαση που θα λάβουμε από κοινού, που θα λάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ευρωζώνη, θα είναι μια σημαντική απόφαση βέβαια, αλλά αυτό μπορεί να γίνει μόνο υπό το φως των μελλοντικών ενεργειών.
