ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
κ.ΚΑΡΟΛΟΥ ΠΑΠΟΥΛΙΑ
ΜΕΤΑ ΤΟ ΓΕΥΜΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΤΕΘΗΚΕ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ
ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ
15.02.2012
Ήταν μια συγκινητική ημέρα για μένα, γιατί όπως είπε και ο κ. Υπουργός, αισθάνομαι σαν στο σπίτι μου. Δέχθηκα δύο δώρα με μεγάλο συμβολισμό. Το δώρο αυτό, εύχομαι η πολιτική ηγεσία και η νέα Κυβέρνηση να κόψει τον γόρδιο δεσμό της κρίσης. Και το δεύτερο δώρο από τον κ. Αρχηγό που μου θύμισε, και συγκινούμαι για αυτό, ότι προέρχομαι, όπως ξέρετε, από στρατιωτική οικογένεια.
Ο πατέρας μου ήταν Ευέλπις της τάξης του 1911. Τους βγάλανε αμούστακους στο Μπιζάνι και από το Μπιζάνι πολεμώντας πήγανε μέχρι το Σαγγάριο. Και ήταν εκείνη η στρατιωτική ηγεσία, εκείνος ο ελληνικός λαός, που ξυπόλυτος απάνω στις παγωνιές των ηπειρωτικών βουνών και έξω από τα Γιάννενα, αγωνίστηκε όχι μονάχα για να απελευθερώσει τα Γιάννενα, αλλά και για να κερδίσει τη μεγάλη μάχη, μεγάλης πολιτικοστρατιωτικής σημασίας για εκείνη την εποχή, για τα επιτεύγματα, ύστερα, ενός μεγάλου πολιτικού, όπως ήταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Για αυτό σήμερα ήταν εξαιρετικά συγκινητική η παρουσία μου εδώ.
Υπερασπίστηκα και υπερασπίζομαι πάντοτε τα δίκαια αιτήματα των Ενόπλων Δυνάμεων και θα εξακολουθώ να τα υπερασπίζομαι γιατί είναι δίκαια αιτήματα. Γιατί διαχωρίζω τη θέση μου από μερικούς που νομίζουν ότι Ένοπλες Δυνάμεις δεν μοχθούν, δεν εργάζονται υπεράνθρωπα και νομίζω ότι είναι, αν θέλετε, ένα κοινωνικό στρώμα, μία κοινωνική τάξη που δουλεύει περισσότερο από όλους μας, κάτω από συνθήκες που δεν ξέρω πολλοί από εμάς αν θα μπορούσαν να αντέξουν. Και αυτές είναι στα Βουλγαρικά βουνά, είναι στο Γράμμο, είναι στα νησιά της πατρίδας μας.
Εγώ έχω την ευαισθησία να τους τιμώ, να τους στηρίζω και να τους υπερασπίζομαι και θα το κάνω πάντα αυτό. Είναι ένας κοινός αγώνας, το είπα και πριν από λίγο, είστε ένα κομμάτι του ελληνικού λαού. Είστε οι ένστολοι του ελληνικού λαού. Περνάτε την ίδια κρίση που περνά ολόκληρος ο ελληνικός λαός. Πονάτε γι αυτό.
Αλλά σημαίνει και κάτι άλλο. Έχουμε χρέος όλοι να βάλουμε πλάτη για να περάσουμε την κρίση. Δεν δέχομαι να λοιδορείται η πατρίδα μου από τον κ. Σόιμπλε. Δεν το δέχομαι σαν Έλληνας! Ποιος είναι ο κ. Σόιμπλε που μπορεί να λοιδορήσει την Ελλάδα; Ποιοι είναι οι Ολλανδοί; Ποιοι είναι οι Φιλανδοί; Εμείς πάντοτε είχαμε την περηφάνια να υπερασπιστούμε όχι μόνο τη δικιά μας ελευθερία, όχι μονάχα τη δικιά μας πατρίδα, αλλά την ελευθερία της Ευρώπης.
Δεν θα επικαλεστώ τα κοινότυπα του Τσώρτσιλ για την ηρωική αντίσταση των Ελλήνων. Τα ξέρουμε εμείς, τα ξέρουν οι παππούδες μας, τα ξέρουν οι πατεράδες μας. Ο παππούς μου ήταν ο πρώτος υπαξιωματικός τραυματίας στη μάχη των Βουκολιών στην Κρήτη, όταν πήγαν για να απελευθερώσουν την Κρήτη. Έχω αυτές τις ευαισθησίες που έχετε και εσείς και πρέπει να τις έχουμε αυτή τη στιγμή, γιατί νομίζω ότι πρέπει να το συναισθανθεί περισσότερο η πολιτική τάξη. Πρέπει η πολιτική τάξη αυτή τη στιγμή να φανεί αντάξια της αποστολής της, με το παράδειγμα που δίνετε εσείς, οι στρατιωτικοί. Εσείς ανοίγετε τον δρόμο ακριβώς του καθήκοντος, πάνω από όλα. Και πάνω από όλα είναι η σωτηρία του τόπου μας, η Ιστορία της Ελλάδας.
Ευχαριστώ πάρα πολύ για την ωραία μέρα που πέρασα μαζί σας.
