Αθήνα, 27 Ιουλίου 2011
ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ
ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
ΣΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ
ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ για την υποδοχή σας.
Σήμερα, πρώτα απ΄ όλα, οφείλουμε όλοι να απονείμουμε εύσημα στον Ελληνικό λαό. Στους Έλληνες πολίτες, που έδειξαν ωριμότητα και αποφασιστικότητα, στην πιο κρίσιμη στιγμή για την πατρίδα μας. Που άντεξαν και στάθηκαν όρθιοι σε μια δύσκολη δοκιμασία. Που έκλεισαν τα αφτιά τους στις σειρήνες του λαϊκισμού και της ευκολίας.
Που παρά τις μεγάλες δυσκολίες που περνάνε, παρά το ότι συχνά αισθάνθηκαν πικρία, αδικία ή δεν μπόρεσαν να αξιολογήσουν όλες τις αποφάσεις μας, αυτές που κληθήκαμε να λάβουμε μέσα σε έναν καταιγισμό εξελίξεων, επέδειξαν τελικά σοφία και σύνεση και γύρισαν την πλάτη στη συστηματική προσπάθεια διαφόρων ετερόκλητων δυνάμεων, να επικρατήσει το πλήρες χάος στη χώρα μας, να σηκώσουμε τα χέρια μας και να παραδοθούμε στη μοιρολατρία, να τιναχτεί στον αέρα η προσπάθεια που κάναμε να παραμείνει η χώρα μας όρθια.
Φανταστείτε πού θα ήμασταν σήμερα, αν είχαν υπερισχύσει οι δυνάμεις αυτές. Ούτε το πρόβλημα του υπέρογκου χρέους θα είχαμε αντιμετωπίσει από τη μία πλευρά, ενώ από την άλλη θα είχαν γυρίσει όλοι τις πλάτες τους στην Ελλάδα, ως μια χώρα αδύναμη, χωρίς βούληση για αλλαγές, χωρίς προοπτική στον πυρήνα του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.
Αλλά η αλήθεια είναι ότι τίποτα δεν θα είχαμε καταφέρει χωρίς εσάς, χωρίς τη δική σας στάση εθνικής ευθύνης. Φανταστείτε να μην είχαμε ψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο, όπως μας προέτρεπαν με εύκολα λόγια όσοι δεν θέλησαν να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Φανταστείτε να μην είχατε στηρίξει με την ψήφο σας όλες τις εθνικά αναγκαίες αποφάσεις που λάβαμε.
Αλλά εσείς αγνοήσατε τις απειλές, αγνοήσατε τις λοιδορίες και τιμήσατε τον όρκο σας, τον όρκο να υπηρετείτε το δημόσιο συμφέρον και την πατρίδα, σε μια καθοριστική ιστορική στιγμή. Και είμαι υπερήφανος γι΄ αυτή την Κοινοβουλευτική Ομάδα. Είμαστε υπερήφανοι για τη στάση που κρατήσαμε. Είμαστε υπερήφανοι που κάναμε το πατριωτικό μας καθήκον.
Κρατήσαμε την Ελλάδα στον πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και μαζί, δώσαμε προοπτική για ένα πιο ισχυρό οικοδόμημα και για τη νέα γενιά της χώρας. Και είμαι υπερήφανος γι΄ αυτό, για τη δική σας επιλογή, για τη δική μας στάση.
Δείξαμε, όχι μόνο σοβαρότητα και ευθύνη, αλλά και ένα άλλο πρότυπο πολιτικής λειτουργίας, μακριά από τη μικροκομματική πελατειακή αντίληψη που είχε επικρατήσει τις προηγούμενες δεκαετίες. Και αυτό θα συνεχίσουμε, αυτό πρέπει να συνεχίσουμε να κάνουμε, γιατί οδηγός στη στάση ενός πολιτικού, πολύ περισσότερο ενός προοδευτικού πολιτικού, δεν μπορεί να είναι το να είναι ευχάριστος σε κάποιους εκλογείς του, αδιαφορώντας για τις ευρύτερες επιπτώσεις.
Είναι το να υπηρετεί την αλήθεια, να λαμβάνει και δύσκολες αποφάσεις όταν χρειάζεται και να εξηγεί στους πολίτες, γιατί αυτές είναι αναγκαίες. Γιατί τελικά, είναι προς το συμφέρον όλων το γενικό καλό και, άρα, για τον κάθε πολίτη ξεχωριστά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτές τις ημέρες, η χώρα μας έκανε ένα ακόμα αλλά αποφασιστικό βήμα, γιατί οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που πετύχαμε, είναι καθοριστικής σημασίας για το άμεσο, αλλά και το απώτερο μέλλον της χώρας μας. Πράγματα που μόλις πριν από λίγους μήνες φαίνονταν πολύ μακρινά, εμείς καταφέραμε να τα κάνουμε πράξη. Τι πετύχαμε;
Πρώτον, να λύσουμε το πιο άμεσο πρόβλημα, που ήταν η κάλυψη των δανειακών αναγκών της χώρας μας τα επόμενα χρόνια, κάτι καθόλου αυτονόητο στην αρχή αυτής της διαπραγμάτευσης, δεδομένης και της πρώτης απόφασης για τη στήριξή μας, με το ποσό των 110 δισεκατομμυρίων ευρώ. Θυμίζω ότι, και τότε, ήταν το μεγαλύτερο πακέτο στήριξης που είχε υπάρξει ιστορικά στον πλανήτη μας, πόσο μάλλον τώρα.
Δεύτερον, να αντιμετωπίσουμε το βρόγχο του χρέους, που απειλούσε να μας πνίξει τα επόμενα χρόνια, βελτιώνοντας ουσιαστικά τη βιωσιμότητα της μακρόχρονης εξυπηρέτησης του χρέους μας. Αυτό το πετύχαμε με την επιμήκυνση των δανείων μέχρι και το 2030, με τη μείωση των επιτοκίων μέχρι και 3,5%, με τη συμμετοχή των ιδιωτών στην ελάφρυνση του χρέους, καθώς μεταφέρεται ένα βάρος σε αυτούς, και με την επαναγορά χρέους σε μειωμένες τιμές από τις αγορές.
Τρίτον, διασφαλίσαμε τη σταθερότητα και την εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος της χώρας και την ασφάλεια των καταθέσεων.
Και τέλος, εξασφαλίσαμε την ενεργή υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών-μελών στην αναπτυξιακή μας προσπάθεια - κάποιοι το ονόμασαν ένα «Σχέδιο Μάρσαλ» για την Ελλάδα.
Με τις αποφάσεις αυτές, επιβεβαιώσαμε τη συμμετοχή μας στο στενό πυρήνα της Ευρωζώνης, με ό,τι θετικό αυτό συνεπάγεται για τη σταθερότητα και την ασφάλεια των πολιτών, για την ασφάλεια της χώρας, αλλά ακόμα και για τη διεθνή θέση της χώρας μας στην ευρύτερη περιοχή, στην Ε.Ε. και αλλού.
Πέραν όμως των λεπτομερειών αυτού του γενναίου πακέτου - και τις επόμενες ημέρες, θα έχει την ευκαιρία και ο Αντιπρόεδρος και Υπουργός Οικονομικών, ο Βαγγέλης Βενιζέλος, να ενημερώσει λεπτομερέστερα για τα στοιχεία αυτού του πακέτου - διασφαλίσαμε την ισχυρή βούληση της Ευρώπης να προστατέψει και να στηρίξει χώρες όπως η Ελλάδα, μπροστά στις σημερινές ή και μελλοντικές εξελίξεις στις αγορές και τη διεθνή οικονομία. Αρκεί εμείς να μείνουμε προσηλωμένοι στους στόχους μας.
Θέλω όμως να τονίσω επίσης ότι, αυτές οι αποφάσεις που λάβαμε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο την προηγούμενη εβδομάδα, παρ’ όλο που απαιτούν ακόμα ενίσχυση και επεξεργασία, είναι ιστορικές και για την ίδια την Ευρώπη. Αποδεικνύουν ότι η Ευρώπη, έστω και με καθυστέρηση, έστω και με διαφωνίες και δυσκολίες, μπορεί να συμπεριφερθεί σαν μια μεγάλη οικονομική και πολιτική δύναμη και να προστατέψει την αξιοπιστία των κρατών-μελών της και, πάνω απ’ όλα, την αξιοπιστία του κοινού μας νομίσματος.
Μέσα από τις δικές μας διεκδικήσεις, μέσα από το δικό μας αγώνα, αν θέλετε, μέσα και από τη δική μας περιπέτεια, η Ευρώπη γίνεται όλο και πιο πολιτική, όλο και πιο δυνατή και ξεφεύγει όλο και περισσότερο από το στάδιο μιας απλής Νομισματικής Ένωσης, όπως ήταν αρχικά η ΟΝΕ.
Το 2009, θυμίζω, δεν υπήρχε κανένα θεσμικό εργαλείο που να υποστηρίζει την Ευρωζώνη, πέρα από ένα προβληματικό Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, που αν αυτό είχε λειτουργήσει, έστω υποτυπωδώς, δεν θα επέτρεπε στην προηγούμενη κυβέρνηση Καραμανλή να ξεφύγει και να έχουμε αυτά τα ελλείμματα και αυτό το χρέος, που εμείς σήμερα διαχειριζόμαστε.
Δείτε σήμερα τι απόσταση έχουμε διανύσει, με τα εργαλεία που έχουν ήδη δημιουργηθεί, αλλά και με τις χθεσινές ιστορικές αποφάσεις. Αποφάσεις που δείχνουν, όχι μόνο την αφοσίωση όλων μας στο κοινό νόμισμα, αλλά και την πολιτική μας βούληση να παρέμβουμε αποφασιστικά και να ξαναδώσουμε προβάδισμα στην πολιτική έναντι του παραλογισμού ή των φόβων των αγορών ή και της επικίνδυνης συμπεριφοράς, πολλές φορές, των οίκων αξιολόγησης.
Από την πρώτη στιγμή της ανάληψης των καθηκόντων μου, από το πρώτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στο οποίο συμμετείχα και πριν καν αποκαλυφθεί το πλήρες και πραγματικό μέγεθος του προβλήματος, που άφησε πίσω της η Νέα Δημοκρατία, τόνισα τη σημασία μιας τολμηρής απάντησης, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, στην οικονομική κρίση που αντιμετωπίζαμε.
Ιδέες, για τις οποίες εμείς πρωτοστατήσαμε και λίγοι άκουγαν στην αρχή, σε μια Ευρώπη όπου κυριαρχούν οι συντηρητικές δυνάμεις. Θέματα όπως το ευρωομόλογο, ο φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, οι μεγάλες ευρωπαϊκές αναπτυξιακές πρωτοβουλίες, η ρύθμιση και η διαφάνεια στα λεγόμενα «παράγωγα», στα CDS, η ανεξέλεγκτη και αδιαφανής λειτουργία των οίκων αξιολόγησης, οι φορολογικοί παράδεισοι, μπαίνουν πια όλο και περισσότερο στο τραπέζι των συζητήσεων. Και αυτό δείχνει ότι, παρά τον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων, οι ιδέες αυτές πιάνουν τόπο σιγά και σταθερά και με τη δική μας επιμονή.
Και ας δούμε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση. Η διεκδίκησή μας και, τελικά, η απόφαση να μας δανείζουν οι Ευρωπαίοι εταίροι με επιτόκιο 3,5%, δηλαδή ελάχιστα μεγαλύτερο από αυτό με το οποίο δανείζεται η ίδια η Γερμανία, είναι στην ουσία μια ιδιότυπη καθιέρωση ενός ευρωπαϊκού ομολόγου, ανεξάρτητα αν δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα αυτό το σύστημα.
Η επαναγορά ομολόγων στη δευτερογενή αγορά είναι επίσης κάτι που διεκδικούσαμε εδώ και πολύ καιρό, για να μπορούμε να παρέμβουμε ως Ε.Ε. στις ορέξεις, αλλά και στην κερδοσκοπία που υπάρχει πολλές φορές στις διεθνείς αγορές - και αυτό τελικά αποφασίστηκε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.
Αυτό θα γίνεται μέσα από το Ταμείο EFSF, το οποίο σημαίνει ότι, σε εμβρυακή μορφή, αρχίζει στην πράξη μια πραγματικά κοινή διαχείριση του χρέους στην Ευρωζώνη.
Με τη δική μας προσπάθεια και το δικό μας αγώνα, η Ευρώπη ωριμάζει και παίρνει όλο και πιο πολύ την τύχη της στα χέρια της, κάνοντας όλο και πιο πολύ πράξη την αρχή της αλληλεγγύης, που είναι θεμέλιος λίθος του ευρωπαϊκού εγχειρήματος.
Και φυσικά, έπεται συνέχεια με την προσπάθεια που βρίσκεται σε εξέλιξη - και παρ’ ολίγο να καθιερωθεί - για την καθιέρωση του φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, κάτι στο οποίο εμείς πρωταγωνιστήσαμε, τόσο εγώ προσωπικά, όσο και η Ομάδα μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που πέτυχε την υπερψήφιση μιας θετικής έκθεσης για το φόρο αυτό. Ένας φόρος, που μπορεί να αξιοποιηθεί για τις επενδύσεις και την ανάπτυξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά βεβαίως και για τη διαχείριση του μεγάλου θέματος του χρέους.
Αυτές οι αποφάσεις, παρ’ όλο που απαιτούν περαιτέρω ενίσχυση και επεξεργασία, είναι ιστορικές. Αποδεικνύουν ότι η Ευρώπη, έστω και με καθυστέρηση, μπορεί να είναι πράγματι μια μεγάλη δύναμη.
Από ενισχυμένη θέση πλέον, εμείς θα συνεχίσουμε να παρεμβαίνουμε στα ευρωπαϊκά θέματα, και με τις ιδέες και τις προτάσεις μας, και για το καλό της Ελλάδας πρωταρχικά, αλλά και για το καλό της κοινής μας οικογένειας, της Ευρώπης.
Και ξέρουμε ότι οι γενναίες αποφάσεις που πήραμε προχθές στην Ευρώπη, δεν αποτελούν μια οριστική ολοκλήρωση, αλλά ένα μεγάλο βήμα. Ξέρουμε ότι και οι αγορές θα συνεχίσουν καχύποπτα να αμφισβητούν, αλλά και ότι η Ευρώπη θα καλείται συνεχώς να απαντά. Όμως, έδειξε ότι είναι έτοιμη να απαντήσει και με ισχυρό τρόπο, και με αλληλεγγύη.
Αγαπητοί συνάδελφοι, η διαπραγμάτευση ήταν δύσκολη. Πολλές χώρες είχαν αντιρρήσεις, αλλά και δυσπιστία. Στη διαπραγμάτευση αυτή, καθοριστική ήταν η συμβολή της παρούσας Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ. Και αυτό που λέω, δεν αποτελεί κολακεία. Είναι η αλήθεια. Είναι πραγματικό γεγονός.
Βασικό μας όπλο σε αυτή τη διαπραγμάτευση ήταν οι δύσκολες αποφάσεις που πήραμε και η πεποίθηση ότι θα τις εφαρμόσουμε. Το γεγονός ότι δεν κρυφτήκαμε πίσω από τις δυσκολίες και αναλάβαμε τις ευθύνες μας. Θα θυμάστε ότι, με δηλώσεις, αλλά και με επιστολές μου προς τους Ευρωπαίους εταίρους, εξήγησα με σαφήνεια ότι, εμείς κάναμε αυτό που έπρεπε και, τώρα, ήταν η σειρά τους να ανταποκριθούν στις δικές τους ευθύνες.
Αγαπητοί συνάδελφοι, επί 22 μήνες τώρα, δίνουμε μάχη και είναι πλέον η πρώτη φορά που τα αποτελέσματα της μάχης αυτής είναι τόσο ορατά. Η χώρα μας, τους μήνες αυτούς, βρέθηκε κατ’ επανάληψη ένα βήμα πριν την καταστροφή. Δεν το βάλαμε κάτω ούτε ένα λεπτό. Τα όσα ζήσαμε τους μήνες αυτούς είναι ένα μάθημα για όλους μας, αλλά και για το μέλλον.
Τίποτα δεν μας χαρίστηκε. Τίποτα δεν κερδίσαμε για κάποιον αόριστο ή μεταφυσικό λόγο. Πετύχαμε γιατί παλέψαμε, γιατί αναλάβαμε τις ευθύνες μας ως Κυβέρνηση, αλλά και ως κοινωνία. Ούτε για μια μέρα δεν πάψαμε να διαπραγματευόμαστε σκληρά.
Πορευτήκαμε εξ αρχής βάσει σχεδίου, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι δεν μπορείς να πετύχεις μονομιάς, απ’ την αρχή, όλα όσα θέλεις, αλλά σταδιακά και με σχέδιο, ιδιαίτερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και έτσι θα συνεχίσουμε. Γιατί έπρεπε και πρέπει να αλλάξουμε τα δεδομένα. Ειδικά όταν έχεις ως αφετηρία μια κατάσταση πλήρους αναξιοπιστίας της χώρας.
Πορευτήκαμε, γνωρίζοντας πολύ καλά πως η διαπραγματευτική μας ισχύς δεν είναι ζήτημα «μαγκιάς» ή ανέξοδων λεονταρισμών για το θεαθήναι. Είναι θέμα στέρεων επιχειρημάτων και απόδειξης της αξιοπιστίας σου. Και αυτά χτίζονται μόνο με τη σοβαρότητα και την ανάληψη ευθύνης.
Αν εσύ δεν κάνεις τίποτα για να λύσεις τα προβλήματά σου, αν εσύ δεν προσπαθήσεις, απλά δεν θα πείσεις ποτέ κανέναν. Καμία πίεση δεν θα πιάσει. Πολύ απλά, δεν θα σε ακούει κανείς. Και αυτή είναι η στάση που αντιμετώπισε η χώρα μας, στην αρχή αυτής της προσπάθειας.
Δεν έλειψαν οι φωνές. Δεν έλειψαν οι φωνές στην Ευρώπη και αλλού, που έλεγαν «εγκαταλείψτε την Ελλάδα», «αφήστε την να φύγει». Γι’ αυτό, ούτε για μια μέρα δεν πάψαμε να χτίζουμε λιθαράκι - λιθαράκι την πληγωμένη μας αξιοπιστία, βάζοντας βήμα - βήμα τάξη στα του οίκου μας, ώστε η φωνή μας να ακουστεί και η Ελλάδα να αποτινάξει το στίγμα της αναξιοπιστίας, της αδιαφάνειας και του αναξιόχρεου εταίρου.
Ναι, εκεί έφτασαν την πατρίδα μας οι πολιτικές του παρελθόντος. Η δική μας στάση ήταν πατριωτική. Ήταν στάση ευθύνης, για να σηκώσουμε και πάλι ψηλά την Ελλάδα. Αν πράγματι δεν υπήρχαν περιθώρια να αντιστρέψουμε το δυσμενές κλίμα, αν πράγματι δεν υπήρχε καμία διάθεση για αλληλεγγύη προς την πατρίδα μας, τότε θα με βλέπατε πρώτο εμένα να διαμαρτύρομαι, να σταυρώνω τα χέρια, να κάνω κριτική και να εύχομαι τα πράγματα να ήταν αλλιώς.
Όμως, εμείς ξέρουμε, και είναι παράδοσή μας, είναι παράδοση αυτής της παράταξης και ξέρουμε ότι μπορούμε να αλλάξουμε και την ιστορία, και τα δεδομένα, ακόμα και την Ευρώπη. Αυτή είναι η παράδοση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος. Δεν είναι η μοιρολατρία, δεν είναι η παθητική στάση.
Ήταν στο χέρι μας να αλλάξουμε τα πράγματα. Αποφασίσαμε και με κόπο, και με κόστος, αλλά χτίσαμε μια άλλη εικόνα της Ελλάδας που, παρά τις δυσκολίες, θέλει να αλλάξει.
Πιστέψαμε και πιστεύουμε στην Ελλάδα. Δείξαμε σε όλους πόσο αποφασισμένη ήταν η Κυβέρνηση της χώρας και η Κοινοβουλευτική μας Ομάδα, να αλλάξει πορεία η χώρα μας.
Μια διαφορετική πορεία, μακριά από εύκολες, δήθεν μαγικές, πλην όμως ανύπαρκτες λύσεις, που θα οδηγούσαν πολύ γρήγορα σε μεγαλύτερα αδιέξοδα.
Μακριά από δήθεν σωτήρες, που υπόσχονται μια ηρωική μεν, καταστροφή δε. Φυγόπονες λύσεις, που μας οδηγούσαν στην πλήρη χρεοκοπία - οικονομική, πολιτική, θεσμική και ηθική.
Μακριά απ’ όλους όσοι προσπαθούσαν να πουλήσουν δήθεν ηρωικές στάσεις προς τους πολίτες, τη νοημοσύνη των οποίων συνεχίζουν να υποτιμούν.
Μακριά απ’ όσους πρότειναν να φερθούμε πάλι κουτοπόνηρα, υποτιμώντας τη νοημοσύνη των εταίρων μας, θεωρώντας τους «κουτόφραγκους», ή υποτιμώντας τη δυναμική και την καχυποψία των αγορών.
Με τη συνεπή μας στάση και τη διαπραγμάτευση που κάναμε, πέρα από την κάλυψη των δανειακών μας αναγκών για τα επόμενα πολλά χρόνια, πετύχαμε όλα όσα μας κατηγορούσε η Αντιπολίτευση ότι δεν διαπραγματευόμασταν. Και ακόμα περισσότερα.
Δηλαδή, και επιμήκυνση, και χαμηλότερο επιτόκιο, και επαναγορά ομολόγων στη δευτερογενή αγορά, και την προστασία του τραπεζικού μας συστήματος, αλλά και μια αναπτυξιακή πια στήριξη της Ελλάδας.
Αυτή είναι η δική μας απάντηση σε όσους υπόσχονται, γενικώς και αορίστως, «επαναδιαπραγματεύσεις». Εμείς αποδείξαμε έμπρακτα ότι, κάθε μέρα διαπραγματευόμασταν, και θα διαπραγματευόμαστε κάθε μέρα, πάντα για το καλό της χώρας.
Κάθε φορά, πετυχαίνοντας ό,τι καλύτερο ήταν ή είναι εφικτό στη δεδομένη στιγμή. Πετυχαίνοντας όλο και περισσότερο, όσο και η αξιοπιστία της χώρας μας ενισχύεται. Όταν τηρείς τη δική σου πλευρά της συμφωνίας, μπορείς να πετύχεις και τη βελτίωση των όρων.
Και υπήρξαμε αξιόπιστοι, πρώτα απ’ όλα, γιατί εμείς πρώτοι θέλουμε τις αλλαγές. Εμείς θέλουμε τις αλλαγές στη χώρα. Δώσαμε τη μάχη για να διασφαλίσουμε τους καλύτερους όρους, ένα πλαίσιο ασφάλειας, για να έχουμε και το χρόνο, και το πλαίσιο, μέσα στο οποίο θα πραγματοποιήσουμε αυτές τις αλλαγές.
Και εκείνος που κράτησε τη δική μας πλευρά της συμφωνίας, δεν ήταν απλώς μια Κυβέρνηση, ήταν ένας ολόκληρος λαός. Ένας λαός, ο οποίος, παρά τις σχεδόν ανυπέρβλητες δυσκολίες, δεν λύγισε, ακόμα κι όταν τα περιοριστικά μέτρα που λαμβάνονταν ήταν ομολογουμένως πρωτοφανή.
Και όχι μόνο δεν λύγισε, αλλά βλέπουμε σήμερα και τις εξαγωγές να αυξάνονται θεαματικά, και τον τουρισμό να ανακάμπτει, και να υπάρχει προοπτική στη γεωργία, αλλά και την ελληνική οικονομία να ενισχύει με γοργούς ρυθμούς την ανταγωνιστικότητά της, μαζί βεβαίως με ιστορικές θεσμικές αλλαγές.
Πρόκειται για επίτευγμα, που κανείς δεν περίμενε ότι θα πετυχαίναμε μέσα σε ένα χρόνο. Κι όμως, μαζί τα καταφέραμε. Και ακριβώς επειδή τα καταφέραμε, είχαμε και το «πρόσωπο» να πάμε στην Ευρώπη και να διαπραγματευτούμε αυτό που είναι θηλιά στο λαιμό του Ελληνικού λαού, το χρέος.
Και αυτό είπα με πολύ καθαρό τρόπο, σε διάφορες συναντήσεις που είχα και με τους Αρχηγούς των άλλων κομμάτων. Όπως και στο Συμβούλιο Αρχηγών, υπό την προεδρία του Κάρολου Παπούλια. Ήμουν πολύ ειλικρινής και πολύ σαφής. Πολύ καθαρά, ανέλυσα τις προοπτικές και τις κινήσεις μας, σε ό,τι αφορά το χρέος και τα πιθανά σενάρια καλύτερης διαχείρισής του.
Είχαμε ένα σαφές πλάνο και ποτέ δεν χάσαμε την προσήλωσή μας στο στόχο, στον ευρύτερο στόχο. Πέρα δηλαδή από τη διαχείριση του χρέους, να κάνουμε και τις απαραίτητες αλλαγές, για να σταθούμε πια στα πόδια μας με τις δικές μας δυνάμεις, έχοντας μια βιώσιμη οικονομία. Σπάζοντας φέουδα και προνόμια, υπέρ μιας πιο δίκαιης και ευνομούμενης κοινωνίας.
Ποτέ δεν φοβηθήκαμε να τα βάλουμε με συντεχνίες και συμφέροντα, που κρατούσαν τη χώρα αλυσοδεμένη. Ποτέ δεν φοβηθήκαμε να αναλάβουμε όχι μόνο τις δικές μας ευθύνες, αλλά και να σηκώσουμε το σταυρό των αμαρτιών, που άλλοι διέπραξαν.
Αυτή είναι, κυρίες και κύριοι, η υπεύθυνη στάση απέναντι στην πατρίδα και το λαό μας. Αυτή είναι η συνεπής στάση απέναντι σε μια κοινωνία, την οποία ολόκληρο το πολιτικό σύστημα είχε για χρόνια εθίσει στην ωραιοποίηση και στην απόκρυψη της αλήθειας. Απέναντι σε πολιτικές δυνάμεις, που αναζητούν κάποιο άλλοθι ώστε να μην αλλάξει τίποτα, ή που υποτιμούν τις δικές μας δυνάμεις, των πολιτών, του Ελληνισμού, για να ενσπείρουν τη μοιρολατρία ή για να μεταφέρουν τις ευθύνες αλλού ή για να παριστάνουν τους σωτήρες.
Εμείς αλλάξαμε και αλλάζουμε αυτή την κακή συνήθεια, αυτή την παθογένεια της πολιτικής στη χώρα μας. Είπαμε και πράξαμε τα δύσκολα. Δεν φυγομαχήσαμε, δεν κρύψαμε το πρόβλημα κάτω από το χαλί, δεν ψάξαμε για εξιλαστήρια θύματα, ούτε βάλαμε το κεφάλι μας στην άμμο, μπροστά σε δυσκολίες πρωτόγνωρες και στη χώρα μας, και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που συχνά έμοιαζαν ανυπέρβλητες.
Τελικά, αυτή η αντίληψη για την πολιτική, αυτή η διαφορετική προσέγγιση στη σχέση μας με τους πολίτες, αλλά και με τα ίδια τα γεγονότα, είναι μια κατάκτηση, μια κληρονομιά, που θα αφήσουμε πίσω μας: η επίμονη προσπάθεια, η προσήλωση, ο μακροχρόνιος σχεδιασμός και, πάνω απ΄ όλα, η στάση ειλικρίνειας απέναντι στους συμπολίτες μας.
Μόνον έτσι θα μπορέσουμε όλοι μαζί, με τον Ελληνικό λαό, να αλλάξουμε την πατρίδα, όταν όλοι, μα όλοι, γίνουμε υπεύθυνοι για τις πράξεις μας. Μια κλασική ελληνική αρχή, μια αξία, που για χρόνια είχαμε ξεχάσει. Ώρα λοιπόν να την επαναφέρουμε στη ζωή μας, στη χώρα μας, στην Πολιτεία, στην κοινωνία μας. Μια κοινωνία ευνομίας, δικαιοσύνης και Δημοκρατίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μπροστά στη μεγαλύτερη απειλή της σύγχρονης ιστορίας, από την πρώτη κιόλας στιγμή, καλέσαμε όλες τις πολιτικές δυνάμεις να συμβάλουν στην εθνική προσπάθεια, στον αγώνα επιβίωσης, αλλά και ριζικής αλλαγής που ζητά ο τόπος. Οι εκκλήσεις μας έμειναν αναπάντητες, μέχρι και σήμερα.
Και τι δεν ακούσαμε τους τελευταίους μήνες. Όλους αυτούς τους μήνες, περίσσεψε η ανευθυνότητα, η υποκρισία, ο λαϊκισμός, αλλά και η λοιδορία, η λάσπη και, ακόμα χειρότερα, η αμφισβήτηση του πατριωτισμού μας, από αυτούς που κατεξοχήν έβαλαν φωτιά στο σπίτι και μετά το έβαλαν στα πόδια. Και στη συνέχεια, διέπρεψαν στο να ασκούν μηδενιστική κριτική για το πώς εμείς σβήνουμε τη φωτιά, που αυτοί προκάλεσαν. Ή ακόμα χειρότερα, στο να ρίχνουν λάδι στη φωτιά, που εμείς σβήναμε, ποντάροντας στην αποτυχία.
Δυστυχώς, η στάση τους ως Αντιπολίτευση δείχνει ότι δεν έχουν διδαχθεί τίποτα, ότι δεν έχουν την πρόθεση να αποβάλουν εκείνες τις παθογένειες του πολιτικού συστήματος, που μας έφεραν μέχρι εδώ - του μικροκομματισμού. Αλλά ακόμα και ως Αντιπολίτευση, παρά τις πανθομολογούμενες ευθύνες τους, επέλεξαν τη στάση της ευκολίας, τη στάση της ανέξοδης κριτικής.
Επέλεξαν όμως και να παίξουν με τη φωτιά, δείχνοντας ότι προκειμένου να υπηρετήσουν τα εκλογικά τους ποσοστά, δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα, όχι μόνο μια φορά, αλλά σε όλες τις κομβικές στιγμές της χώρας, αυτές που περάσαμε. Και στη σκληρή μάχη όλων αυτών των μηνών, μας προέτρεψαν να κάνουμε το απονενοημένο διάβημα - πολύ απλά, να χρεοκοπήσουμε.
Αυτό έκαναν, με την άρνησή τους να υπερψηφίσουν τη συμφωνία σωτηρίας των 110 δισεκατομμυρίων ευρώ. Αν τους είχαμε ακούσει, η χώρα θα είχε χρεοκοπήσει από πέρυσι, το Μάιο. Αυτό έκαναν, και με την άρνησή τους να υπερψηφίσουν το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα.
Αν και πάλι τους είχαμε ακούσει, όχι απλώς δεν θα είχαμε ανοίξει την προοπτική για να λύσουμε το πρόβλημα του χρέους, αλλά και τα ταμειακά διαθέσιμα θα είχαν σήμερα εξαντληθεί και θα αντιμετωπίζαμε τώρα, αυτή τη στιγμή, τελείως άλλης τάξεως κοινωνικά και εθνικά προβλήματα. Αυτή τη στιγμή, δεν θα μπορούσαμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις.
Ακόμα και την «11η ώρα», πριν τη στάση πληρωμών, η Αντιπολίτευση επέλεξε να συνεχίσει να παίζει μικροκομματικά παιχνίδια με τις τύχες της χώρας. Όπως έχω πει, η Νέα Δημοκρατία έχασε μια μοναδική ευκαιρία να δείξει ότι έχει αλλάξει, αλλά και να συμμετέχει σε μια εθνική προσπάθεια, να συμμετέχει τελικά σε μια εθνική επιτυχία, σε μια επιτυχία του λαού μας.
Θα ήμουν ευτυχής, αν πράγματι μοιραζόμασταν αυτή μας την επιτυχία. Δυστυχώς, όμως, παρασύρονται από τις μικροκομματικές συγκυρίες. Σε τόσο κρίσιμες συνθήκες, ορισμένοι πορεύονται μόνο με γνώμονα τις δημοσκοπήσεις, όταν παίζεται κορώνα-γράμματα η τύχη, η ιστορία, η μοίρα της χώρας. Τι να τα κάνω τα εκλογικά ποσοστά, αν η χώρα μου έχει δυστυχήσει;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς κάνουμε το καθήκον μας και αφήνουμε σε άλλους τη φιλοδοξία να γίνουν πρωθυπουργοί πάση θυσία, έστω κι αν γίνουν πρωθυπουργοί μιας Ελλάδας της δραχμής, εξαθλιωμένης και χρεοκοπημένης.
Εμείς δημιουργούμε την Ελλάδα της προοπτικής. Δημιουργούμε την Ελλάδα της σιγουριάς. Δημιουργούμε την Ελλάδα της δικαιοσύνης. Δημιουργούμε την Ελλάδα της ανάπτυξης, της πράσινης, σύγχρονης και δίκαιης ανάπτυξης.
Και σε αυτή την κρίσιμη μάχη, απέτυχαν όσοι προσπάθησαν συστηματικά να πείσουν τους Έλληνες ότι ο αγώνας είναι μάταιος. Η Ελλάδα σήμερα μπορεί, όχι μόνο να στέκεται όρθια, αλλά και να κοιτάει το μέλλον με περισσότερη σιγουριά και αισιοδοξία.
Με τις αποφάσεις της προηγούμενης εβδομάδας, μπαίνουν προοπτικές, φαίνεται το φως στην άκρη του τούνελ, πιάνουν τόπο οι θυσίες του Ελληνικού λαού, όπως είχαμε υποσχεθεί. Μπορούμε να σχεδιάσουμε το μέλλον μας σε πιο στέρεες βάσεις, με μεγαλύτερη ασφάλεια.
Όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι η μάχη έλαβε τέλος. Πήραμε επιτέλους, όμως, μια βαθιά ανάσα, χρόνο και κεφάλαια για να αξιοποιήσουμε τα χρόνια που έρχονται δημιουργικά και παραγωγικά, ώστε να διασφαλίσουμε τη μετάβαση σε μια Ελλάδα, που δεν θα ξαναζήσει τέτοιους κινδύνους, αλλά και μια χώρα καλύτερη για τα παιδιά μας.
Όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι καιροί έχουν αλλάξει. Και καλώς έχουν αλλάξει, γιατί όσα συνέβαιναν τα προηγούμενα χρόνια, δεν μπορεί να επαναληφθούν.
Είναι τώρα η ώρα να συνεχίσουμε τις μεταρρυθμίσεις, να εγγυηθούμε μια βιώσιμη ανάπτυξη, να γίνουν όσα δεν έγιναν τις τελευταίες δεκαετίες.
Να βάλουμε την Ελλάδα, ναι, στην πρωτοπορία. Να μην είναι ουραγός η χώρα μας, αλλά να είναι στην πρωτοπορία, σε τομείς όπως της διατροφής και των αγροτικών προϊόντων, της καθαρής και πράσινης ενέργειας, της υψηλής ποιότητας τουρισμού, των ποιοτικών και πράσινων ενεργειακά κατασκευαστικών υλικών, των εξαγωγών, των ιχθυοκαλλιεργειών, των υπηρεσιών υγείας και παιδείας, που μπορούν να γίνουν έως και εξαγώγιμα προϊόντα και υπηρεσίες, της πολιτιστικής μας ανάδειξης, του ψηφιακού χώρου, της σύνδεσης της ναυτιλιακής μας παράδοσης με σοβαρές δομές εμπορικών συγκοινωνιών και δικτύων στην ευρύτερη περιοχή.
Αυτή η αναπτυξιακή μας προοπτική είναι που μας εγγυάται ένα διαφορετικό μέλλον και, βέβαια, εγγυάται ακόμα πιο γρήγορη αποκλιμάκωση του χρέους.
Ναι, μπορεί να περνάμε δύσκολα, όμως, η εποχή που ζούσαμε με δανεικά, τα οποία δεν θα μπορούσαμε να αποπληρώσουμε, έχει τελειώσει. Η εποχή των συνεχών ελλειμμάτων έχει τελειώσει.
Και όπως έχω πει πολλές φορές και το ξαναλέω, αν το παλιό χρέος, το μηδενίσουμε αύριο - και ήδη το κάναμε διαχειρίσιμο - πάλι θα είχαμε το πρόβλημα των ελλειμμάτων. Γιατί κάθε χρόνο, παράγουμε ακόμα ελλείμματα. Ναι, πολύ μικρότερα από τα 36 δις ευρώ του 2009, αλλά συνεχίζουμε να παράγουμε ελλείμματα. Δηλαδή, και σήμερα, ξοδεύουμε περισσότερα, απ’ ό,τι έχουμε ως έσοδα.
Και είναι πολύ λογικό οι εταίροι μας να μη θέλουν να πληρώνουν τα ελλείμματά μας, για πολύ ακόμα. Γι’ αυτό, έχουμε στόχο το συντομότερο να φτάσουμε σε πρωτογενές πλεόνασμα. Γιατί παρ’ όλο που καταφέραμε να μειώσουμε το έλλειμμά μας όσο καμία άλλη χώρα στην Ευρωζώνη, αυτό το έλλειμμα όμως συνεχίζει να παραμένει υψηλό. Πρέπει το ταχύτερο να μηδενιστεί, για να πάμε σε πρωτογενή πλεονάσματα.
Η εποχή που το πολιτικό σύστημα μπορούσε να πορεύεται με την ωραιοποίηση και το χάιδεμα αυτιών έχει τελειώσει.
Το μοντέλο της ανάπτυξης, που βασίστηκε σε παρασιτική σπατάλη και υπερκατανάλωση, έχει επίσης τελειώσει.
Η διοίκηση του δημόσιου τομέα και των κρατικών εταιρειών, με κριτήριο τη σπατάλη και το ρουσφέτι για να βολέψουμε κάποιους, έχει τελειώσει.
Η άφεση αμαρτιών σε ισχυρούς και σε κέντρα επιρροής, έχει επίσης τελειώσει.
Η εποχή των προνομίων για λίγους σε βάρος όλων, έχει τελειώσει.
Και όποιος δεν το έχει καταλάβει ακόμα, ζει σε μια άλλη εποχή.
Και είναι ευτύχημα που η ίδια η κοινωνία το στηρίζει αυτό και είναι μπροστά από πολλούς, που θέλουν το πολιτικό σύστημα κολλημένο στα παλιά.
Και αυτό μας κάνει όλους να ελπίζουμε και να πιστεύουμε στην Ελλάδα. Να πιστεύουμε ότι η Ελλάδα μπορεί να μετατρέψει αυτή την περίοδο των μεγάλων δυσκολιών, αλλά και των μεγάλων αλλαγών, στην πιο δημιουργική περίοδο της πρόσφατης ιστορίας της.
Αγαπητοί συνάδελφοι, τη μετάβαση από την εποχή αυτή, που έχει τελειώσει, σε μια Ελλάδα δίκαιη, παραγωγική και βιώσιμη, δεν θα την εξασφαλίσουμε, παρά μόνο δουλεύοντας. Δουλεύοντας όλοι μαζί, με δημιουργικό τρόπο, με ανοιχτό μυαλό, για να φέρουμε σε πέρας μεγάλες αλλαγές. Εξάλλου, αυτή ήταν πάντα και η ιστορική αποστολή του Κινήματός μας, να είναι πρωτοπόρα δύναμη αλλαγών και ανατροπών.
Γιατί δεν είναι το μνημόνιο ή το Μεσοπρόθεσμο, που μας υποχρεώνουν να προχωρήσουμε σε μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις. Δεν είναι η πορεία που έχουμε μπροστά μας, απλώς, μια διαδικασία συμμόρφωσης με τις υποχρεώσεις που έχουμε αναλάβει. Δεν μας έφταιξε κανείς άλλος για τα προβλήματα στα Πανεπιστήμια ή στα νοσοκομεία, για τη βία στα γήπεδα, για την αδιαφάνεια στη συνταγογράφηση, για τη διαφθορά στην Πολεοδομία ή στις Εφορίες.
Είναι δική μας βούληση και επιθυμία να αλλάξουμε την πατρίδα μας, που μας οδηγεί και θα μας οδηγεί. Και που μας δίνει τη δύναμη να προχωρήσουμε πλέον όσο πιο δυναμικά γίνεται, όσο πιο δυναμικά μπορούμε. Για να μην στεκόμαστε στα πόδια μας με δάνειες δυνάμεις, αλλά με τις δικές μας.
Σε αυτή την κατεύθυνση επικεντρωνόμαστε πλέον, με την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας που ρημάζει, έρμαιο των καταπατητών ή των επί χρόνια λίγων ευνοημένων.
Με επενδύσεις από το ΕΣΠΑ, το οποίο επιταχύνεται, ενώ η εθνική συνδρομή μειώνεται.
Με το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, σε πείσμα κάθε συντεχνίας, αλλά και των στελεχών εκείνων της Αντιπολίτευσης, που επενδύουν στην καταστροφή και το λαϊκισμό, κλείνοντας λιμάνια, αεροδρόμια και δρόμους, στο μέσον της τουριστικής περιόδου.
Και όσον αφορά το επίκαιρο θέμα των ιδιοκτητών ταξί, είναι σταθερή η θέση μας για την απελευθέρωση των επαγγελμάτων, με κανόνες. Αυτό θα ισχύσει και για τη συγκεκριμένη κατηγορία επαγγελματιών. Πρόθεση της Κυβέρνησης είναι να συνεχίσει το διάλογο. Αυτή είναι η αρχή μας, αυτή είναι η θέση μας και στο συγκεκριμένο ζήτημα, αυτού του κλάδου.
Θα ακούσει η Κυβέρνηση κάθε πρόταση για την οργάνωση του κλάδου, με στόχο να παρέχονται ποιοτικές υπηρεσίες στους πολίτες και να αξιολογηθούν και οι ευαισθησίες του κλάδου. Αλλά η απελευθέρωση αυτή, θα γίνει πράξη.
Απευθύνομαι επίσης στους ιδιοκτήτες των ταξί, για συνεργασία στον τομέα αυτό. Τους καλώ να συναισθανθούν τις δυσμενείς επιπτώσεις των κινητοποιήσεών τους, σε μια κρίσιμη περίοδο για τον τουρισμό, την οικονομική ζωή της χώρας και τους πολίτες.
Δεν υπάρχει λόγος αντιπαράθεσης, μιας και είναι δεδομένη και σαφής η δική μας θέση να έχουμε διάλογο και, χωρίς προκαταλήψεις, να καταλήξουμε σύντομα σε ένα ικανό πλαίσιο αναβάθμισης των υπηρεσιών στον τομέα αυτό.
Πράγματι, αλλαγές παντού: με τις αλλαγές στο δημόσιο τομέα, ώστε να γίνει πιο ευέλικτος και να λειτουργεί προς όφελος του πολίτη. Με την άρση των αδικιών στις αμοιβές, η οποία θα γίνει πραγματικότητα με το νέο ενιαίο μισθολόγιο στο Δημόσιο, με τη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης μέσω της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, με την επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων εκεί όπου χρειάζεται, ώστε να προσελκύσουμε ξένες επενδύσεις και να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας.
Με τη ριζική και εκ βάθρων αλλαγή του φορολογικού συστήματος, προς την κατεύθυνση της δικαιοσύνης και της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής. Μιας φοροδιαφυγής, που αποτελεί τη μεγαλύτερη κοινωνική αδικία.
Δεν μένουμε, όμως, μόνο στο μέτωπο της οικονομίας. Όπως είπα, με αυτή την οικονομική κρίση, έχουμε την ευκαιρία να δούμε τα βαθύτερα αίτια και όχι μόνο τα συμπτώματα - μια κρίση θεσμών και εμπιστοσύνης. Γι‘ αυτό, προχωράμε στο ευρύτερο πρόγραμμα δομικών μεταρρυθμίσεων της μεταπολίτευσης.
Πρώτη από αυτές τις μεταρρυθμίσεις που έχουμε άμεσα μπροστά μας, είναι το νέο πλαίσιο λειτουργίας για τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Χτυπάει χρόνιες παθογένειες στη ρίζα τους. Και ναι, σε αυτή τη μεγάλη πορεία, δεν θα διστάσουμε να αλλάξουμε και ρυθμίσεις, που κάποτε εμείς καθιερώσαμε. Ρυθμίσεις, που κάποτε ήταν αναγκαίες στην εποχή τους, αλλά που σήμερα είναι πλήρως αναχρονιστικές.
Και τέτοιες υπάρχουν πολλές, παντού, και ειδικά στο χώρο της παιδείας, που καθηλώνουν το εκπαιδευτικό μας σύστημα στην υπανάπτυξη και που εγκλωβίζουν αντί να απελευθερώνουν τα παιδιά μας, τις πιο δημιουργικές δυνάμεις που διαθέτει η πατρίδα μας.
Τολμάμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και δεν μένουμε μόνο στο χώρο της παιδείας. Με την επιτάχυνση και απλούστευση της απονομής της δικαιοσύνης, φεύγουμε από την κατάσταση αρνησιδικίας, στην οποία είχαμε περιέλθει.
Με την αλλαγή του εκλογικού νόμου, του νόμου Περί Ευθύνης Υπουργών, του νόμου για τη χρηματοδότηση των κομμάτων, με τη θεσμοθέτηση της υποχρεωτικής ανάρτησης του «πόθεν έσχες» των πολιτικών και άλλων λειτουργών στο Διαδίκτυο, ώστε να κοπούν οι ροές πολιτικού χρήματος, που ήθελαν να αιχμαλωτίζουν το πολιτικό σύστημα, φέρνουμε επιτέλους απόλυτη διαφάνεια στον πολιτικό βίο.
Με τη δημοψήφισμα, μια άλλη δημοκρατική αντίληψη στη χώρα μας, κάνουμε ένα τολμηρό βήμα Δημοκρατίας, για να δώσουμε απάντηση στο γνήσιο και δίκαιο αίτημα των πολιτών για περισσότερη συμμετοχή και λογοδοσία. Να αποφασίζει πια ο ίδιος ο πολίτης - και άμεσα - για μεγάλα ζητήματα, για το πού θέλει να κινηθούν τα πράγματα.
Έχει έρθει η ώρα να εμπιστευθούμε την κοινωνία μας και να μας εμπιστευθεί κι εκείνη. Τέρμα στο «κράτος-πατερούλη» και δυνάστη, που θέλει τους πολίτες παθητικούς παρατηρητές της ιστορίας. Η Ελλάδα, κάθε μέρα που περνάει, αλλάζει.
Όλα αυτά δεν είναι βεβαίως εύκολα. Τα συμφέροντα που πλήττονται είναι ισχυρά. Συντεχνίες και προνομιούχοι θα προσπαθήσουν εκβιαστικά να ανακόψουν την πορεία μας, ενώ η Αντιπολίτευση, για μία ακόμη φορά, όχι μόνο δεν δείχνει διατεθειμένη να βάλει πλάτη αλλά, παρά τις συνεχείς εκκλήσεις μας, κάνει και πόλεμο χαρακωμάτων, για να μην αλλάξει τίποτα στη χώρα μας.
Εμείς, βέβαια, στην πορεία αυτή, δεν σταματάμε να καλούμε και σήμερα, και αύριο, σε ουσιαστική συνεννόηση - εθνική, κοινωνική, πολιτική - για μεγάλες αλλαγές. Η δημοκρατική διαβούλευση παραμένει μέρος του δικού μας πολιτικού πολιτισμού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στις μεγάλες προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας, εμείς καλούμε όλες τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου, πολιτικές και κοινωνικές, να δουλέψουμε όλοι μαζί ως Έλληνες, για μια χώρα όπως τη θέλουμε, αλλά και όπως τη δικαιούμαστε.
Και από την ενδεικτική αναφορά που έκανα προηγουμένως, είναι σαφές ότι έχουμε όλοι πολλή δουλειά μπροστά μας, δημιουργική δουλειά, με την οποία χτίζουμε βήμα-βήμα, μέρα τη μέρα, μια διαφορετική Ελλάδα.
Και να είστε όλοι σας βέβαιοι, αλλά θα έλεγα και υπερήφανοι, ότι η ιστορία δεν θα καταγράψει μόνο μια περίοδο μεγάλων δυσκολιών, των μεγαλύτερων που πέρασε ποτέ η χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες. Θα καταγράψει επίσης την περίοδο αυτή, ως μια περίοδο των πιο μεγάλων προοδευτικών αλλαγών, των μεγαλύτερων που έχουν γίνει ποτέ στη χώρα, τα προηγούμενα χρόνια.
Αλλαγές, που θα αφήσουν το θετικό σημάδι τους στη χώρα, για πάρα πολλά χρόνια. Θετικά σημάδια προόδου, δικαιοσύνης και θεσμικών αλλαγών.
Και αυτός είναι ο πήχης για εμάς, γιατί σε αυτή την κατεύθυνση προχωράμε, αξιοποιώντας με τον καλύτερο τρόπο κάθε ημέρα, μέχρι το τέλος της θητείας μας.
Προχωράμε με όσους θέλουν και μπορούν. Και αυτή είναι η συντριπτική πλειοψηφία των απλών πολιτών, αγαπητοί συνάδελφοι, το γνωρίζουμε. Γνωρίζουμε τον πόνο του καθενός, τις διαμαρτυρίες, αλλά ξέρουμε ότι, στο βάθος, η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών θέλει να πετύχουμε, θέλει να πετύχει αυτή η Κυβέρνηση, για να πετύχει η Ελλάδα. Και εμείς, αυτό δεσμευόμαστε να κάνουμε.
Παρά τις δυσκολίες, έχουμε αποδείξει ότι μπορούμε και πετυχαίνουμε, μπορούμε και διαπραγματευόμαστε, μπορούμε και αλλάζουμε την Ελλάδα. Και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε, μαζί με όλους εκείνους που θέλουν και μπορούν, που είναι οι σκληρά εργαζόμενοι Έλληνες, οι οποίοι δεν θέλουν πια την Ελλάδα που τους πλήγωσε τις προηγούμενες δεκαετίες.
Την Ελλάδα της αναξιοκρατίας και της αδικίας, της αρνησιδικίας και της ανομίας, την Ελλάδα της γραφειοκρατίας και της αδιαφάνειας, της έλλειψης αντιπροσώπευσης και των αδύναμων θεσμών, των ελλειμμάτων και της ανεργίας.
Θέλουν την Ελλάδα της Δημοκρατίας, που αντιστέκεται σε κάθε ανομία. Την Ελλάδα της Δημοκρατίας, που δίνει προοπτική. Την Ελλάδα της Δημοκρατίας, που αντιστέκεται και στη βία, από όπου κι αν προέρχεται.
Τη Δημοκρατία, για την οποία παλέψαμε, μαζί με τόσους λαούς στην Ευρώπη. Επί δικτατορίας, και με το λαό της Νορβηγίας, παλέψαμε τότε για την απελευθέρωση της χώρας μας. Και ο λαός της Νορβηγίας στάθηκε πλάι μας εκείνες τις δύσκολες εποχές.
Για να αναφέρω και μια ιστορία, οι Νορβηγοί έδωσαν στον Ανδρέα Παπανδρέου, που δεν είχε τότε ελληνικό διαβατήριο και δεν μπορούσε να κινείται ελεύθερα για τον απελευθερωτικό αγώνα, νορβηγικό διαβατήριο, για να μπορεί να συνεχίσει τον απελευθερωτικό αγώνα και να κινείται σε όλη την υφήλιο για τη Δημοκρατία στη χώρα μας.
Σήμερα, και εμείς, ως Κοινοβουλευτική Ομάδα, συμπαραστεκόμαστε με αλληλεγγύη στο Νορβηγικό λαό. Συμπαραστεκόμαστε με αλληλεγγύη και συμπόνια και στις οικογένειες των θυμάτων, όπως και σε όλους τους Νορβηγούς πολίτες, με την ίδια προσήλωση για τη Δημοκρατία, την ελευθερία, τις ανοιχτές κοινωνίες.
Φίλες και φίλοι, αγαπητοί συνάδελφοι, δεν πρέπει ούτε λεπτό να ξεχνάμε ότι, ένας ολόκληρος λαός περιμένει από εμάς να είμαστε συνεχώς στην πρωτοπορία της προσπάθειας να αλλάξουμε την πατρίδα μας. Τους περασμένους μήνες, αποδείξαμε ότι είμαστε και αποφασισμένοι, και ικανοί να υπερβούμε κάθε εμπόδιο, ότι η θέλησή μας είναι πιο ισχυρή από ποτέ.
Και έτσι θα συνεχίσουμε, με μπροστάρη αυτή την Κοινοβουλευτική Ομάδα, που πέρασε τους προηγούμενους μήνες δια πυρός και σιδήρου. Αποδείξαμε την ενότητά μας, τη βούλησή μας να πάμε τη χώρα μας μπροστά, απέναντι σε κάθε μικρό ή και μεγάλο συμφέρον, που επιχείρησε να μας διαιρέσει.
Έτσι θα συνεχίσουμε, αλλάζοντας την Ελλάδα, με σύμμαχό μας τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, που ζητάει εδώ και τώρα απαλλαγή από τα βαρίδια του παρελθόντος, αλλά και τη δημιουργία μιας διαφορετικής και καλύτερης Ελλάδας.
Πάμε μαζί, για τις μεγάλες και δημιουργικές μάχες. Πάμε μαζί και με τη νέα γενιά, που διψά για μια διαφορετική Ελλάδα.
