ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ κ.ΠΡΟΚΟΠIOY ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ
ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ κ.ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ
ΣΤΟ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΜΕΓΑΡΟ
16.6.2017
ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, ήρθα να σας ενημερώσω για τις χθεσινές αποφάσεις, νομίζω ότι ‘τα πολλά λόγια είναι φτώχεια’. Αυτό που θα σας πω σε λίγα λόγια, είναι ότι είχαμε ένα καθοριστικό βήμα χθες. Ένα καθοριστικό βήμα για την έξοδο της χώρας από την πολυετή κρίση. Δόθηκε ένα σαφές σήμα εμπιστοσύνης προς τις αγορές και ταυτόχρονα, νομίζω, ότι αυτό που αφορά και τον ελληνικό λαό, που έχει υποστεί με ιώβεια υπομονή και ψυχραιμία θυσίες, μεγάλες θυσίες, δόθηκε και μία σαφής δέσμευση για το οριστικό τέλος των προγραμμάτων, των μνημονίων, με το τέλος του τρίτου προγράμματος, σ’ένα χρόνο από σήμερα.
Τώρα νομίζω ότι πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειες μας και όχι να χαλαρώσουμε, να εντείνουμε τις προσπάθειες μας, σ’αυτά τα βήματα τα τελευταία, ώστε να διαμορφώσουμε τις προϋποθέσεις για μια δυναμική ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, που όμως θα μεταφραστεί και στο επίπεδο της ζωής και της καθημερινότητας των πολιτών σε μία προοπτική δίκαιης ανάκαμψης, δίκαιης ανάπτυξης και επούλωσης των μεγάλων πληγών της κρίσης.
Εγώ θα ήθελα, κύριε Πρόεδρε, να σταθώ, όμως, και σε κάτι άλλο, που νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό. Η εικόνα που διαμορφώνεται είναι ότι η Ελλάδα – και η εικόνα αυτή δεν είναι μόνο από την χθεσινή εξέλιξη, είναι από την πορεία του τελευταίου διαστήματος – η Ελλάδα βρίσκεται αυτή τη φορά με πάρα πολλούς συμμάχους και υποστηρικτές στο διεθνές στερέωμα, μετά από πολύ καιρό. Και αυτό είναι κρίσιμο. Διότι, γνωρίζουμε, βρισκόμαστε σε μια δύσκολη γειτονιά, με εντάσεις γύρω μας. Καταφέραμε να κρατηθούμε στον σκληρό πυρήνα της ΕΕ κι αυτό είναι σημαντικό και βλέπουμε ότι όχι μόνο παραδοσιακοί σύμμαχοί μας στηρίζουν τις προσπάθειές μας.
Έχουμε μπροστά μας την προσπάθεια να διεκδικήσουμε δίκαια αιτήματα δεκαετιών. Στην Γενεύη, τέλος του μήνα, έχουμε μία ακόμη κρίσιμη Διάσκεψη για το Κυπριακό. Και άρα, νομίζω, ότι αυτό ίσως είναι το πιο σημαντικό συμπέρασμα, πέραν δηλαδή της χθεσινής θετικής εξέλιξης: Ότι πατάμε ξανά στα πόδια μας και έχουμε ισχυρές και σημαντικές συμμαχίες για την διεκδίκηση των δίκαιων αιτημάτων που αφορούν τον Ελληνικό Λαό πρωτίστως, αλλά και τον Ελληνισμό ευρύτερα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Πρωθυπουργέ, συμφωνώ απολύτως μαζί σας ότι την χθεσινή απόφαση του Eurogroup πρέπει να την εκλάβουμε ως την αφετηρία της τελικής μεγάλης προσπάθειας για την οριστική έξοδο της Χώρας μας απ’αυτή την βαθιά κρίση, που έχει ταλανίσει τον Τόπο μας και τον Λαό μας με τόσες θυσίες, αλλά και με τόσες άδικες θυσίες.
Σ’όλη αυτή την προσπάθεια, την οποία η Κυβέρνηση και τα Δημοκρατικά Πολιτικά Κόμματα θα φέρουν σε πέρας και είναι δικό σας θέμα - εγώ δεν πρόκειται ν’αναμιχθώ, ξέρετε τον χαρακτήρα μου, στα ζητήματα αυτά - αλλά θα είμαι παρών, στο πλαίσιο του ρόλου μου. Και είναι υποχρέωσή μου να στηρίξω όλη αυτή την προσπάθεια ως το τέλος. Σ’αυτό, το ξέρετε, το ξέρουν όλοι, θα είμαι συμπαραστάτης, πάντοτε στο πλαίσιο του συνταγματικού μου ρόλου.
Όμως, μου δίδεται η ευκαιρία να τονίσω τούτο, με βάση την χθεσινή απόφαση: Χθες, με αφορμή την Ελλάδα και την Ελληνική κρίση, αποδείχθηκε ότι στην Ευρώπη η αρχή της Αλληλεγγύης - βασική αρχή του Πολιτισμού μας αλλά και βασική νομική αρχή - με όλα τα προβλήματα που πάντα είχε η Ευρώπη, και θα έχει ως την τελική της ολοκλήρωση, λειτουργεί. Επειδή όμως λειτουργεί, πρέπει ν’αντιληφθούμε και τούτο όλοι οι Ευρωπαίοι αυτές τις ώρες: Το 2017 είναι ένας χρόνος εκλογών, όπου οι Ευρωπαϊκοί Λαοί αποδεικνύουν – και είμαι βέβαιος ότι θα το αποδείξει και ο Γερμανικός Λαός στις εκλογές του Σεπτεμβρίου – ότι αντέχουν για να στηρίξουν το Ευρωπαϊκό όραμα. Αντέχουν απέναντι σ’όλες εκείνες τις δυνάμεις του λαϊκισμού που επιβουλεύονται το Ευρωπαϊκό όραμα και την Ευρώπη του μέλλοντος. Μια Ευρώπη που δεν έχει μόνο ρόλο για τους Λαούς της. Έχει ένα πανανθρώπινο, πλανητικό ρόλο να διαδραματίσει.
Όμως, όπως οι Λαοί αντέχουν, έτσι και οι ηγεσίες τους πρέπει ν’αποδείξουν κι εκείνες ότι σ’αυτό το κάλεσμα των Λαών – γιατί για κάλεσμα των Λαών προς υπεράσπιση της Ευρώπης πρόκειται – παίρνουν το μήνυμα. Και τι σημαίνει αυτό; Ότι πρέπει - ακριβώς επειδή ο ρόλος της Ευρώπης είναι πανανθρώπινος, πλανητικός - να προχωρήσουμε στην Ευρωπαϊκή ενοποίηση. Έχει μείνει πίσω η θεσμική Ενοποίηση. Πρέπει να προχωρήσει και να προχωρήσει το ταχύτερο δυνατό.
Σε ό,τι δε αφορά την Ευρωζώνη, πρέπει ν’αναλογισθούμε ότι η Ευρωζώνη στηρίζεται στην οικονομική και νομισματική Ένωση. Δεν είναι μόνο νομισματική Ένωση. Άλλωστε, δεν νοείται πραγματική νομισματική Ένωση και ισχυρό νόμισμα χωρίς οικονομική Ένωση. Άρα πρέπει να προχωρήσουμε και εδώ, πέρα από την θεσμική πορεία που αφορά το σύνολο της Ευρώπης, και στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση. Επομένως πρέπει να υπάρξουν και σημαντικές αλλαγές ως προς τα «εργαλεία» και τα αρμόδια Όργανα ιδίως, όπως είναι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, για να μπορέσουν να διαδραματίσουν αυτό τον ρόλο.
Και αυτό είναι τόσο περισσότερο σημαντικό αυτή την ώρα όσο η Ευρώπη σε πολλά είναι μόνη της. Αλλά για να μπορέσει ν’ανταποκριθεί στον ρόλο της χρειάζεται ισχυρά «εργαλεία», άρα χρειαζόμαστε μια ισχυρή Ευρώπη.
Η Ελλάδα απέδειξε, πέρα από την δική της προσπάθεια, ότι θέλει κι εκείνη να διαδραματίσει τον δικό της ρόλο. Δεν μεγαλοπιανόμαστε, δεν είμαστε αλαζόνες. Δεν λέμε ότι εμείς θ’αλλάξουμε μόνοι την Ευρώπη. Όμως λέμε προς όλους τους Εταίρους μας ότι είμαστε εδώ, με αφορμή και την τραυματική αυτή εμπειρία της Ελληνικής κρίσης, να παλέψουμε όλοι μαζί γι’αυτήν την Ευρώπη. Που πρέπει να την χτίσουμε όπως την οραματίσθηκαν οι Ιδρυτές της. Είναι χρέος μας. Και νομίζω ότι η δική μας κρίση, το δικό μας μεγάλο πρόβλημα είναι ένα μεγάλο δίδαγμα και για μας και για τους Λαούς της Ευρώπης, αλλά και για τις ηγεσίες της Ευρώπης.
Εύχομαι ‘καλή δύναμη’.
ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Νάσθε καλά, κύριε Πρόεδρε.-
