ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ κ.Π.ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΓΕΥΜΑ
ΣΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑ
2.2.2018
Σεβασμιώτατε,
Σεβασμιώτατοι,
Κύριε Αρχηγέ της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης,
Κύριε Πρώην Πρωθυπουργέ,
Κύριε Πρόεδρε της Ένωσης Κεντρώων,
Κύριοι Υπουργοί,
Κύριοι Βουλευτές,
Κύριε Περιφερειάρχα,
Κύριοι Εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α΄ και Β΄ βαθμού,
Κύριε Δήμαρχε,
Για μιαν ακόμη φορά σας ευχαριστώ - και νομίζω ότι έτσι διερμηνεύω τα αισθήματα όλων μας - γιατί βρισκόμαστε σε τούτη την Πόλη αυτή την ιερή μέρα της Παναγιάς.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η Υπαπαντή του Σωτήρος είναι ουσιαστικά στο εκκλησιαστικό μας εορτολόγιο η δεύτερη μεγάλη γιορτή της Παναγιάς μετά την Κοίμηση. Και το προσκύνημα εδώ, στην Καλαμάτα, αποκτά έτσι πανελλήνιες διαστάσεις γιατί μας ξαναφέρνει μπροστά, ακριβώς, στο χρέος που έχουμε όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί αλλά και όλοι οι Έλληνες, ανεξάρτητα με το τι πιστεύει καθένας, ως προς την σχέση της Παναγιάς με τον Λαό και το Έθνος μας.
Με αυτή την έννοια εύχομαι η Παναγία να μας δίνει τούτες τις ώρες δύναμη, σύνεση και, κυρίως, αρραγή ενότητα για ν’αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις του μέλλοντος. Κυρίως στέκομαι στην αρραγή ενότητα. Θα το επαναλάβω για δεύτερη φορά μέσα σε δυο μέρες. Γιατί πρέπει ν’αναλογισθούμε εμείς οι Έλληνες πώς, υπό όρους ενότητας, μεγαλουργήσαμε και πώς, υπό όρους διχασμού, θρηνήσαμε ακόμα και Εθνικό μας Κορμό. Τούτες τις ώρες, λοιπόν, που έχουμε μπροστά μας μεγάλες προκλήσεις για την πορεία του Λαού μας, σε ό,τι αφορά την ευημερία του, μεγάλες προκλήσεις σε ό,τι αφορά την υπεράσπιση των Εθνικών μας Δικαίων και των Εθνικών μας Παρακαταθηκών, πρέπει να γνωρίζουμε ότι το μεγαλύτερο όπλο που διαθέτουμε είναι ν’αναλογισθούμε την Ιστορία μας, την Κληρονομιά μας και ενωμένοι να πετύχουμε τους στόχους μας.
Σε κάθε Δημοκρατία είναι θεμιτό να υπάρχουν διαφορές. Αλλά δεν μπορεί να υπάρχουν διαφορές στα μεγάλα και τα σημαντικά, εκείνα που έχουν καθοριστική σημασία για την πορεία του Λαού και του Έθνους μας. Απέναντι σ’αυτή την ενότητα είμαστε όλοι υπόλογοι, και θα δώσουμε λογαριασμό στην Ιστορία. Πολλώ μάλλον όταν αυτή την στιγμή η Ελλάδα δεν αγωνίζεται μόνο για τον Λαό της, δεν αγωνίζεται μόνο για την έξοδο από την κρίση και για την υπεράσπιση, όπως είπα, των Εθνικών της Δικαίων και των Εθνικών της Παρακαταθηκών. Βλέποντας κατάματα την πραγματικότητα έχουμε και έναν άλλο, μεγαλύτερο ρόλο. Χωρίς αλαζονεία, αλλά με πλήρη συνείδηση του τι είμαστε εμείς, οι Έλληνες, και τι είναι αυτή την στιγμή η Ελλάδα, πρέπει ν’αναλογιστούμε ότι αυτή την ενότητα την οφείλουμε και στο ότι η Ελλάδα μας, μπροστά στα όσα συμβαίνουν στην ευρύτερη περιοχή μας και ιδίως στην Μέση Ανατολή, είναι το προκεχωρημένο φυλάκιο σταθερότητας και Δημοκρατίας της Δύσης για να υπερασπισθεί την Ειρήνη, τα μεγάλα ιδανικά της Δημοκρατίας, τον Άνθρωπο. Και αυτό τον ρόλο τον οφείλουμε απέναντι στην ίδια την Διεθνή Κοινότητα. Και η Ελλάδα μπορεί να τον διαδραματίσει. Το έχει αποδείξει με την Ιστορία της. Το έχει αποδείξει όταν, ακόμη και κατακτημένη, δίδαξε με το παράδειγμά της τι σημαίνει Αντίσταση και τι σημαίνει Ελευθερία.
Και ύστερα το οφείλουμε και απέναντι στην Ευρωπαϊκή μας Οικογένεια, τώρα που είμαστε αναπόσπαστο μέλος της και του σκληρού πυρήνα της, της Ευρωζώνης. Χωρίς, το τονίζω, αλαζονεία, πρέπει να ξέρουμε ότι έχουμε να διαδραματίσουμε έναν σημαντικό ρόλο μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να προχωρήσει για να διαδραματίσει τον Πλανητικό της ρόλο, της εμπέδωσης της Ειρήνης, της Αλληλεγγύης, της Δημοκρατίας, της Κοινωνικής Δικαιοσύνης σε όλο τον Κόσμο. Για να γίνει αυτό χρειάζεται και εκείνη να υποστεί αλλαγές. Και οι αλλαγές αυτές αφορούν την εμβάθυνση της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης. Η Ε.Ε. για να διαδραματίσει αυτό τον ρόλο μόνο ενιαία και με βάθος θεσμικό και πολιτικό μπορεί να προχωρήσει. Και σ’αυτή την πορεία η Ελλάδα, κοιτίδα του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, έχει τον δικό της ρόλο να παίξει. Αλλά για να τον παίξει αυτό τον ρόλο είναι σαφές ότι πρέπει οι ίδιοι να έχουμε αποδείξει ότι ενωμένοι παίρνουμε τα μηνύματα των καιρών και από τους προγόνους μας, αλλά και απ’ την Ιστορία.
Σ’αυτό τον δρόμο ζητάμε η Παναγιά να θέτει υπό τη Σκέπη της την πορεία του Λαού μας και του Έθνους μας. Και το τονίζω: Αυτό δεν έχει να κάνει σε τίποτε με το θρησκευτικό συναίσθημα του καθενός. Ο ρόλος της Ορθοδοξίας και της Εκκλησίας στην πορεία του Λαού και του Έθνους είναι ανεξάρτητος από τις θρησκευτικές μας πεποιθήσεις. Έχει γραφτεί μέσα απ’ την ίδια την Ιστορία. Και αυτό που γράφει η Ιστορία, είναι αντικειμενικώς γραμμένο. Δεν έχει σχέση με το συναίσθημα, έχει σχέση με την Αλήθεια.
Η Λιτάνευση της Ιεράς Εικόνας, η δυνατότητα να είμαστε όλοι μαζί εδώ, μας δίνει ξανά την δυνατότητα να σκεφθούμε κάτω από την Σκέπη της Παναγιάς τι είναι εκείνο που πρέπει να κάνουμε για τον Τόπο μας και για τον Λαό μας.
Χρόνια πολλά και του χρόνου όλοι εδώ και με τον Λαό μας να είναι ακόμα περισσότερο αισιόδοξος και δημιουργικός. Σας ευχαριστώ πολύ.-
