Λόγω εργασιών συντήρησης των συστημάτων του Ειδησεογραφικό Πρακτορείο    www.vouli.net, θα υπάρξει διακοπή στις υπηρεσίες. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας. * Ειδησεογραφικό Πρακτορείο _ www.vouli.net _ από το 1980 * Hellenic Cypriot * Hellenic Cypriot Press Agency * Κυβέρνηση www.vouli.net * Κυβέρνηση * Η δημοσίευση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης Ι.Ι. Μάγερ * Κυβέρνηση * Υπουργεία * Κυβερνητικός Εκπρόσωπος * Κόμματα * Βουλευτές * Κοινοβουλευτικές Ομάδες *_ Κύπρος * Κυβέρνηση * Κόμματα * Ε.Ε. * Ορθοδοξία * voulinet_politics * Παιδεία * Πολιτισμός * Περιφέρειες * Δήμοι * Τουρισμός * Βουλή * Economy * Business * Ανάρτηση των δελτίων τύπου σε 24ωρη βάση, καθώς και φωτογραφιών για την προβολή στα Μ.Μ.Ε.

8.5.09

ΤΡΙΤΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ κ. ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ_«ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΣΤΗ ΜΟΡΦΩΣΗ, ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ»

ΤΡΙΤΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ κ. ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟ ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ ΔΙΑΤΑΞΕΩΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΜΕ ΘΕΜΑ: «ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΣΤΗ ΜΟΡΦΩΣΗ, ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ» Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Το τελευταίο διάστημα, το άκουσα και σήμερα, ο Αρχηγός του ΠΑΣΟΚ επίμονα μιλά για αύξηση του δημόσιου χρέους τα τελευταία πέντε χρόνια. Ρωτά «πού πήγαν τα λεφτά» και βέβαια απαντά μόνος του. Προσπαθεί, πρώτ’ απ’ όλα, να προκαλέσει σύγχυση για τις τεράστιες ευθύνες των κυβερνήσεων του κόμματός του, σε σχέση με το δημόσιο χρέος που άφησαν πίσω τους. Προσπαθεί ταυτόχρονα να αμφισβητήσει, να συκοφαντήσει. Σε κάθε περίπτωση, εκείνο που είναι βέβαιο είναι ότι αποδεικνύει πως δεν θέλει να αντιληφθεί ούτε τι έγινε στη χώρα στα χρόνια του ΠΑΣΟΚ, ούτε τι γίνεται σήμερα στον κόσμο. Η Οικονομία μας, κ. Αρχηγέ του ΠΑΣΟΚ, αντιμετωπίζει ένα κυρίως πολύ σοβαρό πρόβλημα: Είναι το πρόβλημα που αφήσατε ως κυβέρνηση, μετά από ένα τέταρτο του αιώνα στην εξουσία. Είναι το τεράστιο δημόσιο χρέος, που από το 30% του ΑΕΠ το 1981, το φτάσατε στο 100% το 2004. Αυτό δεν μπορείτε να το αρνηθείτε. Κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί, γιατί είναι πραγματικότητα. Δεν μπορείτε να το σκεπάσετε με σκιές ασύστολης προπαγάνδας και ανεύθυνων υπαινιγμών. Μια άσκηση αξίζει να κάνουμε: Σκεφτείτε τι θα μπορούσε να κάνει η Ελλάδα, εάν αφήνατε το χρέος εκεί που το είχατε βρει. Θα μπορούσε η χώρα να έχει πλεονασματικούς προϋπολογισμούς. Θα μπορούσε να διαθέτει πολλαπλάσια στην Υγεία και την Παιδεία. Θα μπορούσε να μην ανησυχεί για τίποτε. Και όμως! Το ελάχιστο εκείνο χρέος το τριπλασιάσατε. Μόνο για τους τόκους του φέτος πληρώνουμε 12 δις ευρώ. Κάντε, κύριε Αρχηγέ του ΠΑΣΟΚ, το λογαριασμό και θα δείτε τι σημαίνει αυτό. Θα δείτε πόσο αυξάνεται το χρέος, μόνο από τους τόκους του! Θα δείτε και ποιος φταίει γι’ αυτό! Το συμπέρασμα είναι ένα: Προσπαθείτε να καταγγείλετε άλλους, για όσα οι ίδιοι ευθύνεστε και μάλιστα διαχρονικά. Δεν ξέρω αν πληροφορηθήκατε την πραγματικότητα για ό,τι αφήσατε στον τόπο. Δεν ξέρω αν σκόπιμα παριστάνετε τον ανίδεο! Μπορεί. Να σας τα ξαναπώ λοιπόν: Τα ποσά που προστέθηκαν στο δημόσιο χρέος, τα τελευταία πέντε χρόνια, έχουν δύο αιτίες: • Η πρώτη αιτία οφείλεται στην πρόσθεση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων. Και τα ελλείμματα αυτά οφείλονται -κατά κύριο λόγο- στο αβάσταχτο δημόσιο χρέος που άφησε πίσω της η ανευθυνότητα του χτες. Το γεγονός δηλαδή, με άλλα λόγια, ότι κάθε χρόνο πληρώνουμε για τόκους περίπου το 5% του ΑΕΠ. Αυτή είναι η πραγματικότητα και κανένας δεν μπορεί να την αμφισβητήσει. Οφείλονται όμως και στις αυξημένες κοινωνικές μεταβιβάσεις. Θυμίζω, λοιπόν: - Το κατώτατο επίδομα ανεργίας, από 299 ευρώ, έφθασε τα 431 ευρώ. - Η κατώτατη σύνταξη του ΙΚΑ, από 392 ευρώ, αυξήθηκε στα 490 ευρώ. - Η κατώτατη σύνταξη ΟΓΑ, από 176 ευρώ, αυξήθηκε στα 336 ευρώ. - Ο δαπάνες για δημόσια τάξη και ασφάλεια, οι δαπάνες για υγεία και για κοινωνική προστασία, όλα ως ποσοστά του ΑΕΠ έχουν αυξηθεί. - Οι επιχορηγήσεις του κρατικού προϋπολογισμού προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία, από 8 δις ευρώ το 2003, έφτασαν τα 14 δις το 2008. - Οι κοινωνικές μεταβιβάσεις συνολικά, από 28,8 δις ευρώ που ήταν το 2004, φτάνουν τα 48,7 δις το 2009. Αύξηση δηλαδή κατά 20 δις. • Η δεύτερη αιτία – και το τονίζω και αυτό - οφείλεται και πάλι, κατά κύριο λόγο, στις ανεύθυνες πρακτικές των κυβερνήσεών σας. Είναι εκείνα που χρωστούσατε και δεν τα ξοφλούσατε. Είναι εκείνα που δεσμευόσασταν να δώσετε και δεν τα δίνατε. Είναι εκείνα που γράφονταν σε κρυφά βιβλία. Είναι οι δικές σας -εννοώ των κυβερνήσεών σας- υποχρεώσεις στα Ασφαλιστικά Ταμεία. Είναι τα ποσά που παρακρατούσατε παράνομα από τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Υποχρεώσεις και ποσά που έφτασαν περίπου τα 3 δις ευρώ. Είναι τα εξοπλιστικά που μεταφέρατε στις δικές μας κυβερνήσεις! Από τα 12 δις ευρώ του ΕΜΠΑΕ τα 9,5 δις είναι υποχρεώσεις των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και αυτήν την πραγματικότητα, αυτήν την αλήθεια την ξέρετε κ. Αρχηγέ της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Αντί όμως να απολογηθείτε, εξαπολύετε επιθέσεις. Κρύβετε δηλαδή, ή προσπαθείτε να κρύψετε, ενοχές για τις πολιτικές των κυβερνήσεών σας, παραποιείτε, διαστρεβλώνετε. Φτάσατε στο σημείο να μιλάτε για «η/υμέτερους», αφήνοντας πίσω σας και υπαινιγμούς. Δεν είμαι σίγουρος όμως, κ. Αρχηγέ του ΠΑΣΟΚ, όταν μιλάτε γι’ αυτούς ποιο αρχικό γράμμα χρησιμοποιείτε. Αν χρησιμοποιείτε δηλαδή «η» ή «υ». Γιατί μπορεί να παραπέμπετε στις αναφορές κορυφαίων υπουργών του κόμματός σας που μιλούσαν για άλλους υπουργούς και έλεγαν ότι «έφτιαξαν περιουσίες». Μπορεί να αναφέρεστε σε όσα ανταλλάσσονταν μεταξύ στελεχών σας στο τελευταίο σας Συνέδριο, από την Αθήνα, την Πάτρα και αλλού. Όμως! Εάν πραγματικά θέλατε να μάθετε «πού πήγαν τα λεφτά» δεν θα ρωτούσατε έτσι, γενικά και αόριστα. Ξέρετε -και όλοι οι Έλληνες ξέρουν –πού πήγαν. Λεφτά λοιπόν κ. Αρχηγέ του ΠΑΣΟΚ χάθηκαν στο έγκλημα του Χρηματιστηρίου. Χάθηκαν στις αδιαφανείς συμβάσεις του Γ΄ ΚΠΣ και στα πρόστιμα που επέβαλε η Κοινότητα. Χάθηκαν στις μίζες για τους TOR-M1. Χάθηκαν ακόμη και στις δουλειές του ΟΤΕ στη Ρουμανία και αλλού. Προσπαθείτε να δημιουργήσετε εντυπώσεις για δήθεν απευθείας αναθέσεις τα τελευταία χρόνια. Ανάποδα μετράτε και το ξέρετε. Γιατί γνωρίζετε ότι οι μεγαλύτερες απευθείας αναθέσεις που έγιναν ποτέ στον τόπο είναι οι περίφημες «προγραμματικές συμφωνίες». Και για τις συμφωνίες αυτές δεν είστε άμοιρος ευθυνών. Γιατί -εγώ δεν σας καταλογίζω τίποτα προσωπικά- ήσασταν κορυφαίος υπουργός των κυβερνήσεών σας. Δεν μετείχατε στη λήψη εκείνων των αποφάσεων; Δεν τις ξέρατε; Δεν μάθατε ποτέ, τίποτα; Είναι καλύτερο λοιπόν να σκέφτεστε τι λέτε όταν αναφερόμαστε σε τέτοια ζητήματα και να μην αφήνετε σκιές για όσα οι κυβερνήσεις του κόμματός σας ευθύνονται. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Μπροστά μας έχουμε μια πολύ δύσκολη, εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο. Λίγους ή μπορεί και περισσότερους μήνες. Κανένας δεν ξέρει. Αυτή είναι η αλήθεια. Κανένας δεν μπορεί με ασφάλεια να το προβλέψει. Από τη στάση που θα κρατήσουμε όλοι, πολιτικές δυνάμεις, κοινωνικοί εταίροι, μέσα ενημέρωσης θα κριθούν πολλά. Θα κριθούν οι μέρες, τα χρόνια, μετά την κρίση. Τα προβλήματα που δημιουργούνται από την κρίση είναι πολύ σοβαρά. Το βλέπουμε άλλωστε σε όλες τις άλλες χώρες. Δεν αντιμετωπίζονται με εύκολες και ευχάριστες αποφάσεις. Δεν αντιμετωπίζονται πάντως με αοριστίες, αοριστολογίες και λόγια χωρίς αντίκρισμα. Απαιτούνται αποφάσεις. Δύσκολες αποφάσεις. Αποφάσεις που δίνουν λύσεις. Αποφάσεις υπευθυνότητας. Οι ευθύνες όλων μας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι τεράστιες μπροστά σε μια τέτοια, επιτρέψτε μου να το ξαναπώ, εθνική υπόθεση. Οι αποφάσεις που παίρνουμε, όλες οι πολιτικές δυνάμεις, οι επιλογές που κάνουμε, όλα τα κόμματα, οι πρακτικές που ακολουθούμε ο καθένας από τη θέση στην οποία βρίσκεται, είναι μεγάλης σημασίας. Θα γραφτούν με έντονα γράμματα στην ιστορία του τόπου. Θα χαρακτηριστούν θετικά ή αρνητικά. Το ερώτημα είναι τι θέλουμε να κάνουμε; Τι προτάσσουμε; Πόσο νοιαζόμαστε, πραγματικά, για τους πολίτες, για την καθημερινότητά τους, για τα προβλήματά τους; Πόσο νοιαζόμαστε, πραγματικά, για την πατρίδα. Αυτό -σας διαβεβαιώ- απασχολεί την Κυβέρνηση. Εμείς έχουμε πάρει τις αποφάσεις μας και θα συνεχίσουμε τον δύσκολο, τον ανηφορικό δρόμο. Πάνω απ’ όλα τα συμφέροντα της χώρας. Πάνω απ’ όλα τα συμφέροντα της Πατρίδας.

Σεβόμαστε την καθαρότητά τους, αλλά διαφωνούμε.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ Αθήνα, 8 Μαΐου 2009 ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ κ. ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟ ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ ΔΙΑΤΑΞΕΩΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΜΕ ΘΕΜΑ: «ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΣΤΗ ΜΟΡΦΩΣΗ, ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ» Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Θέλω να κάνω κάποιες αναφορές σε πολύ συγκεκριμένα θέματα. Να ξεκινήσω με αυτό που άκουσα να συνεχίζεται και σήμερα και είναι απόπειρα εμπαιγμού των εργαζομένων. Και βεβαίως είναι γνωστές και σεβαστές οι θέσεις των κομμάτων της Αριστεράς. Σεβόμαστε την καθαρότητά τους, αλλά διαφωνούμε. Το είπαμε και θέλω να το επαναλάβω ευθέως: Η επιθετική στάση απέναντι στην επιχειρηματικότητα, ιδίως μάλιστα στις σημερινές περιστάσεις, δεν ευνοεί την εργασία. Ευνοεί, αντίθετα, το κλείσιμο των επιχειρήσεων. Ευνοεί τελικά την ανεργία. Ευνοεί ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί για τους εργαζόμενους. Εκείνο που δεν κατανοούμε είναι η στάση που τηρεί ο Αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Όταν βρίσκεται εκτός Ελλάδας, διακηρύσσει την ανάγκη ενίσχυσης της ρευστότητας της Οικονομίας. Όταν επιστρέφει, πολεμά κάθε σχετική πρωτοβουλία. Όταν μιλά σε επενδυτές, περιλαμβάνει και τη στήριξη της επιχειρηματικότητας. Όταν μιλά σε εργαζόμενους, δεσμεύεται να αυξήσει τη φορολόγηση των επιχειρήσεων. Το πρωί καταγγέλλει δημόσια τους επιχειρηματίες. Τα βράδια συναντά επιχειρηματίες. Ως κυβέρνηση ψήφιζε νόμους ακόμη και για την επινοικίαση εργαζόμενων. Ως Αντιπολίτευση καταγγέλλει την εφαρμογή τους. Αυτή είναι η πρακτική ΠΑΣΟΚ. Προσπαθεί να πατήσει σε δύο βάρκες. Προσπαθεί να ξεχάσει τα έργα και τις ημέρες του. Προσπαθεί να κρύψει τις προθέσεις του. Ξεχνά ότι η ανεργία στην Ελλάδα είναι συνώνυμη με το ΠΑΣΟΚ. Ξεχνά ότι ήταν στο 3% του ενεργού πληθυσμού το 1981 και έφτασε στο 11,3% το Μάρτη του 2004. Ακόμα και σήμερα, ακόμα και στις πιο δύσκολες περιστάσεις, ακόμα και που τώρα η ανεργία στον κόσμο ολόκληρο καταγράφει ρεκόρ δεκαετιών, τα ποσοστά στη χώρα μας είναι πιο χαμηλά απ’ ό,τι ήταν στην περίοδο ΠΑΣΟΚ. Δεν αντιληφθήκατε ακόμα ότι στα εργασιακά ζητήματα εφαρμόζονται νόμοι που ψηφίσατε ο ίδιος και οι κυβερνήσεις στις οποίες μετείχατε; Δεν αντιλήφθηκε ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ότι οι μεγαλύτερες οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις της κρίσης εντοπίζονται σε χώρες με σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις; Το συμπέρασμα: Από τη μια φοβάται να πάρει θέση, και από την άλλη προσπαθεί να παραποιήσει τις θέσεις της Κυβέρνησης. Επαναλαμβάνω λοιπόν: Υποστηρίζουμε τις σταθερές θέσεις εργασίας και στηρίζουμε έμπρακτα τη δημιουργία ακόμα περισσότερων. Αυτή είναι η πολιτική μας. Με αυτή την πολιτική μειώσαμε την ανεργία κατά τέσσερις ποσοστιαίες μονάδες. Με αυτή τη στόχευση αναπτύσσουμε συντονισμένες δράσεις. Παρ’ όλα αυτά, ορισμένες επιχειρήσεις, κάτω από την πίεση της διεθνούς κρίσης, αναζητούν λύσεις ανάγκης και καταφεύγουν στην εφαρμογή των νόμων που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ. Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι οι αποφάσεις επιχειρήσεων για μείωση του χρόνου εργασίας είναι εξαιρετικά δυσάρεστες. Όμως! Μπροστά στον κίνδυνο να κλείσει μια επιχείρηση και να απολύσει όλους τους εργαζόμενους, είναι προτιμότερο να επιλέγονται προσωρινές, πιο ήπιες λύσεις: η επιχείρηση να επιβιώνει και οι εργαζόμενοι να διατηρούν τις θέσεις τους. Απέναντι στις έκτακτες, σημερινές καταστάσεις κάναμε σαφή τη θέση μας σε κάθε κατεύθυνση. Πρώτον: Οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να χρησιμοποιούν την κρίση σαν άλλοθι για να επιβάλλουν το νόμο ΠΑΣΟΚ, αλλά να καταφεύγουν στο νόμο μόνο για να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της κρίσης. Δεύτερον: Οι όποιες αποφάσεις μπορεί να μπαίνουν σε εφαρμογή μόνο κατόπιν διαβούλευσης και συμφωνίας με τους ίδιους τους εργαζόμενους. Τρίτον: Ενεργοποίηση έκτακτων μέτρων μπορεί να γίνεται μόνο για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Δεν μπορεί να έχουν γενικευμένη εφαρμογή. Δεν μπορεί να εφαρμόζονται παρά μόνο εκεί που υπάρχουν επιτακτικές, πραγματικές, μεγάλες ανάγκες. Έρχομαι στις αναφορές για τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Δεν λέω ότι τα πράγματα είναι εύκολα. Ίσα – ίσα. Δεν λέω πως λύθηκαν όλα τα προβλήματα. Όμως! Και εδώ οι «Κασσάνδρες» διαψεύστηκαν. Η βεβαιότητα της αποτυχίας, για μια ακόμη φορά, έπεσε στο κενό. Η ασφαλιστική μεταρρύθμιση άλλαξε πολλά. Από τα 133 διαφορετικά Ταμεία έχουμε σήμερα 13 ευέλικτους φορείς που, παρά τη δύσκολη διεθνή συγκυρία, πηγαίνουν αρκετά καλά. Με βάση τα καταμετρημένα στοιχεία: • Το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ (που καλύπτει, όπως ξέρετε, τη συντριπτική πλειοψηφία των ασφαλισμένων) αύξησε, στο Δ’ τρίμηνο του 2008, τα έσοδά του πάνω από 4%, έναντι του αντίστοιχου τριμήνου του 2007. Τον περασμένο Ιανουάριο, τα έσοδά του αυξήθηκαν κατά 9,5% έναντι του Ιανουαρίου του 2008. • Το ΕΤΑΑ (στο οποίο είναι ασφαλισμένοι γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί) το Δ’ τρίμηνο του 2008, αύξησε τα έσοδά του κατά σχεδόν 40% έναντι του αντίστοιχου τριμήνου του 2007. • Το ΕΤΑΠ-ΜΜΕ (των δημοσιογράφων) για το αντίστοιχο διάστημα είχε αύξηση περίπου 4,8 %. • Το ΤΕΑΙΤ (το Επικουρικό του Ιδιωτικού Τομέα) το Δ’ τρίμηνο του 2008, αύξησε τα έσοδά του σχεδόν κατά 8%. • Βεβαίως υπάρχουν δύο Ταμεία με σοβαρά προβλήματα: Το ένα είναι ο ΟΑΕΕ, το Ταμείο των Ελευθέρων Επαγγελματιών. Αντιμετωπίζει προβλήματα 15ετίας, που οφείλονται σε διαρθρωτικές αδυναμίες. Στο συγκεκριμένο Ταμείο ο Κρατικός Προϋπολογισμός πληρώνει, κάθε χρόνο, σχεδόν 1 δις ευρώ. Το άλλο είναι το Ταμείο Πρόνοιας των Δημοσίων Υπαλλήλων: Για μια δεκαετία οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ενέτασσαν σ’ αυτό, διάφορες κατηγορίες ασφαλισμένων, οι οποίοι έπαιρναν εφάπαξ δίχως να έχουν πληρώσει όλες τις εισφορές. Αυτά είναι τα 600 εκ. ευρώ που λείπουν από το Ταμείο. Σε ό,τι αφορά γενικότερα την περιουσία των Ταμείων: Μόλις πρόσφατα, δόθηκε η επίσημη καταμέτρηση της περιουσίας που είχαν την 1η Ιανουαρίου του 2008. Η περιουσία αυτή αυξήθηκε σ’ ένα χρόνο, πάνω από 2 δις ευρώ. Από τα 29,2 δις ευρώ που ήταν τον προηγούμενο χρόνο, έφτασε στα 31,2 δις ευρώ. Σύντομα, θα έχουμε και τη πλήρη αποτύπωση της περιουσίας τους, που καθυστερεί λόγω της ενοποίησής τους. Εκτιμούμε πάντως ότι η μελλοντική κατάσταση της περιουσίας των Ταμείων θα είναι ακόμα καλύτερη. Αφενός γιατί ενοποιήθηκαν τα περιουσιακά τους στοιχεία και αφετέρου γιατί θεσμοθετήθηκαν αυστηροί κανονισμοί για την αξιοποίηση της κινητής και ακίνητης περιουσίας τους, αποτελεσματικοί ανεξάρτητοι έλεγχοι, αλλά και πλαίσιο απόλυτης διαφάνειας. Θυμίζω ότι η περιουσία των Ταμείων, για πρώτη φορά, βγήκε στο διαδίκτυο το 2005, ενώ εκδόθηκαν τότε και τα αντίστοιχα βιβλία περιουσίας. Αναφορικά με τις ρυθμίσεις, των ασφαλιστικών οφειλών των επιχειρήσεων, θυμίζω πως έφεραν αύξηση των εσόδων κατά 10%. Σε σχέση με τις αναφορές που γίνονται για την κρατική χρηματοδότηση του Συστήματος, να υπογραμμίσω ότι από 8,5 δις ευρώ που ήταν το 2003, έφτασε στα 14,5 δις ευρώ το 2008. Αυξήθηκε, δηλαδή στην πενταετία, περίπου κατά 80%. Τέλος, σε ό,τι αφορά τις κινδυνολογίες που αναπτύσσονται θα τονίσω, για μια ακόμη φορά, ότι σε κάθε περίπτωση, το Κράτος εγγυάται τις συντάξεις. Ρωτώ, όμως: Ξεχνά η Αξιωματική Αντιπολίτευση τους μήνες που έτρεμαν οι συνταξιούχοι αν θα πάρουν ή όχι συντάξεις; Ξεχνά την υποτιθέμενη «μεταρρύθμιση Γιαννίτση», που δεν έγινε ποτέ; Ξεχνά ότι με το «νόμο Ρέππα» στην ουσία δεν έκανε τίποτα για τη βιωσιμότητα του Συστήματος; Ξεχνά πως το ΕΚΑΣ, που δινόταν στις μέρες σας, ήταν 111 ευρώ και έγινε 230 ευρώ το 2008; Ξεχνά πως η κατώτατη σύνταξη του ΟΓΑ ήταν 170 ευρώ και έγινε 330 ευρώ; Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Λέγεται ανεύθυνα ότι το σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης βρίσκεται δήθεν σε δεινή θέση τόσο ως προς τη βιωσιμότητά του, όσο και ως προς την επάρκεια των παροχών του. Τι είναι το βιώσιμο και επαρκές: Ένα κατακερματισμένο σύστημα με 133 διαφορετικά Ταμεία και κλάδους με ανάλογα διοικητικά συμβούλια, Προέδρους, διαδικασίες, ανυπαρξία μητρώων ή ένα σύστημα με 13 ισχυρούς και τελικά ευέλικτους κοινωνικούς φορείς; Δεν λέω ότι αυτό είναι πανάκεια που τα λύνει όλα. Αλλά είναι ένα μεγάλο βήμα προς τα μπρος. Δεν μπορούμε – και να είμαστε ειλικρινείς – να μιλάμε σοβαρά για βιωσιμότητα Ταμείων, όταν η αναλογία εργαζομένων και συνταξιούχων ήταν μικρότερη από το 1. Όταν δηλαδή είχαν λιγότερους εργαζόμενους από συνταξιούχους. Δεν μπορεί να μιλάμε σοβαρά για Ταμεία που στήριζαν τη βιωσιμότητά τους σε μηνιαίες καταβολές του κρατικού Προϋπολογισμού. Αντίθετα η βιωσιμότητα τους συστήματος εξασφαλίζεται με τη δημιουργία ισχυρών οργανισμών, ικανών να αναπτύξουν μηχανογραφικά συστήματα, συστήματα ελέγχου, που, ανάμεσα στ’ άλλα, θα τους βοηθήσουν στην άντληση των πόρων τους. Ακούστηκαν διάφορα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για τους κοινοτικούς πόρους και την εφαρμογή των Κοινοτικών Πλαισίων. Τρεις ερωτήσεις έχω για σας κ. Αρχηγέ του ΠΑΣΟΚ: Πόσα χάθηκαν στην περίοδο των κυβερνήσεών σας; Πόσα πρόστιμα επιβλήθηκαν για αδιαφανείς διαδικασίες; Για ποιο λόγο σταμάτησε η κοινοτική χρηματοδότηση του Κτηματολογίου; Έρχομαι στα Κοινοτικά Πλαίσια που βρίσκονται σε εξέλιξη. Ολοκληρώνεται το 3ο Κοινοτικό Πλαίσιο μέσα στο 2009. Επιδιώξαμε οι ίδιοι την παράτασή του μετά τις μεγάλες πυρκαγιές του 2007. Το τελικό συμπέρασμα; Είπαμε να μη χαθεί ούτε ένα ευρώ. Και δεν χάθηκε ούτε ένα ευρώ. Ταυτόχρονα έχει ήδη ξεκινήσει η εφαρμογή του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς (ΕΣΠΑ) της νέας προγραμματικής περιόδου. Τρέχουν οι πρώτες προκηρύξεις για το σύνολο των Τομεακών και των Περιφερειακών Προγραμμάτων. Έχουν ήδη πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα δαπάνες ύψους 1,5 δις ευρώ. Στο διάστημα που διανύουμε, προχωρούν σημαντικά προγράμματα. Η ταχύτητά τους πρόκειται να πάρει αυξημένους ρυθμούς. Σημειώνω πως η Ελλάδα είναι μια από τις τέσσερις πρώτες χώρες για τις οποίες η ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε τα Συστήματα Διαχείρισης και Ελέγχου των κοινοτικών πόρων που χρηματοδοτούνται τόσο από τα διαρθρωτικά Ταμεία, όσο και από το Ταμείο Συνοχής. Οι Διαχειριστικές Αρχές έχουν περιοριστεί σε δεκατρείς από είκοσι έξι, δηλαδή οι μισές που ήταν στην προηγούμενη περίοδο. Αντίστοιχα, έχει περιοριστεί και ο κατακερματισμός των έργων και των δικαιούχων. Στόχος είναι η ισόρροπη, βιώσιμη και αυτοτροφοδοτούμενη ανάπτυξη σε όλη την Ελλάδα και κυρίως στην Περιφέρεια. Στόχος είναι να μη χαθεί πάλι ούτε ένα ευρώ. Έφτασε στο σημείο σήμερα η ηγεσία της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης από τη μια να ισχυρίζεται ότι τάχα καταρρέει η οικονομία μας, και από την άλλη να υπόσχεται στους πάντες τα πάντα. Δυσφημεί τη χώρα στο εξωτερικό και εμπαίζει τους πολίτες στο εσωτερικό. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Είτε δεν αντιλαμβάνεται τι γίνεται στον κόσμο, είτε καταρτίζει και κρατά κρυφή ατζέντα. Στα λόγια μοιράζετε έως και 11 δις ευρώ! Δεν λέτε όμως από πού θα τα βρείτε! Ο Αρχηγός του ΠΑΣΟΚ προβάλλει το πρωτάκουστο ότι «τα λεφτά δεν είναι πρόβλημα». Η αρμόδια του κόμματός του για την Οικονομία το μόνο που λέει είναι ότι θα επαναφέρουν το Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας, θα συμπεριλάβουν στο φόρο αυτό την Εκκλησία και θα καταργήσουν όλες τις φοροαπαλλαγές. Θυμίζω απλώς ότι, ανάμεσα σ’ αυτές, είναι... - το επίδομα ανεργίας, - το επίδομα στις πολύτεκνες μητέρες, - το στεγαστικό επίδομα φοιτητών, - οι συντάξεις σε αναπήρους πολέμου, - τα χαμηλά εισοδήματα νοικοκυριών ορεινών και μειονεκτικών περιοχών, - οι μισθοί και οι συντάξεις των ολικώς τυφλών. Και ρωτώ: Είναι αυτό σχέδιο για την αντιμετώπιση της κρίσης; Δεν έμαθαν, ακόμα, ότι η φορολόγηση της περιουσίας της Εκκλησίας γίνεται ήδη με την εφαρμογή του ΕΤΑΚ; Δεν ξέρουν ότι ο φόρος Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας ποτέ δεν απέδωσε τα αναμενόμενα αποτελέσματα; Πιστεύουν ότι με τα μέτρα αυτά θα μειωθούν τα ελλείμματα και θα περισσέψουν μάλιστα και πόροι για επιπλέον δαπάνες; Μια φράση μόνο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι: Οι υποτυπώδεις αυτές αναφορές αποδεικνύουν και αποκαλύπτουν πως το ΠΑΣΟΚ δεν έχει επεξεργαστεί κανένα σχέδιο. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και αυτή η πραγματικότητα δεν καλύπτεται ούτε με υπεκφυγές, ούτε με πυροτεχνήματα! Οι θέσεις αυτές δείχνουν ανευθυνότητα στα οικονομικά. Δείχνουν ανευθυνότητα και στα κοινωνικά. Δείχνουν συνολική ανευθυνότητα.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ.Κάρολος Παπούλιας το Σάββατο 9 Μαΐου 2009

Αθήνα, 8 Μαΐου 2009 Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ.Κάρολος Παπούλιας το Σάββατο 9 Μαΐου 2009 και ώρα 19.30 θα μεταβεί στο Ξενοδοχείο ‘DIVANI CARAVEL’ (αίθουσα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ) για να κηρύξει την έναρξη των εργασιών της Γενικής Συνέλευσης της ΓΣΕΒΕΕ.-

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ.Κάρολος Παπούλιας το Σάββατο 9 Μαΐου 2009 θα μεταβεί στον Δήμο Λαμίας, για να παραστεί στις εορταστικές εκδηλώσεις .

Αθήνα, 8 Μαΐου 2009 Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ.Κάρολος Παπούλιας το Σάββατο 9 Μαΐου 2009 θα μεταβεί στον Δήμο Λαμίας, για να παραστεί στις εορταστικές εκδηλώσεις ‘ΔΙΑΚΕΙΑ 2009’ που πραγματοποιούνται στη Λαμία προς τιμήν του Αθανασίου Διάκου. ΩΡΑ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 9 ΜΑΪΟΥ 2009 09.05΄ Αναχώρηση του Προέδρου της Δημοκρατίας από την κατοικία του για το ελικοδρόμιο της ΑΣΔΕΝ. 09.30΄ Απογείωση ελικοπτέρου SUPER PUMA για το αεροδρόμιο Λαμίας (ΜΕΡΥΠ). 10.15΄ Προσγείωση ελικοπτέρου SUPER PUMA στο αεροδρόμιο Λαμίας (ΜΕΡΥΠ). 10.20΄ Αναχώρηση του Προέδρου της Δημοκρατίας για τον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Εισοδίων της Θεοτόκου. 10.30΄ Άφιξη του Προέδρου της Δημοκρατίας στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Εισοδίων της Θεοτόκου • Τέλεση μνημοσύνου προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Νικολάου 11.00 Αναχώρηση του Προέδρου της Δημοκρατίας για την πλατεία Αθανασίου Διάκου (Ολιγόλεπτη στάση στο μνημείο - κενοτάφιο του Αθανασίου Διάκου) 11.20΄ Άφιξη του Προέδρου της Δημοκρατίας στην Πλατεία Αθανασίου Διάκου (έμπροσθεν του αγάλματος του Αθανασίου Διάκου) • Κατάθεση στεφάνου από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας 11.30΄ Αναχώρηση του Προέδρου της Δημοκρατίας για το Νομαρχιακό Μέγαρο 11.50΄ Άφιξη στο Νομαρχιακό Μέγαρο • Προσφώνηση από το Νομάρχη Φθιώτιδος κ. Α. Χειμάρα • Χαιρετισμός του Δημάρχου Λαμιέων κ. Γ. Κοτρωνιά • Χαιρετισμός του Δημάρχου Υπάτης κ. Δ. Καραβάνα • Χαιρετισμός του Δημάρχου Γοργοποτάμου κ. Π. Σπαθούλα • Παρουσίαση του λευκώματος με τίτλο «Θανάσης Διάκος, Ωδή σε ένα παντοτινό Έλληνα» 12.30΄ Αναχώρηση του Προέδρου της Δημοκρατίας για το χώρο του γεύματος 13.00 Άφιξη στο χώρο του γεύματος (εστιατόριο LOOK UP) • Γεύμα παρατιθέμενο προς τιμήν του Προέδρου της Δημοκρατίας από το Νομάρχη Φθιώτιδος και τους Δημάρχους Λαμιέων, Υπάτης και Γοργοποτάμου 14.15΄ Αναχώρηση του Προέδρου της Δημοκρατίας για το αεροδρόμιο Λαμίας (ΜΕΡΥΠ). 14.20΄ Άφιξη στο αεροδρόμιο Λαμίας. Επιβίβαση σε ελικόπτερο SUPER PUMA της Π.Α. 14.30΄ Απογείωση ελικοπτέρου για το ελικοδρόμιο της ΑΣΔΕΝ. 15.15΄ Προσγείωση ελικοπτέρου στο ελικοδρόμιο της ΑΣΔΕΝ.

Τα θέματα που εγείρει, με το αίτημά της για τη σημερινή συζήτηση, η πρόεδρος της Κ.Ο. του K.Κ.Ε. κα Παπαρήγα είναι ιδιαίτερα σοβαρά

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ Αθήνα, 8 Μαΐου 2009 ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ κ. ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟ ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ ΔΙΑΤΑΞΕΩΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΜΕ ΘΕΜΑ: «ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΣΤΗ ΜΟΡΦΩΣΗ, ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ» Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Τα θέματα που εγείρει, με το αίτημά της για τη σημερινή συζήτηση, η πρόεδρος της Κ.Ο. του K.Κ.Ε. κα Παπαρήγα είναι ιδιαίτερα σοβαρά, κρίσιμα και επίκαιρα. Αφορούν... - τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. - Τις αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις που προωθούνται. - Την επιχειρηματικότητα και την απασχόληση. - Την Παιδεία και τα δικαιώματα των νέων. Αφορούν ζητήματα εξαιρετικά επίκαιρα, τόσο γιατί βρισκόμαστε μόλις ένα μήνα πριν από τις Ευρωεκλογές, όσο και γιατί αύριο τιμούμε την Ημέρα της Ευρώπης. Αφορούν ζητήματα κρίσιμα, γιατί συνδέονται με την πιο σφοδρή οικονομική κρίση που γνώρισε η ανθρωπότητα, τα τελευταία 80 χρόνια. Αφορούν ζητήματα καθοριστικής σημασίας, γιατί ορίζουν το σήμερα και το αύριο της νέας γενιάς. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Θέλω, πρώτ’ απ’ όλα, να πω ότι είμαστε περήφανοι για την ένταξη της πατρίδας μας στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Σε δύσκολους καιρούς, παραμερίζοντας τη στείρα εσωτερική αντίδραση, η Ελλάδα έγινε ισότιμο μέλος της μεγαλύτερης ένωσης λαών και κρατών. • Θεμελιώθηκε έτσι η δημοκρατική σταθερότητα, με τρόπο που δεν έχει ιστορικό προηγούμενο. • Ενισχύσαμε τη δυνατότητα της πατρίδας μας να προασπίζεται την ειρήνη και τα εθνικά της συμφέροντα. • Διασφαλίστηκαν τεράστιοι πόροι για την οικονομική και κοινωνική σύγκλιση. Ξέρουμε βέβαια ότι, στα χρόνια που πέρασαν, σπαταλήθηκαν μεγάλα κοινοτικά κονδύλια. Εκείνοι που είχαν την εξουσία σχεδόν για ένα τέταρτο του αιώνα, οφείλουν να εξηγήσουν τί έγινε: Πώς μπόρεσαν να αυξήσουν το δημόσιο χρέος από το 30% του ΑΕΠ στο 100%! Πώς μπόρεσαν, στην πιο ευνοϊκή διεθνή συγκυρία, να ανεβάσουν την ανεργία από το 3% στο 11,3%; Οφείλουμε ταυτόχρονα να αναγνωρίσουμε όλοι ότι, χωρίς τους κοινοτικούς πόρους, δεν θα γίνονταν τα έργα που έγιναν. Δεν θα μπορούσαν να σταθούν οι αγρότες μας στο έντονα ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον. Δεν θα μπορούσαμε να αλλάξουμε την εικόνα του τόπου μας.  Υπογραμμίζω ότι, στη νέα προγραμματική περίοδο, πέρα από τα 18 δις ευρώ των αγροτικών επιδοτήσεων, η χώρα πρόκειται να εισπράξει από τα Κοινοτικά Ταμεία περίπου 24 δις ευρώ. Είναι και αυτό μια σημαντική επιτυχία της πολιτικής μας. Να θυμίσω μόνο πως, όταν διεκδικούσαμε τους πόρους αυτούς, η Αξιωματική Αντιπολίτευση έβαζε τον πήχη πιο κάτω από τα 19 δις ευρώ. Θέλω να κάνω και μια διευκρίνιση: Σε μια ένωση 27 κρατών είναι φυσικό να υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις. Η συμμετοχή στην ευρωπαϊκή οικογένεια δεν είναι μια στατική παρουσία. Είναι ένας διαρκής αγώνας, που οφείλουμε να δίνουμε όλοι μαζί. Όχι σαν αιρετικοί, όχι σαν αντίπαλοι, όχι σαν ξένοι, αλλά ως ισότιμοι εταίροι. Και αυτό ισχύει πολύ περισσότερο στη σημερινή εποχή της αλληλεξάρτησης των οικονομιών. Ισχύει κυρίως στις σημερινές, τις δύσκολες περιστάσεις για ολόκληρο τον κόσμο. Ξέρουμε όλοι ότι καμιά χώρα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει από μόνη της τα παγκόσμια προβλήματα. Καμιά οικονομία δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνη, ούτε τα αίτια, ούτε τις συνέπειες της κρίσης. Αναδεικνύεται έτσι, ίσως περισσότερο από ποτέ, η σπουδαιότητα της συμμετοχής μας στην Ε.Ε.. Αναδεικνύεται η αξία της συλλογικότητας και της συνεργασίας.  Οι πολίτες αντιλαμβάνονται καλά πόσο πιο δύσκολα θα ήταν τα πράγματα, εάν στους κρίσιμους καιρούς της πρώτης μεταπολιτευτικής περιόδου, επικρατούσαν οι δογματισμοί του παρελθόντος και οι άκρατοι λαϊκισμοί. Με διορατικότητα, με σκληρή προσπάθεια, με ρεαλισμό και όραμα, η Ελλάδα κατέκτησε το πλεονέκτημα της συμμετοχής της σε κοινούς ευρωπαϊκούς δρόμους. Στο δίλημμα «ευρωπαϊκός» ή «τρίτος» δρόμος, η χώρα επέλεξε την ευρωπαϊκή προοπτική. Κατακτήσαμε έτσι δυνατότητες που ποτέ δεν θα αποκτούσαμε. Αποκτήσαμε δικαιώματα που τα αξιοποιούμε στο ακέραιο. Βεβαίως έχουμε και υποχρεώσεις, που δεν μπορεί να αγνοούμε. Εύκολα συνθήματα και λαϊκισμοί δεν προσθέτουν. Αντίθετα, παραπλανούν, ισοπεδώνουν, αφαιρούν. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Όπως έχουμε πει, περνούμε μια πολύ δύσκολη περίοδο, που απαιτεί αυτοσυγκράτηση, συνεννόηση, προσήλωση στα πιο κρίσιμα ζητήματα. Η παγκόσμια οικονομική θύελλα συνταράσσει όλες τις χώρες του κόσμου. Επηρεάζει όλες τις οικονομικές δραστηριότητες. Δημιουργεί πολύ σοβαρά κοινωνικά προβλήματα. Η ανεργία είναι σήμερα σε φάση παγκόσμιας έκρηξης. Στην Ευρώπη έχει πλήξει, έως τώρα, πάνω από τέσσερα εκατομμύρια ανθρώπους. Σε πολλές χώρες καταγράφει ρεκόρ δεκαετιών. Στην Ισπανία ξεπέρασε το 17%. Και η πρόβλεψη για τη χώρα αυτή είναι πολύ χειρότερη ακόμα. Στην Αγγλία αυξάνεται με τον ταχύτερο ρυθμό που γνώρισε από τότε που, επίσημα, καταγράφεται, δηλαδή το 1971.  Τα δημόσια οικονομικά χειροτερεύουν σε όλες τις χώρες. Το έλλειμμα προβλέπεται να φτάσει… - στην Ευρωζώνη το 5,3% του ΑΕΠ, - στην Ισπανία το 8,6%, - στη Γαλλία το 6,6%, - στην Πορτογαλία το 6,5%.  Οι ρυθμοί ανάπτυξης υποχωρούν σε όλο τον κόσμο. Η Ευρωζώνη βυθίζεται σε ύφεση και μάλιστα της τάξης του 4% του ΑΕΠ. - Η Γερμανία στο -5,4%. - Η Ισπανία στο -3,2%.  Βεβαίως και αναπόφευκτα υπάρχουν συνέπειες και στη χώρα μας. - Στα δημόσια οικονομικά. - Στους ρυθμούς της ανάπτυξης. - Στην ανεργία και την εργασιακή πραγματικότητα. - Στην καθημερινότητα των οικονομικά ασθενέστερων. Ένα, ωστόσο, είναι απόλυτα εμφανές: Οι επιπτώσεις στη χώρα μας είναι πιο ήπιες, σε σχέση με πολλές άλλες χώρες. Μόνο η Αξιωματική Αντιπολίτευση δεν το βλέπει αυτό. Όπως δεν έβλεπε, έως πρόσφατα, καμιά διεθνή κρίση.  Οφείλουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς: Οι επόμενοι μήνες είναι κρίσιμοι για την Οικονομία. Και είναι δύσκολοι για την κοινωνία γενικότερα. Είναι καθοριστικοί για το μέλλον του τόπου. Το πιο μεγάλο, το πιο σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα για την περίοδο που διανύουμε αφορά στην απασχόληση. Το θετικό είναι ότι, στα προηγούμενα χρόνια, πετύχαμε μια σταδιακή και σταθερή, σοβαρή αποκλιμάκωση. Από το 11,3% που ήταν η ανεργία το Μάρτιο του 2004, περιορίστηκε στο 7,2% το τρίτο τρίμηνο του 2008. Και από το 21% που ήταν για τους νέους, μειώθηκε στο 15,5%. Δεν λέω ότι δεν εξακολουθούσε να είναι υψηλή. Αλλά, εν πάση περιπτώσει, οι δείκτες είναι σαφείς και καταγράφουν σοβαρή πτώση. Αλήθεια είναι το γεγονός ότι, μετά το ξέσπασμα της κρίσης, τα πράγματα άλλαξαν. Η Κυβέρνηση διαμόρφωσε άμεσα συγκροτημένο Σχέδιο για την αντιμετώπιση της νέας, της δυσμενούς πραγματικότητας. Βάλαμε, ανάμεσα στ’ άλλα, δύο βασικούς στόχους: • Να στηρίξουμε τις ευπαθείς ομάδες. Και • Να θωρακίσουμε την απασχόληση. Καταρτίσαμε, για τους σκοπούς αυτούς, ολοκληρωμένα προγράμματα με εθνικούς και κοινοτικούς πόρους που, συνολικά, φτάνουν στα 3,2 δις ευρώ και αφορούν 1 εκ. 300 χιλ. εργαζόμενους και ανέργους. Στηρίζουμε τους οικονομικά ασθενέστερους συμπολίτες μας, εξαντλώντας κάθε δυνατότητα, στα περιθώρια που υπάρχουν:  Έκτακτο επίδομα κοινωνικής συνοχής.  Οικονομική ενίσχυση στους εγγεγραμμένους ανέργους. • Πρόσθετη στήριξη στους άνεργους που είχαν πάρει στεγαστικά δάνεια. • Επιδότηση ενοικίου σε 120 χιλ. δικαιούχους. • Άτοκα δάνεια σε πολύτεκνους, ΑΜΕΑ και πυρόπληκτους. • Εισοδηματική πολιτική με έγνοια για τους χαμηλόμισθους και τους χαμηλοσυνταξιούχους. • Διεύρυνση του προγράμματος κοινωνικού τουρισμού. • Αποζημιώσεις στους αγρότες (500 εκ. ευρώ).  Βάλαμε σε εφαρμογή εθνικό σχέδιο δράσης για την απασχόληση και δίνουμε πρώτη προτεραιότητα στους νέους. Ειδικότερα: • Πρώτον: Μετατρέπεται το επίδομα ανεργίας σε επίδομα για τη στήριξη της απασχόλησης, έτσι ώστε, με κόστος 300 εκ. ευρώ, να προωθηθούν σε θέσεις εργασίας 60 χιλ. άνεργοι. • Δεύτερον: Εφαρμόζουμε πρόγραμμα κατάρτισης 50 εκ. ευρώ σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που δίνει τη δυνατότητα σε 8 χιλ. εργαζόμενους να καλύψουν τις αποδοχές που χάνουν, εξαιτίας της μείωσης του χρόνου εργασίας. • Τρίτον: Στηρίζουμε με δαπάνη 48 εκ. ευρώ τη διατήρηση των θέσεων εργασίας σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις. • Τέταρτον: Προκηρύχθηκαν, με δαπάνη 230 εκ. ευρώ, προγράμματα κατάρτισης, με εγγυημένη απασχόληση στις κατασκευές, τον τουρισμό και τα λεγόμενα «πράσινα» επαγγέλματα. • Πέμπτον: Επιχορηγείται με 50 εκ. ευρώ η πρόσληψη από ξενοδοχειακές επιχειρήσεις 50.000 εποχικά εργαζόμενων. • Έκτον: Ενισχύουμε την αυτοαπασχόληση, με ένα πρόγραμμα 105 εκ. ευρώ. • Έβδομον: Επιδοτούμε με 150 εκ. ευρώ τη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης, προσανατολισμένων στις τοπικές ανάγκες. • Όγδοον: Εφαρμόζουμε προγράμματα κατάρτισης για Άτομα με Ειδικές Ανάγκες, μακροχρόνια άνεργους και παλιννοστούντες, που προσεγγίζει τα 160 εκ. ευρώ.  Πέρα απ’ αυτά, κινητοποιούμε, ειδικά για τη νέα γενιά, πρόσθετους πρωτοφανείς πόρους. Συγκεκριμένα, μέσα στο χρόνο... • Έξι χιλ. γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί και άλλοι επιστήμονες, θα πάρουν 15.000 ευρώ ο καθένας, για ένα δικό τους επαγγελματικό ξεκίνημα. • Μπαίνει σε εφαρμογή το ειδικό πρόγραμμα «μια αρχή μια ευκαιρία», ύψους 160 εκ. ευρώ, που δίνει σε 40 χιλ. νέους τη δυνατότητα να αποκτήσουν επαγγελματική προϋπηρεσία με πλήρη μισθό, ασφαλιστική και ιατροφαρμακευτική κάλυψη. • Εφαρμόζεται διετές πρόγραμμα 100 εκ. ευρώ, που δίνει σε 10 χιλ. νέες και νέους τη δυνατότητα να βρουν δουλειά σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις. • Επιδοτούμε με 44 εκ. ευρώ πρόγραμμα κατάρτισης στην πληροφορική, που καλύπτει 34 χιλιάδες νέους και νέες.  Τα προγράμματα αυτά θωρακίζουν σε μεγάλο βαθμό –δεν λέω απόλυτα- την απασχόληση. Τα πιο πολλά ταυτόχρονα στηρίζουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.  Παρόλα αυτά, ορισμένες επιχειρήσεις προχωρούν σε περιορισμό του χρόνου εργασίας. Και αυτό είναι μια εξαιρετικά δυσάρεστη εξέλιξη. Ακόμη χειρότερη, όμως –και θέλω να το τονίσω αυτό- θα ήταν η προοπτική της κατάρρευσής τους, με συνέπεια την απόλυση όλων των εργαζόμενων. Θέλω σήμερα λοιπόν να επαναλάβω μια πολύ καθαρή θέση: Η σημερινή συγκυρία δεν μπορεί να χρησιμοποιείται σαν πρόσχημα για αδικαιολόγητη μετατροπή των εργασιακών σχέσεων. Η αντιμετώπιση των όποιων έκτακτων προβλημάτων μπορεί και πρέπει να γίνεται μόνο στο πλαίσιο των νόμων και μόνο κατόπιν διαλόγου με τους ίδιους τους εργαζόμενους.  Πέρα από όλα αυτά, η έγνοια μας για τους νέους εκφράζεται, ακόμη πιο έντονα, στις πολιτικές για την Κοινωνική Ασφάλιση: Προχωρήσαμε στη μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού Συστήματος, με έναν κυρίως στόχο: Να κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενιές ισχυρούς φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης, αλλά και δίκαιους ασφαλιστικούς κανόνες. Έμπρακτη έκφραση του στόχου αυτού είναι και η θέσπιση του Ασφαλιστικού Κεφαλαίου Αλληλεγγύης Γενεών: Ενός λογαριασμού που οι πόροι του προέρχονται από συγκεκριμένες πηγές: - Το 10% από τα έσοδα αποκρατικοποιήσεων, - το 4% από τα ετήσια έσοδα του ΦΠΑ και - το 10% από τα έσοδα που εισπράττονται ως κοινωνικός πόρος για ασφαλιστικούς φορείς. Με τον τρόπο αυτό αποταμιεύουμε σήμερα για τις γενιές του αύριο. • Για τον ίδιο σκοπό, για τη διασφάλιση της νέας γενιάς, προχωρούμε στον εκσυγχρονισμό και τη διοικητική αναδιοργάνωση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. • Σύντομα μπαίνει σε εφαρμογή και η υποχρεωτική χρήση της Κάρτας Κοινωνικής Ασφάλισης, με έναν, μοναδικό για κάθε πολίτη, Αριθμό Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης τον ονομαζόμενο ΑΜΚΑ. Είναι μια σημαντική καινοτομία, που θα διευκολύνει κάθε εργασιακή, συνταξιοδοτική και ιατροφαρμακευτική συναλλαγή του πολίτη. Με μια φράση: Όλες οι μεταρρυθμίσεις έχουν ως κεντρικό γνώμονα την αλληλεγγύη των γενεών. Δεν έγιναν για να ωφεληθεί η Κυβέρνηση. Αντιθέτως! Η Κυβέρνηση ανέλαβε σοβαρό πολιτικό κόστος, γνωρίζοντας ότι τα οφέλη θα φανούν στα επόμενα χρόνια. Πήραμε δύσκολες αποφάσεις, γνωρίζοντας ότι μόνο έτσι διασφαλίζονται τα πραγματικά συμφέροντα της νέας γενιάς. Προχωρούμε σε αλλαγές για να εξασφαλίσουμε σιγουριά και ασφάλεια στους νέους. Αυτή είναι η πολιτική της υπευθυνότητας. Και αυτή την πολιτική κάνουμε. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Ο αγώνας των νέων για τη δημιουργία και την απασχόληση, για την καταξίωση και την πρόοδό τους, συνδέεται με δύο βασικές προϋποθέσεις: Την Εκπαίδευση και την Ανάπτυξη.  Ξεκινώ από το πρώτο: Χρειάζεται, πρώτ’ απ’ όλα, να είμαστε ειλικρινείς, για να προσεγγίζουμε υπεύθυνα και ρεαλιστικά την πραγματικότητα. Ξέρουμε όλοι ότι ο 21ος αιώνας βρήκε το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα καθηλωμένο και στάσιμο. Με συσσωρευμένες χρόνιες αδυναμίες. Με ανύπαρκτη την αξιολόγηση και τη λογοδοσία. Με το μύθο της «δωρεάν Παιδείας» να μεταφράζεται στο πιο βαρύ οικονομικό φορτίο για κάθε ελληνική οικογένεια. Με το δημόσιο Πανεπιστήμιο να μεταβάλλεται σε πεδίο μικροκομματικών συγκρούσεων. Δεν πρόκειται λοιπόν να ωραιοποιήσω την πραγματικότητα. Δεν μπορεί όμως να αμφισβητηθεί από κανέναν το γεγονός ότι στα προηγούμενα χρόνια καλύψαμε σημαντικό δρόμο. Από την πρώτη στιγμή, δρομολογήσαμε στοχευμένη μεταρρυθμιστική στρατηγική, με ξεκάθαρο στόχο την ποιοτική αναβάθμιση της εκπαίδευσης. Αντιμετωπίσαμε –και το ξέρετε όλοι αυτό- άρνηση διαλόγου και ακραίες συμπεριφορές! Αντιμετωπίσαμε στείρες κομματικές αντιδράσεις! Αντιμετωπίσαμε τη σύμπλευση πολιτικών δυνάμεων με βολεμένα συμφέροντα, που βαφτίζουν τη συντήρηση τάχα «πρόοδο»!  Παρόλα αυτά, έγιναν σημαντικά βήματα: • Εφαρμόζεται, για πρώτη φορά, σύστημα αξιολόγησης. • Άνοιξε ο δρόμος για τη διεθνοποίηση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. • Μπήκε σε εφαρμογή ο νόμος για τη Δημόσια Ανώτατη Εκπαίδευση. • Άρχισε η σύνδεση της Εκπαίδευσης με τα επαγγέλματα του μέλλοντος. • Προχωρά η επένδυση στις νέες τεχνολογίες.  Τα ερωτήματα που τίθενται τώρα -και τίθενται για όλες τις πολιτικές δυνάμεις- είναι συγκεκριμένα και απολύτως ξεκάθαρα: Αντιλαμβανόμαστε, ναι ή όχι, τα μηνύματα των καιρών; Απαντούμε, ναι ή όχι, στις απαιτήσεις της εποχής; Θέλουμε, ναι ή όχι, να δώσουμε στα παιδιά μας τα εφόδια που χρειάζονται; Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Τα ερωτήματα αυτά μας αφορούν όλες και όλους. Αφορούν την Κυβέρνηση, αλλά και την Αντιπολίτευση. Αφορούν την Εκπαιδευτική Κοινότητα, αλλά και την Κοινωνία στο σύνολό της. Αφορούν κάθε πολίτη χωριστά. Οφείλουμε λοιπόν να εργαστούμε χωρίς προκαταλήψεις, χωρίς φανατισμούς, χωρίς ιδεοληψίες και κομματικές εμμονές. Υπογράμμισα από την αρχή του χρόνου, όταν φέραμε το θέμα στη Βουλή, τον εθνικό χαρακτήρα αυτής της προσπάθειας.  Ξεκινήσαμε από δύο κοινές -πιστεύω - διαπιστώσεις: • Η πρώτη αφορά στο σημερινό Λύκειο. Η αλήθεια είναι ότι έχασε τη γενικότερη μορφωτική αποστολή του. Εγκλωβίζει τους μαθητές σε μία στείρα αποστήθιση. Μετατράπηκε σε προθάλαμο εξετάσεων για την Ανώτατη Εκπαίδευση. • Η δεύτερη αφορά στο εξεταστικό σύστημα. Η αντικειμενικότητά του είναι δεδομένη. Η αλήθεια όμως είναι ότι συνθλίβει τα παιδιά ανάμεσα στο σχολείο, το φροντιστήριο, τα ιδιαίτερα μαθήματα. Εκτρέφει την παραπαιδεία και τη φοιτητική μετανάστευση. Κρίνει τη μεταλυκειακή πορεία του μαθητή μέσα στις λίγες ημέρες των εξετάσεων. Και αυτό είναι, πολλές φορές, πολύ άδικο.  Εργαζόμαστε λοιπόν για ένα νέο Λύκειο και ένα νέο εξεταστικό σύστημα. • Θέλουμε εξεταστικό σύστημα απαλλαγμένο από τις αδυναμίες του σημερινού. Ταυτόχρονα όμως αξιόπιστο, δίκαιο, αντικειμενικό και ικανό να δίνει στα παιδιά περισσότερες ευκαιρίες. • Ταυτόχρονα προετοιμάζουμε το νέο Ποιοτικό και Αυτόνομο Λύκειο: -Προσανατολισμένο στην ανάπτυξη κριτικής σκέψης και όχι στην στείρα απομνημόνευση διασκορπισμένων ενίοτε ίσως και όχι χρήσιμων πληροφοριών. - Με μειωμένη διδακτέα ύλη. - Λίγα υποχρεωτικά μαθήματα και περισσότερα επιλογής. - Ευρεία χρήση του διαδικτύου. - Μαθήματα Πολιτισμού, Τέχνης, Αθλητισμού. • Και ακόμα αναπτύσσουμε στοχευμένες δράσεις στην κατεύθυνση της μη τυπικής μάθησης. Εφαρμόζονται από τη Γραμματεία της Νέας Γενιάς, με έπαθλο το «Διαβατήριο Δεξιοτήτων», ειδικά προγράμματα, που εστιάζουν στη δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου των νέων. Υποστηρίζουμε το εθελοντικό κίνημα και ενθαρρύνουμε πρωτοβουλίες που αφορούν... - στην οικολογία, - την κοινωνικοποίηση των Α.Μ.Ε.Α., - την καταπολέμηση του ρατσισμού, - την αντιμετώπιση των σύγχρονων μορφών εξάρτησης. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Έρχομαι στη δεύτερη από τις προϋποθέσεις που είναι αναγκαίες για τη δικαίωση της νέας γενιάς: Την ανάπτυξη και την απασχόληση. Όπως είπαμε, διανύουμε την πιο δύσκολη περίοδο από το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Η οικονομική κρίση προκαλεί σοβαρές επιπτώσεις, σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Κάθε επόμενη –και αυτό αξίζει να υπογραμμιστεί- οικονομική εκτίμηση αποδεικνύεται, για όλες τις χώρες, δυσμενέστερη από τις προηγούμενες. Οι ανάγκες που δημιουργούνται είναι τεράστιες. Η απόλυτη ικανοποίησή τους είναι αδύνατη. Το διακύβευμα λοιπόν είναι εθνικής σημασίας. Κρίνεται, στο διάστημα που ακολουθεί, η δυνατότητά μας να περιορίσουμε τις συνέπειες της κρίσης. Κρίνεται η ικανότητά μας να διασφαλίσουμε μια καλύτερη επόμενη ημέρα. Κρίνεται η βούλησή μας να ανταποκριθούμε στις διαρκείς ανατροπές, τις ριζικές αλλαγές, το σκληρό ανταγωνισμό που χαρακτηρίζει την εποχή.  Είμαστε στην εποχή των πιο μεγάλων μεταβολών. Τίποτα δεν είναι σήμερα ίδιο με το χτες. Τίποτα δεν θα είναι αύριο ίδιο με το σήμερα. Τα ερωτήματα πού τίθενται είναι κρίσιμα: Μπορούμε να υποσχόμαστε περισσότερα από όσα αντέχει η Οικονομία; Μπορούμε να μένουμε μακριά από τη στοιχειώδη υπευθυνότητα, που απαιτούν καθοριστικά για τον τόπο ζητήματα; Με τα ευχολόγια; Με ευχάριστες εξωπραγματικές συνταγές; Με την πόλωση; Σε μια τέτοια περίπτωση, κυρίες και κύριες συνάδελφοι, δεν δίνουμε και δεν θα δίναμε λύση. Δεν θα απαντούσαμε ουσιαστικά στις αγωνίες των πολιτών! Θα αποξενώναμε τους νέους από κάθε ενδιαφέρον συμμετοχής τους στα κοινά!  Η διεθνής οικονομική κρίση δημιουργεί προκλήσεις πραγματικά πρωτόγνωρες. Πρωτόγνωρες γιατί οι οικονομίες μας, οι αγορές μας, οι κοινωνίες μας, ποτέ δεν υπήρξαν στο παρελθόν πιο αλληλένδετες, πιο αλληλεξαρτώμενες. Πρωτόγνωρες γιατί δεν υπάρχουν συγκρίσιμα δεδομένα. Δεν υπάρχει προηγούμενη διεθνής εμπειρία. Δεν υπάρχουν δοκιμασμένες λύσεις. Η διεθνής κοινότητα δεν μπορεί να ανατρέξει σε παλιές συνταγές.  Η κρίση δοκιμάζει πολιτικές, δοκιμάζει ηγεσίες, δοκιμάζει ισχυρές οικονομίες. Οικονομικούς κολοσσούς, επιχειρήσεις, εργαζόμενους, σε όλο τον κόσμο. Όλες οι χώρες αναγκάζονται να αναθεωρούν διαρκώς τις πολιτικές και τις επιλογές τους. Απαιτούνται, τώρα, σε παγκόσμιο, σε ευρωπαϊκό και βεβαίως σε εθνικό επίπεδο διαρκείς αναπροσαρμογές δράσεων. Πρώτη προτεραιότητα παντού είναι η αντιμετώπιση της κρίσης και των συνεπειών της. Χρειάζεται γι’ αυτό να διατηρούμε πλήρη ετοιμότητα. Να παίρνουμε μέτρα για την προστασία των ασθενέστερων, τη στήριξη των εργαζόμενων και των επαγγελματιών, την τόνωση της απασχόλησης.  Κάθε χώρα, κάθε οικονομία, ορίζει τις δικές της προτεραιότητες. Η κρίση όμως επιφυλάσσει ένα συλλογικό δίδαγμα: Για να εδραιώσουμε ξανά την ασφάλεια και τη σταθερότητα, δεν φτάνει να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειές της. Χρειάζεται να εντοπίσουμε και να ξεριζώσουμε τα αίτιά της. Χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε τις αδυναμίες που αναδείχθηκαν. Στην πορεία αυτή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο δρόμος είναι ένας: Είναι ο δρόμος που απαντά σε ένα καίριο ερώτημα: Τί πρέπει να αλλάξει; Να το αλλάξουμε! Τί πρέπει να αναθεωρηθεί; Να το αναθεωρήσουμε! Τί πρέπει να μεταρρυθμιστεί; Να το μεταρρυθμίσουμε! Πώς θα μπορέσουμε να διασφαλίσουμε οικονομική σταθερότητα, ασφάλεια, ευημερία;  Στη χώρα μας, μέχρι τη στιγμή που ξεκίνησε η διεθνής κρίση, η αντίδραση απέναντι σε αλλαγές και μεταρρυθμίσεις ήταν ισχυρή. Κάποιοι υποστήριζαν ότι οι μεταρρυθμίσεις θα απειλήσουν κεκτημένα. Κάποιοι υπερασπίζονταν προνόμια. Κάποιοι βολεύονταν στο συντηρητισμό. Σήμερα οι μεταρρυθμίσεις είναι πιο αναγκαίες, πιο επιτακτικές από ποτέ. Χρειάζεται λοιπόν να κάνουμε την κρίση καταλύτη και να προχωρήσουμε σε ένα δεύτερο κύμα μεταρρυθμίσεων. Χρειάζεται να βάλουμε νέα, ακόμα πιο στερεά θεμέλια. Και πάνω σ’ αυτά να χτίσουμε την πρόοδο του τόπου. Πάνω σε αυτά, να χτίσουμε την ευημερία της πατρίδας μας στη μετά την κρίση εποχή. Μπορούμε! Εγώ τουλάχιστον είμαι απόλυτα βέβαιος. Για να γίνει αυτό χρειάζεται για να δούμε πιο μπροστά από την κρίση. Να δούμε τα νέα ζητούμενα και να εντοπίσουμε τις ορθότερες επιλογές. Να ξεκινήσουμε τώρα και όχι αργότερα. Εάν δεν το κάνουμε, οι προσπάθειες μπορεί να ξοδευτούν άδικα. Εάν δεν το κάνουμε το μέλλον που προσδοκούμε δεν πρόκειται να έρθει. Η διεθνής συγκυρία απαιτεί από όλους να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Να τολμήσουμε δύσκολες αποφάσεις. Άμεσος στόχος είναι να περιορίσουμε την ένταση και την έκταση των συνεπειών της κρίσης. Πήραμε και θα πάρουμε, για το σκοπό αυτό κάθε εφικτό μέτρο. Δεν αρκεί, όμως, η άμυνα απέναντι στην οικονομική θύελλα. Χρειάζεται και αυτή είναι πάντως η απόφαση της κυβέρνησης… - να συνεχίσουμε τις αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις. - Να βελτιώσουμε την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. - Να ανοίξουμε, ακόμη πιο πλατιά, τους δρόμους για την επιχειρηματικότητα του Έλληνα. - Να βγούμε επιθετικά για να κερδίσουμε το αύριο. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Όποιοι νοιάζονται πραγματικά για τη νέα γενιά οφείλουν να κατανοήσουν ότι, για να υπάρξουν νέες θέσεις εργασίας, χρειάζεται να υπάρξουν νέες επενδύσεις, νέες επιχειρήσεις. Όποιοι νοιάζονται πραγματικά για τους νέους οφείλουν να το αποδείξουν στο χώρο της εκπαίδευσης. Με δύσκολες αποφάσεις που οδηγούν στην πρόοδο και όχι με εύκολα, ευχάριστα λόγια, που αναπαράγουν τη συντήρηση, την καθήλωση, τις στρατιές των άνεργων πτυχιούχων. Όποιοι νοιάζονται, πραγματικά, για ένα καλύτερο αύριο, συμβάλλουν στις αλλαγές, συμβάλλουν στις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται ο τόπος: Στην Εκπαίδευση, στο Κράτος, στην Οικονομία. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Σ’ αυτές τις πράγματι δύσκολες ώρες, τις καθοριστικές για το αύριο του τόπου, η πολιτική δεν μπορεί να τυρβάζει περί άλλα. Δεν μπορεί να κυριαρχείται από μικροκομματικές σκοπιμότητες. Δεν μπορεί να εξαντλείται σε στείρα αντιδραστικότητα, μέσα από μονότονα και μηδενιστικά «όχι». Δεν μπορεί να υποτάσσεται σε συμφέροντα βολεμένων. Στις κρίσιμες περιστάσεις που διέρχεται ολόκληρος ο κόσμος, οι πολιτικές δυνάμεις δεν έχουμε το δικαίωμα να επιδιώκουμε εφήμερες κομματικές εντυπώσεις, παραμερίζοντας το μακρόπνοο συλλογικό όφελος. Δεν έχουμε το δικαίωμα ακόμα να εγκαταλείπουμε αναγκαίες αποφάσεις, υποκύπτοντας στο φόβο του πρόσκαιρου πολιτικού κόστους. Δεν έχουμε το δικαίωμα να χαϊδεύουμε αυτιά για να φαινόμαστε ευχάριστοι. Τέτοιες πολιτικές δεν ωφελούν τους νέους. Βλάπτουν και μάλιστα ολόκληρη την κοινωνία. Ο λαϊκισμός είναι συνταγή ανευθυνότητας. Πολιτικές που να δίνουν λύσεις σε κρίσιμα προβλήματα, με εύκολες και ευχάριστες αποφάσεις, δεν βρέθηκαν πουθενά στον κόσμο μέχρι τώρα. Δεν υπάρχουν. Είναι εμπαιγμός. Είναι υποκρισία. Είναι υπονόμευση του μέλλοντος της νέας γενιάς. Όποιος πραγματικά νοιάζεται για τα προβλήματα του τόπου, παίρνει δύσκολες αποφάσεις, που παράγουν κοινωνικό όφελος. Όποιος πραγματικά νοιάζεται για τις αγωνίες και τις προσδοκίες των νέων, παίρνει αποφάσεις που στοχεύουν στο ξεπέρασμα της κρίσης και όχι σε κομματικές σκοπιμότητες. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,  Η παγκόσμια κρίση απαιτεί ρεαλιστικές και δύσκολες αποφάσεις. Απαιτεί από την πολιτική να μην αιχμαλωτίζεται στο παρελθόν, στο λαϊκισμό, στην ανευθυνότητα. Απαιτεί από την πολιτική να διεκδικεί και να κερδίζει το μέλλον, μέσα από το δρόμο της υπευθυνότητας. Μόνο έτσι μπορούμε να τα καταφέρουμε.

Κυρ. Μητσοτάκης: Χρειαζόμαστε πρόσθετους πόρους για το μεταναστευτικό και το Ταμείο Αλληλεγγύης

  Κυρ. Μητσοτάκης: Χρειαζόμαστε πρόσθετους πόρους για το μεταναστευτικό και το Ταμείο Αλληλεγγύης