Λόγω εργασιών συντήρησης των συστημάτων του Ειδησεογραφικό Πρακτορείο    www.vouli.net, θα υπάρξει διακοπή στις υπηρεσίες. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας. * Ειδησεογραφικό Πρακτορείο _ www.vouli.net _ από το 1980 * Hellenic Cypriot * Hellenic Cypriot Press Agency * Κυβέρνηση www.vouli.net * Κυβέρνηση * Η δημοσίευση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης Ι.Ι. Μάγερ * Κυβέρνηση * Υπουργεία * Κυβερνητικός Εκπρόσωπος * Κόμματα * Βουλευτές * Κοινοβουλευτικές Ομάδες *_ Κύπρος * Κυβέρνηση * Κόμματα * Ε.Ε. * Ορθοδοξία * voulinet_politics * Παιδεία * Πολιτισμός * Περιφέρειες * Δήμοι * Τουρισμός * Βουλή * Economy * Business * Ανάρτηση των δελτίων τύπου σε 24ωρη βάση, καθώς και φωτογραφιών για την προβολή στα Μ.Μ.Ε.

26.2.10

ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΙΣ ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΛΕΚΑΣ ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ Κ.Ο. ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ
Αθήνα 26 Φεβρουαρίου 2010

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα στο μέσο της μεγαλύτερης κρίσης που γνώρισε τα τελευταία 36 χρόνια της μεταπολίτευσης. Κι όταν το ΠΑΣΟΚ, από τη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, χαρακτήριζε επικίνδυνες τις πολιτικές της προηγούμενης κυβέρνησης, πολλοί μιλούσαν με ευκολία για λαϊκισμό. Όταν ζητούσαμε εκλογές το ταχύτερο δυνατόν, κάποιοι απορούσαν, γιατί βιάζεται το ΠΑΣΟΚ και δεν δείχνει υπομονή, για να εξασφαλίσει μια ακόμα ευρύτερη νίκη.

Όταν λέγαμε πως, κάθε μέρα που περνά, είναι μια χαμένη μέρα, που καθιστά τα πράγματα πολύ πιο δύσκολα για το μετά, η Νέα Δημοκρατία μάς κατηγορούσε για κινδυνολογία. Δυστυχώς, η ιστορία επαλήθευσε πλήρως τους χειρότερους φόβους μας. Κορυφή του παγόβουνου, το έλλειμμα, που είναι υπερδιπλάσιο, πάνω από 15 δις ευρώ μεγαλύτερο από αυτό που ισχυριζόταν η Νέα Δημοκρατία. Δεκαπέντε δισεκατομμύρια!

Τα όσα αποκαλύφθηκαν μετά τις εκλογές, αποδεικνύουν ότι η Νέα Δημοκρατία λιποτάκτησε μπροστά στις ευθύνες της. Και την αλήθεια απέκρυψε συστηματικά από τον Ελληνικό λαό επί μακρόν, και τις ευθύνες της απέναντι στην πατρίδα φοβήθηκε να αναλάβει.

Δεν είχε το θάρρος να κάνει τα ελάχιστα, που σήμερα, ήδη μέσα σε 4 μήνες, και δρομολογούμε, και υλοποιούμε: την αξιοκρατία στο Δημόσιο, τη διαφάνεια στις συναλλαγές και στον προϋπολογισμό του κράτους, μέτρα για την καταπολέμηση της διαφθοράς, ένα φορολογικό σύστημα που δεν χαρίζει στους ισχυρούς και πλήττει τους αδύναμους, πολιτικές που δεν απαξιώνουν το δημόσιο σύστημα υγείας και παιδείας, αποφάσεις που δεν αφήνουν ατιμώρητο κάθε ισχυρό πολιτικό ή επιχειρηματικό παράγοντα, επειδή απλά έχει ισχύ, επιβεβαιώνοντας δηλαδή το νόμο της ζούγκλας, το δίκαιο του ισχυρού, και όχι το κράτος Δικαίου.

Αν είχε τηρήσει η Νέα Δημοκρατία, στα 6 χρόνια διακυβέρνησής της, έστω και λίγα από τα παραπάνω, σήμερα δεν θα ήμασταν ως χώρα σε αυτή την οδυνηρή θέση. Και είναι αμαρτία, διότι αυτά τα λέγαμε με αίσθημα ευθύνης απέναντι στον Ελληνικό λαό και σ’ αυτό τον τόπο, διότι διαπιστώναμε τον κατήφορο που είχε πάρει η χώρα μας.

Το «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε», δεν ήταν μια προεκλογική παρόλα. Ήταν μια απλή αλήθεια. Και η ζημιά που έγινε, είναι ανυπολόγιστη. Δεν είναι μόνο οικονομική. Δεν είναι μόνο δημοσιονομική. Αφορά στην ίδια την υπόσταση του κράτους. Κατάφερε να μοιάζει η Ελλάδα αναξιόπιστη, αναξιόχρεη και φυγόπονη. Ποια εμπιστοσύνη να εμπνεύσει η χώρα, της οποίας η κυβέρνηση παραπλανά με τόσο χονδροειδή τρόπο τη Διεθνή Κοινότητα, αλλά και τον ίδιο το λαό;

Να γυρίσουμε λοιπόν σελίδα, βάζοντας ένα οριστικό τέλος σε πρακτικές ανευθυνότητας, συγκάλυψης και κουκουλώματος. Να δώσουμε επιτέλους μια πειστική απάντηση, πρώτα στους εαυτούς μας, στο αγωνιώδες ερώτημα που θέτει κάθε μέρα ο πολίτης, ο οποίος καλείται να πληρώσει τα σπασμένα: «Μα καλά, σ’ αυτή τη χώρα δεν φταίει κανείς;» Ένα ερώτημα, που μου θέτουν πια συστηματικά και οι συνάδελφοί μου Πρωθυπουργοί άλλων χωρών. «Δικαιοσύνη», μου λένε, «δεν υπάρχει στη χώρα σας;»

Δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουμε έτσι. Αν κάποιος έφταιξε, να του αποδοθούν ευθύνες, όποιος και αν είναι αυτός. Να αποτρέψουμε εφεξής κάθε πειρασμό, οποιουδήποτε πολιτικού, οποιουδήποτε Υπουργού ή κόμματος, να παίζει με αριθμούς, αλλά τελικά και με τις τύχες της ίδιας της χώρας.

Χαίρομαι λοιπόν που χθες ολοκληρώθηκε η διαδικασία στη Βουλή και ψηφίστηκε ο νόμος για μια ανεξάρτητη Στατιστική Υπηρεσία - παρ’ ότι είναι αυτονόητο, αλλά και τα αυτονόητα ήταν και είναι βασική προεκλογική μας δέσμευση. Μόνο πάνω στη διαφάνεια μπορούμε να χτίσουμε μια νέα σχέση εμπιστοσύνης, και στο εσωτερικό της χώρας, και στο εξωτερικό. Να προστατεύσουμε τελικά, με τη θεσμική κατοχύρωση των δημοκρατικών μας θεσμών και λειτουργιών, τα δικαιώματα του πολίτη. Αυτός είναι ο στόχος μας.

Σήμερα, η Ελλάδα και ο πολίτης, δυστυχώς, καλούνται να πληρώσουν το λογαριασμό μιας επικίνδυνης εξαετούς εξουσίας. Μιας εξουσίας, που εξυπηρετούσε ένα κατεστημένο, ένα ιδιότυπο συνονθύλευμα κρατικοδίαιτων συμφερόντων, που μοναδικό σκοπό είχαν το πλιάτσικο του δημόσιου τομέα από τις προμήθειες και την ακίνητη περιουσία, από τις αποταμιεύσεις του Ελληνικού λαού, μέχρι βεβαίως και τις ρουσφετολογικές προσλήψεις.

Και το Δημόσιο λύγισε. Λύγισε το ελληνικό κράτος, υπό το βάρος της αδιαφάνειας και της διαφθοράς. Το αποτέλεσμα, το βλέπουμε. Η Ελλάδα βρέθηκε αδύναμη, ευάλωτη, αναξιόπιστη και εκτεθειμένη σε μια παγκόσμια οικονομία, που βολοδέρνει στην τρικυμία της διεθνούς κρίσης. Εμείς προσφερθήκαμε ως το αδύναμο θύμα, ως το εύκολο πειραματόζωο, απροστάτευτοι, στις άγριες διαθέσεις των αγορών, αλλά και της έλλειψης βούλησης της Διεθνούς Κοινότητας να αντιδράσει αποτελεσματικά απέναντι στις ορέξεις αυτών των αγορών.

Αν βέβαια είχαμε φροντίσει τα του οίκου μας, θα αντέχαμε πολύ καλύτερα στους άγριους ανέμους της σημερινής κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Η διεθνής κρίση ήταν μόνο το κερασάκι στην τούρτα, που οδήγησε στην κατάρρευση του ίδιου του μοντέλου, πάνω στο οποίο στηρίχθηκε ο δημόσιος βίος της δικής μας χώρας, του μοντέλου διάρθρωσης της οικονομίας, του μοντέλου διακυβέρνησης του ίδιου του πολιτικού συστήματος.

Σήμερα, όμως, δεν έχουμε την πολυτέλεια απλά να διαπιστώνουμε την ορθότητα των ιδεολογικών και πολιτικών μας θέσεων. Όσο δίκιο κι αν έχουμε, σήμερα δεν είναι η ώρα των ατέρμονων ιδεολογικών αντιπαραθέσεων. Είναι η ώρα της δράσης και των αποφάσεων για την πατρίδα.

Αυτή την ευθύνη εγώ αισθάνομαι.

Αυτή την ευθύνη αισθάνεται η παράταξη του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος.

Δεν νομίζω ότι υπάρχει Έλληνας και Ελληνίδα, ούτε εσείς κυρία Παπαρήγα, ούτε εσείς κ. Τσίπρα, που πιστεύει ότι θέλαμε να έρθουμε στην εξουσία, για να πάρουμε σκληρές αποφάσεις απέναντι στον Ελληνικό λαό.

Αλλά σήμερα, είναι άλλο το χρέος μας. Να ξεχάσουμε το πολιτικό κόστος και να σκεφτούμε μόνο την επιβίωση της πατρίδας. Οι πράξεις και οι παραλείψεις των προηγούμενων ετών, οδηγούν σήμερα εκ των πραγμάτων σε βίαιες αλλαγές και αναγκαστικές περικοπές κεκτημένων.

Το δίλημμα σήμερα είναι ένα: θα αφήσουμε τη χώρα να χρεοκοπήσει ή θα αντιδράσουμε; Θα αφήσουμε τους κερδοσκόπους να μας πνίξουν ή θα πάρουμε τις τύχες μας στα δικά μας χέρια; Θα αφήσουμε τη χώρα έρμαιο των εξελίξεων ή θα μετατρέψουμε την επώδυνη κρίση σε ευκαιρία αναγέννησης;

Μοναδική πυξίδα δεν μπορεί παρά να είναι το συμφέρον της χώρας και βεβαίως όλων των Ελλήνων, το συμφέρον των πολλών. Αυτό είναι σήμερα το ιστορικό μας χρέος, πέρα και έξω από τον υπολογισμό προσωπικού, κομματικού και πολιτικού κόστους. Η στιγμή είναι ιστορική. Δεν αφήνει περιθώρια για υπεκφυγές, για δημαγωγίες και λαϊκισμούς.

Καμία άλλη χώρα δεν θα πληρώσει για τα χρέη τα δικά μας. Αυτό είναι βέβαιο. Κανείς άλλος, εκτός από εμάς, δεν μπορεί να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Σε τελευταία ανάλυση, είναι και θέμα τιμής και περηφάνιας για τη χώρα μας, να διορθώσουμε μόνοι μας τα του οίκου μας.

Αλλά βέβαια, δεν μπορούμε και δεν θα μείνουμε στα έκτακτα μέτρα. Χρέος δικό μας, είναι να ανατρέψουμε τα κακώς κείμενα, να ξαναχτίσουμε τη χώρα μας σε νέες, στέρεες, υγιείς βάσεις κοινωνικής δικαιοσύνης, ισονομίας, ισοτιμίας, ισότητας, ευνομίας και ασφάλειας. Να ανατρέψουμε όλες τις παθογένειες δεκαετιών, που τα τελευταία χρόνια εντάθηκαν σε τέτοιο βαθμό, που δεν τα άντεξε ούτε η χώρα, ούτε ο κοινωνικός μας ιστός.

Αυτό το δύσκολο έργο επιλέγουμε, διότι ξέρουμε ότι αν δεν κάνουμε τις βαθιές τομές σήμερα, τότε αύριο και πάλι η κρίση θα πνίξει τη χώρα μας. Και πάλι θα κληθεί ο λαός να πληρώσει τα σπασμένα ενός κατεστημένου, να πληρώσει ο λαός και ο πολίτης τις δύσκολες κρίσεις που θα περάσουμε ξανά.

Δεν υπάρχει λοιπόν άλλος δρόμος, από το να ηγηθούμε σε αυτό τον αγώνα της δύσκολης αναγέννησης της χώρας μας. Και η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, από την πρώτη στιγμή, κινήθηκε με γνώμονα την κοινωνική δικαιοσύνη, τη μέγιστη δυνατή προστασία των αδυνάμων και της μεσαίας τάξης, έχοντας δύο παράλληλους στόχους: πρώτον, να σώσουμε την Ελλάδα από την κρίση που την απειλεί, με τον πιο δίκαιο καταμερισμό των βαρών και, δεύτερον, να προωθήσουμε ριζικές ανατροπές και βαθιές αλλαγές, που χτυπούν τα προβλήματα στη ρίζα τους, που γεννούν ένα νέο τοπίο, το οποίο θα αποτρέψει το να ξαναβρεθούμε εδώ όπου είμαστε σήμερα.

Αυτό κάνουμε με τις μεγάλες θεσμικές αλλαγές, ξεκινώντας από τις προσλήψεις στο Δημόσιο, τη Στατιστική Υπηρεσία, αλλά και τη νέα αρχιτεκτονική του κράτους, την απόδοση τελικά ευθυνών στους δημόσιους λειτουργούς που παρανομούν ή δωροδοκούνται, την εγγύηση για μια βιώσιμη πράσινη ανάπτυξη, η οποία θα διασφαλίζει όχι μόνο ανταγωνιστικότητα, αλλά και θέσεις εργασίας, παραγωγή πλούτου, γιατί σήμερα δεν παράγουμε, δεν είμαστε ανταγωνιστικοί. Με ένα νέο φορολογικό σύστημα - επιτέλους, ένα πρώτο σημαντικό βήμα δίκαιης κατανομής των φορολογικών βαρών - για να είναι και αξιόπιστο, αλλά για να έχει αξιοπιστία και στη συνείδηση του Έλληνα πολίτη, για να υπάρχει σωστή αναδιανομή του πλούτου της χώρας και μια νέα σχέση διαφάνειας και εμπιστοσύνης μεταξύ κράτους και πολίτη.

Είναι βέβαιο πως αυτές οι αλλαγές θα εγγυηθούν μια τελείως διαφορετική και θετική προοπτική για τη χώρα μας και για τον πολίτη. Έχουμε όμως υποχρέωση απέναντι στον Ελληνικό λαό που μας εμπιστεύτηκε, να κάνουμε τώρα ό,τι περνά από το χέρι μας, για να αντιμετωπίσουμε τους άμεσους κινδύνους. Σήμερα, γιατί αύριο θα είναι αργά, και οι συνέπειες που θα κληθούν να πληρώσουν οι πολίτες, θα είναι πολύ χειρότερες. Γιατί γνωρίζετε καλά, αν η οικονομία της χώρας μας κατέρρεε, αν η χώρα μας έπαυε να είναι σε θέση να δανείζεται, τα πρώτα θύματα θα ήταν οι πλέον αδύναμοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, τα ασθενέστερα στρώματα. Οι εύποροι θα είχαν και πάλι τον τρόπο τους, θα έκοβαν από τις περιττές δαπάνες, ή μπορεί και να μην θίγονταν καθόλου.

Αυτό που διασφαλίζουμε, αυτό που κάνουμε σε κάθε μας πράξη, αυτό για το οποίο δεσμευόμαστε απέναντι στους πολίτες, είναι ότι όλοι θα συμβάλλουν αναλογικά. Δεν θα πληρώσουν την κρίση μόνον εκείνοι που έχουν τις λιγότερες ή και καμία ευθύνη για τη δημιουργία της. Οι έχοντες και οι κατέχοντες θα συμβάλλουν, αναλαμβάνοντας αυξημένο βάρος.

Και θέλω από εδώ, από το βήμα της Βουλής, να διαβεβαιώσω τον Ελληνικό λαό ότι οι κόποι του θα πιάσουν τόπο. Όταν βγούμε από αυτή την καταιγίδα, θα βγούμε πιο δυνατοί και πιο σίγουροι, με το κεφάλι ψηλά. Γι' αυτό αγωνιζόμαστε, γι' αυτό δίνουμε μάχη παντού, σε όλα τα διεθνή φόρα, στα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης, παντού. Και σε αυτό τον αγώνα, σας θέλουμε, σας χρειαζόμαστε μαζί μας. Γιατί μαζί, μπορούμε να τα καταφέρουμε.

Και θα τα καταφέρουμε, να ξανανιώσουν οι Έλληνες περήφανοι και ασφαλείς. Γιατί σίγουρα, οι Έλληνες αξίζουμε περισσότερα - και μπορούμε καλύτερα, το έχουμε αποδείξει - από ό,τι βιώσαμε την τελευταία περίοδο, με τη διακυβέρνηση της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία.

Θα τα καταφέρουμε.

Σας ευχαριστώ.



ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ

ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ



Θα ξεκινήσω με αυτά που είπε η κυρία Παπαρήγα. Κυρία Παπαρήγα, συνεχώς προσπαθείτε να περιορίσετε τη συζήτηση γύρω από τα σκάνδαλα και μόνον. Και μάλιστα, με μία ηθικοπλαστική αντίληψη.

Τα σκάνδαλα είναι ένα φαινόμενο, το οποίο έχει υποσκάψει την έννοια της ευνομίας σ’ αυτή τη χώρα. Είναι η κορυφή ενός παγόβουνου που ζει καθημερινά και άδικα ο Έλληνας πολίτης. Καθημερινά, από τη δημόσια υπηρεσία, το νοσοκομείο, την παιδεία, τα φροντιστήρια, τα ιδιαίτερα μαθήματα, μέχρι βεβαίως και τις μεγάλες, πραγματικά μεγάλες, σκανδαλώδεις προμήθειες, ή άλλες καταχρηστικές πρακτικές προηγούμενων ετών.

Υπάρχει βέβαια και εκεί ένα τεράστιο δημοσιονομικό κόστος. Όμως, αυτή η ανομία η οποία προκαλείται, δημιουργεί και κάτι ακόμα, το οποίο πληρώνουμε σήμερα. Η ανομία δημιουργεί την αίσθηση βεβαίως ότι και εγώ, ως πολίτης, εγώ ως επιχειρηματίας, εγώ ως γιατρός, ως μηχανικός, δεν χρειάζεται να πληρώσω τους φόρους μου. Γιατί να πληρώνω εγώ, όταν ο άλλος, ο Υπουργός, έχει φορολογικούς παραδείσους και στέλνει τα λεφτά του έξω για να αποφύγει τους φόρους; Γιατί εγώ, ο απλός πολίτης, να νιώθω ότι είναι αξιόπιστη αυτή η Πολιτεία;

Άρα, είναι θέμα αξιοπιστίας, κατ’ αρχήν της ίδιας της Πολιτείας, να βάλει αυτούς τους κανόνες και για τους ισχυρούς - γι’ αυτό έχει σημασία, κυρία Παπαρήγα.

Επιπλέον, δεν μιλήσαμε μόνο για το θέμα των σκανδάλων, γιατί υπήρχαν και άλλες πολιτικές, τις οποίες εμείς, ως αντιπολίτευση, καταδικάσαμε και αλλάζουμε: χαριστικές φορολογικές ρυθμίσεις για τους ισχυρούς, για τις τράπεζες, όταν ήταν οι παχιές αγελάδες, χαριστικές ρυθμίσεις για να μην πληρώνουν τις ασφαλιστικές τους υποχρεώσεις στα Ασφαλιστικά Ταμεία. Εμείς, αυτά τα έχουμε καταδικάσει.

Αυτή η έλλειψη ευνομίας για τους ισχυρούς δημιούργησε και το διογκωμένο έλλειμμα, το οποίο σήμερα καλείται δυστυχώς να πληρώσει ο Ελληνικός λαός. Και βεβαίως, η αδιαφάνεια δεν είναι μόνο θέμα ελληνικό, είναι και του καπιταλιστικού συστήματος. Εσείς, που θέλετε να κάνετε αναλύσεις του καπιταλιστικού συστήματος. Γιατί στη Γουόλ Στριτ, μέσα από την αδιαφάνεια και την προσπάθεια να κρύψουν διαδικασίες και πρακτικές, κατάφεραν ακριβώς να ισχυροποιηθούν τεράστια συμφέροντα και, τελικά, να αιχμαλωτίσουν αυτά, στις βουλήσεις και στη βουλιμία τους, ένα ολόκληρο πολιτικό σύστημα.

Σε ό,τι αφορά το παρελθόν, επειδή αναφέρεστε και σε αυτό, εγώ δεν έχω καμία αντίρρηση να αναφερόμαστε στο παρελθόν. Όμως, η δική μας αναφορά στο παρελθόν, δεν γίνεται για να μπορέσουμε να αποφύγουμε τις ευθύνες μας, αλλά για να τονίσουμε ποιες ευθύνες έχουμε όλοι μας πια από εδώ και πέρα, ως χώρα, ως Πολιτεία, προκειμένου να μην υπάρχει ατιμωρησία, αλλά βεβαίως για να δούμε και ποια ήταν τα λάθη που μας έφεραν εδώ, ώστε να μην τα ξανακάνουμε.

Σε ό,τι αφορά το ευρύτερο καπιταλιστικό σύστημα, εγώ μπορώ βεβαίως να συμφωνήσω ότι έχει πάρα πολλά άδικα - και παλεύω κι εγώ για αλλαγές, και ως Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Βέβαια, δεν θεωρώ, όπως και εσείς, ότι εμείς θα αλλάξουμε εν μια νυκτί το καπιταλιστικό σύστημα παγκοσμίως. Μπορούμε όμως να κάνουμε βασικά βήματα εξανθρωπισμού αυτού του συστήματος και να βάλουμε, τουλάχιστον στη χώρα μας, κανόνες δικαίου, δικαίου και ισονομίας. Αυτός είναι ο στόχος μας.

Μιλάμε για την αδικία, μιλάτε για την αδικία, συμφωνώ για την αδικία. Μα ακριβώς, ελάτε με τις προτάσεις σας, να συμβάλουμε όλοι, ώστε να χτίσουμε ένα κράτος Δικαίου και να αξιοποιήσουμε, ναι, και την αγορά, με τέτοιο τρόπο που να υπηρετεί τον πολίτη.

Εμείς δεν έχουμε προτάσεις «λάιτ», έχουμε πολύ συγκεκριμένες προτάσεις. Προτάσεις, για να κάνουμε πιο δίκαιη αυτή την κοινωνία, να προστατεύσουμε το εισόδημα, να προστατεύσουμε τα δικαιώματα του πολίτη.

Μιλήσατε για τα διεθνή παιχνίδια στο διεθνές γεωπολιτικό σύστημα. Μα αυτός είναι ένας ακόμα λόγος για να σφυρηλατήσουμε και να οχυρώσουμε τη χώρα μας από τους κερδοσκόπους και από τα παιχνίδια των διαφόρων. Είναι ακόμα μεγαλύτερος και πιο ουσιαστικός ο λόγος, για να μην είναι σήμερα ευάλωτη η χώρα, αλλά και για να πάρουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα, ώστε να μην μπορεί να παίξει κανείς με τα εθνικά μας συμφέροντα, με τους στόχους μας, με τις σημαντικές επιλογές που χρειάζεται να πάρει η χώρα μας σήμερα και για τον μέλλον.

Και βεβαίως, επειδή μιλήσατε και για ανταγωνιστικότητα, μα δεν θέλουμε τα προϊόντα μας να πωλούνται στην Ελλάδα και στο εξωτερικό; Νομίζετε ότι θα μπορέσουμε να επιβιώσουμε, απλώς εισάγοντας προϊόντα από το εξωτερικό, δανειζόμενοι και εισάγοντας προϊόντα για την χώρα μας; Αυτή θα είναι η οικονομία μας;

Όταν μιλάμε για ανταγωνιστικότητα, εννοούμε το αγροτικό μας προϊόν, να μπορεί να πηγαίνει στο ράφι της Γερμανίας και αλλού, και να πληρώνεται σωστά και δίκαια ο αγρότης. Μιλάμε για τις τουριστικές μας υπηρεσίες, μιλάμε για τη βιομηχανία μας.

Άρα, λοιπόν, θεωρώ ότι αυτά είναι ωραία, σε γενικόλογες κριτικές, αλλά στην πράξη, δεν ακούω συγκεκριμένες προτάσεις για την αντιμετώπιση αυτής της κρίσης.

Σε ό,τι αφορά τον κ. Τσίπρα, καταλαβαίνω την προσπάθεια ισοπέδωσης για το τι είμαστε εμείς και τι είναι η Νέα Δημοκρατία. Θέλω να σας θυμίσω, όμως, τις διαφορές μας τώρα, αυτούς τους τέσσερις μήνες, τις διαφορετικές πολιτικές που ακολουθήσαμε.

Διαφάνεια παντού. Και ενισχύεται η διαφάνεια σε όλες τις αποφάσεις μας. Δεν ξέρω αν υπάρχουν άλλες χώρες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και λίγες ίσως στον κόσμο, που θα εφαρμόσουν τόσο διάφανο σύστημα, ώστε όλες οι υπογραφές όλων των Υπουργών και δημοσίων λειτουργών να βρίσκονται στο διαδίκτυο. Γιατί δεν το έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση. Αυτή δεν είναι μια μεγάλη διαφορά, για να ξέρει ο πολίτης πού πάνε τα χρήματά του;

Μετανάστες: συμφωνείτε ή διαφωνείτε με την πολιτική μας σ’ αυτό το θέμα; Φορολογικό σύστημα: δεν αλλάζουμε το φορολογικό σύστημα; Δεν καταθέσαμε ένα άλλο φορολογικό νομοσχέδιο, που επιβάλει βάρη σε εκείνους που έχουν και κατέχουν, και αναδιανέμει πιο δίκαια τον πλούτο που παράγεται σ’ αυτή τη χώρα; Είναι το ίδιο με αυτό της προηγούμενης κυβέρνησης;

Ο «Καλλικράτης», μια μεγάλη θεσμική αλλαγή, που δεν τόλμησε κανένας παλαιότερα να κάνει. Η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, με την ακρόαση στη Βουλή. Η προστασία των εργασιακών σχέσεων, η προώθηση της πράσινης ανάπτυξης, που για μας είναι ανταγωνιστική και βιώσιμη ανάπτυξη, είναι εκεί όπου πρέπει να πάει η χώρα.

Η στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Το πρόγραμμα επιδότησης των εισφορών, για να χτυπήσουμε την ανεργία των νέων. Η αλληλεγγύη, με έκτακτη εισφορά στους έχοντες και κατέχοντες, για τους πιο αδύναμους. Λέω μερικές από τις αλλαγές, που εμείς, μέσα σε 4-5 μήνες, προωθήσαμε και που δίνουν το στίγμα της διαφορετικής μας πολιτικής.

Όμως, θέλω να τονίσω ξανά ότι μπροστά μας, πράγματι, δεν έχουμε μόνο την κερδοσκοπία, αλλά και τους πιστωτές μας δυστυχώς, οι οποίοι μας δανείζουν για να μπορούμε να επιβιώσουμε. Και το ερώτημα που οι πιστωτές θέτουν, άλλοι καλοπροαίρετα, άλλοι κακοπροαίρετα, είναι: αυτή η χώρα είναι βιώσιμη; Θα αποπληρώσετε κάποια στιγμή αυτά τα οποία σας δανείζουμε; Αυτό είναι το απλό ερώτημα.

Και θέλω να σας μεταφέρω κάτι που μου είπε ο Γκόραν Πέρσον, όταν η Σουηδία είχε περίπου το ίδιο έλλειμμα, κοντά στο 13%, λόγω μιας κρίσης του εκεί τραπεζικού συστήματος, που του συνέβη όταν πήγε στην Ουάσιγκτον, διότι η Σουηδία δεν ήταν στην Ευρωζώνη, για να μιλήσει στους πιστωτές του.

Είχε πάρει σκληρά μέτρα και πήγαινε καλύτερα η οικονομία του, είχε βάλει μια τάξη στην οικονομία, είχε αρχίσει η ανάπτυξη και είχε δώσει χρήματα για τα νηπιαγωγεία. Πάει στην Ουάσιγκτον, στους πιστωτές του και του κάνει κάποιος την ερώτηση, «μα γιατί βάλατε στον προϋπολογισμό σας χρήματα για τα νηπιαγωγεία;». Και είπε ο Γκόραν Πέρσον: «Τι σας ενδιαφέρει εσάς, τι κάνω εγώ με τα χρήματα αυτά; Είναι πολιτική μου να στηρίξουμε τα νηπιαγωγεία, είναι βασικός μας κοινωνικός στόχος, η κοινωνική συνοχή». Και του απαντάει ο πιστωτής: «κύριε Πέρσον, ενδιαφερόμαστε, γιατί δεν είναι δικά σας τα χρήματα, είναι δικά μας τα χρήματα».

Δυστυχώς, εκεί έχουμε φτάσει κύριοι, αγαπητοί συνάδελφοι. Όταν λέω για την κηδεμονία και την επιτήρηση, στην οποία δεν βάλαμε εμείς τη χώρα κ. Τσίπρα, την έβαλε η προηγούμενη κυβέρνηση, όταν μιλάω για κηδεμονία, αυτό εννοώ, δυστυχώς, εκεί φτάσαμε.

Και ο στόχος μας είναι να ανακτήσουμε αυτή την εθνική υπερηφάνεια και ανεξαρτησία, και θα την ανακτήσουμε, για να μπορέσουμε να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού.

Βεβαίως, ζητάμε την κοινοτική αλληλεγγύη, αλλά και η Ευρωπαϊκή Κοινότητα έχει κι αυτή τις πολιτικές της ιδεοληψίες, τις πολιτικές της δυνάμεις και το θέμα είναι πώς βλέπουν αυτές την αντιμετώπιση της κρίσης, αλλά και την κοινωνική συνοχή.

Να θυμίσω ότι εμείς προωθήσαμε το Άμστερνταμ, απέναντι και στο Μάαστριχτ, και ότι εσείς είχατε ψηφίσει το Μάαστριχτ, το οποίο επικρίνετε σήμερα. Όμως, θα ζητήσουμε -και ζητάμε πράγματι - την κοινοτική αλληλεγγύη, όπως κι αυτοί ζητούν να ανταποκριθούμε κι εμείς στις δικές μας ευθύνες και να βάλουμε τάξη σε αυτή τη χώρα.

Εμείς θα ανταποκριθούμε, με όποιο κόστος και πόνο θα χρειαστεί να περάσουμε. Με τον πιο δίκαιο τρόπο. Και θα ζητήσουμε και θα απαιτήσουμε αυτή την κοινοτική αλληλεγγύη και πιστεύω ότι θα την έχουμε.

Ευχαριστώ πολύ.

Κυρ. Μητσοτάκης: Χρειαζόμαστε πρόσθετους πόρους για το μεταναστευτικό και το Ταμείο Αλληλεγγύης

  Κυρ. Μητσοτάκης: Χρειαζόμαστε πρόσθετους πόρους για το μεταναστευτικό και το Ταμείο Αλληλεγγύης