Ομιλία του Πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά
Στο Πανελλήνιο Συνέδριο Ελλήνων Εξαγωγέων
Εγώ σας ευχαριστώ θερμά και για τα καλά σας λόγια και για τη φιλοξενία σας απόψε. Χαίρομαι πολύ που είμαι ανάμεσά σας.
Θέλω να ξέρετε, αγαπητοί φίλοι, ότι η μεγάλη δοκιμασία που πέρα σε η χώρα μας τα τελευταία χρόνια, δεν μπορώ να πω ότι βρίσκεται στο τέλος της, ότι τελειώσαμε. Σε καμία περίπτωση. Αλλά, βρίσκεται κοντά στο τέλος.
Περάσαμε από πρωτοφανείς Συμπληγάδες. Υπήρξε κάποια στιγμή, πριν δύο χρόνια περίπου, όταν οι περισσότεροι, εντός κι εκτός Ελλάδας, πίστευαν πια ότι η χώρα μας δεν πρόκειται να αποφύγει τη χρεοκοπία και δεν πρόκειται να αποφύγει και την έξοδό της από την ευρωζώνη…
Κάτι τέτοιο θα σήμαινε βέβαια, ότι η Ελλάδα θα έχανε μέσα σε ελάχιστο χρόνο πολύ περισσότερα απ’ όσα είχε χάσει τα προηγούμενα χρόνια. Ότι η καθίζηση της οικονομίας και η διάλυση της κοινωνίας, θα ήταν πολύ χειρότερη απ’ όσα μπορούσε κανείς να φανταστεί. Χώρια, βέβαια, η τεράστια εσωτερική αναστάτωση που θα επικρατούσε και η απομόνωση της χώρας στο εξωτερικό, που θα ήταν το χειρότερο στίγμα που θα μπορούσε πια να δεχτεί η Πατρίδα μας. Με όλους τους εθνικούς κινδύνους – γιατί τα πάντα συνδέονται μεταξύ τους - που αυτό θα εγκυμονούσε…
Κόντρα, λοιπόν, σε όλα αυτά που οι περισσότεροι προεξοφλούσαν – και στο εσωτερικό πολλοί από αυτούς και στο εξωτερικό – κόντρα σε όλα αυτά που πολλοί επιδίωκαν θα έλεγα καταφέραμε να διαψεύσουμε όλους εκείνους που προέβλεπαν την «αναπόφευκτη καταστροφή»: Η Ελλάδα μέσα σε ένα χρόνο πολύ περιορισμένο κατάφερε, πιστεύω, τα εξής - πάντως σίγουρα αυτά που θα πω σήμερα οι περισσότεροι τα παραδέχονται, ακόμα και οι χειρότεροι επικριτές μας μέχρι πριν λίγο:
--Καταφέραμε, όπως είπε η Πρόεδρος, να εξαλείψουμε το πρωτογενές έλλειμμα στον Προϋπολογισμό, για πρώτη φορά να δημιουργήσουμε πλεόνασμα, εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
--Καταφέραμε να εξαλείψουμε και το έλλειμμα στο τρεχουσών συναλλαγών, το οποίο, όπως ξέρετε, έγινε για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες.
--Καταφέραμε να δημιουργήσουμε πρωτογενές πλεόνασμα και μάλιστα – σας το λέω τώρα - μεγαλύτερο από εκείνο το οποίο και οι πιο αισιόδοξοι εξ ημών προβλέπαμε.
--Καταφέραμε, σίγουρα, τη μεγαλύτερη δημοσιονομική προσαρμογή που έχει γίνει ποτέ παγκοσμίως και στον μικρότερο δυνατό χρόνο.
--Καταφέραμε, παράλληλα, να ξεμπλοκάρουν και να προχωρήσουν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που θα έπρεπε να είχαν γίνει εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες στην Ελλάδα. Η έλλειψη αυτών των μεταρρυθμίσεων ήταν που μας κράταγε πίσω. Και η δημιουργία των συνθηκών για να προχωρήσουμε σε αυτές τις μεταρρυθμίσεις τις αναγκαίες, είναι αυτή που μας δίνει το βηματισμό προς το αύριο. Τώρα αυτό αναγνωρίζεται από ανεξάρτητους Διεθνείς οργανισμούς, όπως ο ΟΟΣΑ και η Παγκόσμια Τράπεζα, με την χώρα μας να βρίσκεται πια στην πρώτη θέση της διεθνούς κατάταξης στην εφαρμογή μεταρρυθμίσεων που βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητά μας.
Και τέλος καταφέραμε να αποκαταστήσουμε την αξιοπιστία της Ελλάδας στο εξωτερικό. Εμένα δεν μου αρέσουν οι μεγάλες εκφράσεις , όπως «το σεβασμό της Ευρώπης», όχι δεν λέω αυτό. Λέω την αξιοπιστία της χώρας στο Εξωτερικό, τη θέση μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τη δυνατότητα που έχουμε για να αναβαθμίσουμε γεωπολιτικά, γεωστρατηγικά τη θέση της χώρας μας και το ρόλο τον γεωπολιτικό της χώρας μας.
Σε μια εποχή όπου γύρω μας όλα σαρώνονται από κύματα – τεράστια κύματα - αποσταθεροποίησης, η Ελλάδα αναδεικνύεται σε ένα προπύργιο σταθερότητας, σε μιαν ευρύτερη περιοχή γενικευμένης αποσταθεροποίησης και όπως παρακολουθείτε κάθε μέρα, μεγάλης έντασης.
Και θέλω να επαναλάβω ότι η αναδιάρθρωση αυτή που προχωράμε δεν έχει τελειώσει. Έχουμε ακόμα πολλά να κάνουμε. Και αν χαλαρώσουμε σήμερα την προσπάθεια, εγώ οφείλω να είναι ξεκάθαρος σε αυτό, θα ξανακυλούσαμε πίσω στο ίδιο τέλμα από το οποίο δώσαμε τόσο μεγάλες μάχες και υποφέραμε τόσο πολύ, επώδυνα, με τεράστιες θυσίες, για να ξεκολλήσουμε. Επομένως, αυτό δεν πρόκειται να το δεχτώ. Εμείς συνεχίζουμε την πορεία αυτή.
Ξέρω πολύ καλά πόσο υπέφερε η ελληνική κοινωνία. Από την ανεργία, κι όχι μόνο. Από την αβεβαιότητα και όχι μόνο. Από τους φόρους και τις περικοπές και όχι μόνο. Αλλά, αυτά είναι που αρχίζουμε να αποκαθιστούμε τώρα. Σιγά, αλλά με στέρεα βήματα. Πατώντας σε αυτά που έχουμε. Όχι σε δανεικά που δεν υπάρχουν πια. Για να βγούμε από την κρίση μιαν ώρα αρχύτερα και - κυρίως – για να βγούμε οριστικά από την κρίση!
Εκεί ακριβώς βρισκόμαστε σήμερα. Πράγματι, το μεσημέρι ολοκληρώθηκε επιτυχώς η διαπραγμάτευση με την τρόικα. Αντίθετα πάλι από όσα οι γνωστοί κύκλοι και οι γνωστοί – ίσως – σχεδιασμοί λέω εγώ, προεξοφλούσαν, δεν πρόκειται να υπάρξουν νέα μέτρα λιτότητας το 2014. Μέρος του πλεονάσματος που πάρα πολλοί αμφισβητούσαν, τώρα επαληθεύεται πλήρως, ότι θα δοθεί πίσω στην ελληνική κοινωνία!
Και είπα το πρωί ότι είμαι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσω ότι πάνω από 500, για την ακρίβεια 525 εκατομμύρια θα μοιραστούν σε πάνω από 1 εκατομμύριο συμπατριώτες μας: στους πιο αδύναμους, σε αυτούς που με βάση τα εισοδηματικά και περιουσιακά τους στοιχεία επλήγησαν περισσότερο και βρίσκονται στην πιο δύσκολη θέση από την κρίση. Θα δοθεί επίσης σε ένστολους που έχουν μισθό κάτω από 1500 ευρώ το μήνα. Και κάτι πολύ σημαντικό: Θα μειωθούν για πρώτη φορά μετά από χρόνια, οι εργοδοτικές εισφορές κατά 3,9% από 44% του μισθού που είναι σήμερα στο 40%. Κι έτσι θα μειωθεί το εργοδοτικό κόστος, ενώ θα υπάρξει και αύξηση αποδοχών σε ολόκληρο τον ιδιωτικό τομέα, αφού θα μειωθούν και οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων. Έτσι θα ενισχυθούν και οι επιχειρήσεις και οι μισθωτοί και η απασχόληση.
Ακόμα, με τη συμφωνία που κάναμε, θα επιτραπεί μέσα στη φετινή χρονιά να επιστρέψει ένα επί πλέον δισεκατομμύριο παλαιών ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου στον ιδιωτικό τομέα. Πέρα και πάνω από το 1,8 δισεκατομμύρια οφειλών του δημοσίου τομέα στους ιδιώτες από τα παλαιότερα χρόνια, που το Πρόγραμμα προβλέπει να δοθούν φέτος. Κι αυτό όλο τι θα δώσει; Θα δώσει μία πρόσθετη ρευστότητα - που είναι το μεγάλο ζητούμενο - στην οικονομία. Άμεση ρευστότητα. Για να ενισχυθεί η ανάκαμψη. Και εδώ θέλω σε αυτούς που ασχολούνται πιο βαθειά με τα οικονομικά να πω ότι όταν δίνεις ρευστότητα σε χώρους που είχαν άμεση ανάγκη, ή σε εισοδήματα τα οποία ήταν σε καθίζηση, τότε η οριακή ροπή προς Κατανάλωση σχεδόν φτάνει το 1. Που σημαίνει ότι ο κόσμος αυτά τα χρήματα θα τα ξοδέψει. Και ξοδεύοντάς τα, θα δημιουργήσει τα αναγκαία πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα, τα οποία οδηγούν σε αύξηση του ΑΕΠ. Έχουν, επομένως, ισχυρό πολλαπλασιαστή αυτά τα χρήματα. Αυτά είχαμε συμφωνήσει. Αυτά υποσχεθήκαμε. Αυτά υλοποιούμε σήμερα.
Κι όχι μόνο αυτά. Υλοποιούνται παράλληλα μια σειρά από μεταρρυθμίσεις που ενισχύουν την ανταγωνιστικότητά μας. Μια σειρά από αλλαγές που επαναλαμβάνω θα έπρεπε να είχαν γίνει στη χώρα μας από καιρό…
Και αυτά γίνονται παράλληλα με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών που ολοκληρώνεται πια κι αυτή.
Έχουμε λοιπόν, την πρώτη ενίσχυση των αδυνάτων, την πρώτη τόνωση της οικονομίας, την πρώτη αποκατάσταση των αδικιών, την πρώτη ουσιαστική ενίσχυση ρευστότητας εν όψει και την ανακεφαλαίωσης του τραπεζικού μας συστήματος, την περαιτέρω τόνωση της ανταγωνιστικότητας και την περαιτέρω αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στη χώρα μας. Είναι ζητήματα αυτά μετρήσιμα, χειροπιαστά, στην πράξη. Και αφήνουμε όσους θέλουν να αμφισβητούν, να αμφισβητούν όσο θέλουν. Άχαρος πια και ολοφάνερα θλιβερός ο ρόλος τους…
Η πολιτική μιζέρια και η θεωρία του «όχι σε όλα» δεν έχουν θέση σε αυτήν τη Νέα Ελλάδα που εμείς ονειρευόμαστε. Ήθελαν να γίνουν ορισμένοι «κυρίαρχοι του παιγνιδιού». Είναι από σήμερα κομπάρσοι! Και είναι θλιβερό που δεν έσκασαν ούτε ένα χαμόγελο, που δεν είπαν ούτε μια καλή κουβέντα, τώρα που αρχίσαμε να ανακουφίζουμε τον κόσμο. Πιστεύει κανείς ότι αυτά που σήμερα ανακοινώθηκαν είναι 100% λάθος; Δεν υπάρχει τίποτα καλό σε αυτά που είπαμε; Δεν ακούσαμε, όμως, ούτε το ελάχιστο σαν θετικό για την Οικονομία και την Κοινωνία μας. Και αυτό είναι κρίμα. Είναι κρίμα και για τον πολιτικό μας πολιτισμό.
Εμείς από την πλευρά μας, θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι θα συνεχίσουμε να δίνουμε έμφαση στη σταθερότητα, στην υπευθυνότητα, στην αποφασιστικότητα, στο σχεδιασμό και στη συνέπεια.
Αυτά χρειάζονται. Αυτά πιστεύω αποδίδουν. Αυτά πιστεύω μετράνε.
Τώρα βρισκόμαστε σε νέα μέρα. Δεν τελείωσε η προσπάθεια. Δεν ξεπεράσαμε τις δυσκολίες. Αλλά τώρα οι θυσίες πιάνουν τόπο, ο κόσμος αρχίσει και βλέπει, νιώθει τα αποτελέσματα ότι η οικονομία μπαίνει σε ανάκαμψη. Και πρέπει να συνεχίσουμε να κοιτάμε τα πράγματα με αυτόν τον τρόπο, χωρίς να χάσουμε, επαναλαμβάνω, ούτε το μέτρο, ούτε το στόχο. Στόχος μας είναι να κάνουμε την Ελλάδα ανταγωνιστική, σύγχρονη, μέσα σε μία Ευρώπη, η οποία και αυτή ενισχύει τον ανταγωνισμό της, με όλες τις τελευταίες εξελίξεις.
Πάνω απ’ όλα, τώρα είναι η ώρα να χαράξουμε το δρόμο για τη Νέα Ελλάδα που ονειρευόμαστε. Που θα δίνει προοπτικές ανάπτυξης σε κάθε γωνιά της χώρας και θα δημιουργεί ευκαιρίες ευημερίας για κάθε Έλληνα. Ιδιαίτερα στα παιδιά μας, ώστε να μη φεύγουν στο εξωτερικό. Και σε αυτά που έφυγαν ακόμα, σύντομα να γυρίσουν στον τόπο τους.
Εγώ για αυτήν την πατρίδα που ονειρευόμαστε, γι’ αυτή τη Νέα Ελλάδα θέλω να σας μιλήσω. Και επέλεξα να τα πω σε σας τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Εξαγωγέων – διότι, άλλωστε, σας αφορά άμεσα…
Αν, λοιπόν, θα έπρεπε να συνοψίσω αυτό το όραμα σε δύο λέξεις, θα έλεγα: Ανταγωνιστικότητα και Εξωστρέφεια.
Προσέξτε στο σημείο αυτό: Ακόμα και οι πιο αυστηροί επικριτές μας αναγνωρίζουν πια ότι ως το 2020, σε λίγα χρόνια, θα έχουμε καλύψει όλο το χαμένο έδαφος της κρίσης. Θα έχουμε επιστρέψει στο βιοτικό επίπεδο των ετών 2008-9. Όμως αυτό για εμάς δεν αρκεί! Εμείς δεν θέλουμε να επιστρέψουμε απλά εκεί που ήμασταν πριν κρίση. Θέλουμε να γίνουμε μία χώρα πολύ καλύτερη απ’ ό,τι ήμασταν τότε και μία χώρα, κυρίως, που δεν θα κινδυνεύσει να επιστρέψει ξανά σε μία τέτοια κρίση.
Κι αυτό συνοψίζεται στις δύο λέξεις που σας ανέφερα πριν: Ανταγωνιστικότητα και εξωστρέφεια! Συν κάτι ακόμα: Σταθερή Ελλάδα μέσα στην Ευρώπη και την ευρωζώνη! Μια Ευρώπη και μιαν ευρωζώνη που κι εκείνες άλλωστε ήδη ξεπερνούν τα προβλήματα και πολλές από τις αναπηρίες που υπήρχαν στο παρελθόν.
Στόχος μας λοιπόν, να αλλάξουμε το παραγωγικό μοντέλο, την αναπτυξιακή κατεύθυνση δηλαδή της χώρας μας. Αυτή τη φορά, αυτό που επιζητούμε είναι το 50% του ΑΕΠ μας να βγαίνει από φορείς εξωστρέφειας και εννοώ, κυρίως, εξαγωγές και τουρισμό.,50%. Για αυτό και σας αφορούν άμεσα αυτά τα οποία απόψε συζητούμε. Γιατί εσείς είστε οι κατεξοχήν φορείς της εξωστρέφειας. Που μαζί με την ανταγωνιστικότητα θα είναι πια ο μεγάλος μας στόχος.
Ξέρω τι σκέφτεστε αυτή τη στιγμή: Ότι για να γίνουν όλα αυτά, δεν αρκούν οι καλές προθέσεις. Ότι χρειάζεται ακόμα πολύ δουλειά. Ότι χρειάζεται αλλαγή κατεύθυνσης σε πολλά πράγματα…
Πράγματι! Και εγώ για είμαι συγκεκριμένος, όπως ήθελε και η Πρόεδρος, θα πω ότι αυτή τη στιγμή χρειάζονται τέσσερα πράγματα:
--Μείωση φορολογικών βαρών.
--Μείωση ενεργειακού κόστους περαιτέρω.
--Αποκατάσταση ρευστότητας, δηλαδή τραπεζική πίστη με χαμηλότερα επιτόκια.
--Μείωση γραφειοκρατίας.
Ας τα πάρουμε, ένα-ένα:
* Τα τελευταία χρόνια υπήρξε σημαντική φορολογική επιβάρυνση. Αυτό, όμως, δεν μπορεί να συνεχιστεί. Ήταν απαραίτητο, το ξέρετε ότι προηγουμένως είχε διαλυθεί κυριολεκτικά ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός του κράτους. Αλλά τώρα δημιουργήθηκαν πλεονάσματα! Και καθώς θα αποκατασταθούν θετικοί ρυθμοί ανάπτυξης, μπορεί να αρχίσει, κάποια στιγμή, η συστηματική και σταδιακή μείωση των φορολογικών επιβαρύνσεων.
Τονίζω τις λέξεις «συστηματική και σταδιακή». Γιατί σε καμία περίπτωση, εγώ τουλάχιστον, δεν πρόκειται να θέσω σε κίνδυνο τα δημοσιονομικά πλεονάσματα. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αφήσουμε τη χώρα να ξανακυλήσει στην κρίση που τόσο μοχθήσαμε να ξεπεράσουμε.
Η συστηματική και σταδιακή μείωση των φορολογικών επιβαρύνσεων, θα ενθαρρύνει τις επενδύσεις και θα ενισχύσει την ανάκαμψη, να είναι διατηρήσιμη και αξιόπιστη. Δηλαδή, όλοι να καταλαβαίνουν ότι είναι μία ανάκαμψη η οποία θα συνεχιστεί σε ανάπτυξη.
Κι αυτό θα επιδιώξουμε. Θέλω να σας ξαναπώ άλλη μία φορά, εγώ έχω σχεδιασμό μακροπρόθεσμο. Και πηγαίνω την ευθεία γραμμή. Δεν μου αρέσουν τα ζιγκ ζαγκ, οι τεθλασμένες. Θέλω να σας επαναλάβω ότι παραμένει στόχος μου το 15% φόρος σε κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα και η μείωση σε όλες τις κατηγορίες του ΦΠΑ.
Όπως ξέρετε, κάναμε ήδη το πρώτο βήμα, με το ΦΠΑ στην εστίαση, μετά από διαπραγματευτική, πιστέψτε με, μάχη. Πιστεύω ότι καθώς η ανάκαμψη θα προχωρά, μπορούμε να συνεχίσουμε και σε άλλους κλάδους. Τώρα κάνουμε και το επόμενο βήμα με τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών. Που ανακουφίζουν τις επιχειρήσεις και ενθαρρύνουν τις προσλήψεις και την ανάκαμψη.
Γιατί, από την άλλη πλευρά, όταν ακριβαίνει το ευρώ, όπως συμβαίνει σήμερα, τώρα που έχει αγγίξει – αν δεν κάνω λάθος - το 1,4 δολάρια, οι ευρωπαϊκές εξαγωγές πλήττονται. Κι αυτό κατά την προσωπική μου άποψη, κατά την άποψη της Κυβέρνησης, είναι ένα τεράστιο θέμα που θα αντιμετωπίσει σε λίγο η Ευρώπη. Τώρα με την κρίση στην Ουκρανία, αυτό κάπως δεν έχει πάρει τη σοβαρότητα και την κρισιμότητα που θα έπρεπε για να το συζητήσουμε άμεσα στην Ευρώπη. Πως θα προχωρήσουμε με 1,40 στις εξαγωγές; Έχουμε υποχρέωση, επομένως, να μειώνουμε το κόστος και να στηρίζουμε την ανταγωνιστικότητα των προϊόντων μας όπου μπορούμε.
Παράλληλα συνεχίζεται – και το κάνουμε αυτό, επίσης, συστηματικά - η συνεχής απλούστευση του φορολογικού μας συστήματος και η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.
Να θυμάστε: Θα μπορέσει να μειώσει πραγματικά και δραστικά τους φόρους στην Ελλάδα, μόνον όποιος αποδείξει ότι μπορεί να πιάσει και να συρρικνώσει τη φοροδιαφυγή. Αυτό ακριβώς κάνουμε σήμερα. Και γι’ αυτό το κάνουμε: γιατί μόνο αν μπορέσεις να μειώσεις τη φοροδιαφυγή, μετά θα μπορέσεις να μειώσεις τους φόρους σε όλη την έκταση και σε όλες τις κλίμακες.
*Ύστερα, τα ενεργειακό κόστος. Πετύχαμε ήδη, πριν από λίγες μέρες, μετά από πολύμηνη διαπραγμάτευση, και μετά από συνάντηση που είχα με τον Πρόεδρο της Ρωσικής Δημοκρατίας, σημαντική μείωση στην τιμή του φυσικού αερίου κατά 15%! Κι αυτό είναι σημαντικό. Σύντομα θα το αντιληφθεί και ο καταναλωτής. Αλλά χρειάζονται πολλά ακόμα. Να θυμάστε ότι στον ενεργειακό τομέα, οι επενδυτικές αποφάσεις χρειάζονται χρόνο για να υλοποιηθούν. Και οι επενδύσεις χρειάζονται χρόνο για να αποδώσουν πλήρως.
Υπάρχουν όμως περιθώρια για βελτίωση ακόμα και βραχυχρόνια. Κι αυτά προσπαθούμε να αξιοποιήσουμε σήμερα, διορθώνοντας και τα όποια λάθη που έγιναν στον παρελθόν.
Στην τρέχουσα ελληνική προεδρία στην Ευρώπη, μάλιστα, δίνουμε μεγάλη έμφαση στην ενεργειακή αποδοτικότητα για ολόκληρη την Ευρώπη. Για πρώτη φορά! Η στρατηγική της Ευρώπης είναι πλέον ενέργεια φιλική για το περιβάλλον και ανταγωνιστική ταυτόχρονα. Όχι μόνο το ένα. Και τα δύο ταυτόχρονα!
Κι αυτό μόνο σε ευρωπαϊκή βάση μπορείς να το επιδιώξεις. Ώστε να επωφεληθούν όλες οι χώρες μέλη, ιδιαίτερα εκείνες που είχαν υψηλότερες μέσες τιμές ενέργειας, κυρίως για τη μεσαία και την υψηλή τάση.
Μέχρι τώρα η Ελλάδα είχε από τις ακριβές ενεργειακές τιμές στην Ευρώπη. Και σίγουρα τις ακριβότερες στη γειτονιά της.
Μετά τη νέα Συμφωνία για το φυσικό αέριο, η Ελλάδα θα έχει κοντά στο μέσον όρο της Ευρώπης τιμές και φθηνότερες τιμές απ’ ό,τι οι περισσότερες γειτονικές χώρες. Αυτό θα είναι ήδη μια σημαντική ανάσα για την ανταγωνιστικότητά της. Αλλά χρειάζονται ακόμα πολλά…
* Ακόμα η ρευστότητα. Που σημαίνει όχι μόνο να υπάρχει τραπεζική πίστη, αλλά και με χαμηλά επιτόκια δανεισμού. Δεν μπορούμε να μιλάμε για ανταγωνιστικότητα, όταν ο Έλληνας επιχειρηματίας και ο Έλληνας αγρότης δανείζονται με επιτόκια πολλαπλάσια απ’ ό,τι οι ανταγωνιστές τους σε άλλα κράτη μέλη…
Μέχρι πρόσφατα οι εξαγωγικές μας επιχειρήσεις αντιμετώπιζαν σημαντικά προβλήματα ακόμα και για εγγυητικές επιστολές στην εκτέλεση παραγγελιών, όπως ξέρετε. Τώρα τα προβλήματα αυτά έχουν μεν υποχωρήσει, αλλά δεν έχει αποκατασταθεί η ομαλότητα. Χρειάζεται να κάνουμε περισσότερα και άμεσα.
Αλλά όταν επιτυγχάνεις έστω και μικρές νίκες - στην μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης, στη μείωση του ενεργειακού κόστους, στη μείωση του κόστους δανεισμού - κάθε χρόνο, συστηματικά και σταδιακά, τότε πολύ σύντομα η περαιτέρω βελτίωση της ανταγωνιστικότητας θα είναι πολλαπλάσια. Και πολύ σύντομα οι αγορές και οι επενδυτές θα προεξοφλήσουν και τις υπόλοιπες μεγάλες αλλαγές που έρχονται.
* Στη μείωση της γραφειοκρατίας, όπως ξέρετε, αποδίδουμε τεράστια σημασία. Ήδη έχουμε ψηφίσει, όπως ξέρετε, και εφαρμόζουμε έναν καινούργιο επενδυτικό νόμο που ήταν αληθινά πρωτοποριακός. Μιλάω για τις νέες ρυθμίσεις που εισήγαγε ο Αναπτυξιακός Νόμος 4146/2013:
Για την κεντρική αδειοδοτική αρχή.
Για τα ειδικά σχέδια χωρικής ανάπλασης.
Για την ενίσχυση της ταμειακής ρευστότητας κατά την υλοποίηση μιας επένδυσης, μέσω της δυνατότητας προκαταβολής 100% της επιδότησης έναντι εγγυητικής επιστολής.
Και να τα αποτελέσματα που είχε ως τώρα:
Στο πρώτο εξάμηνο του 2013 οι αιτήσεις υπαγωγής στον αναπτυξιακό νόμο κατέγραψαν αύξηση της τάξης του 40% σε σχέση με το δεύτερο εξάμηνο του 2012.
Στο δεύτερο εξάμηνο του 2013 καταγράφεται περαιτέρω αύξηση 57% σε σχέση με το πρώτο εξάμηνο του 2013.
Και για τον πρώτο εξάμηνο του 2014 έχουμε περαιτέρω αύξηση 372% σε σχέση με το δεύτερο του 2013.
Με συνολική αιτούμενη ενίσχυση της τάξης πάνω από €1,3δις. Σε σύνολο νέων επενδυτικών σχεδίων, 4 δισεκατομμυρίων μόνο για το τρέχον εξάμηνο.
Συμπέρασμα: η αγορά τολμάει. Και ιδιαίτερα οι μεσαίου μεγέθους ελληνικές επιχειρήσεις τολμούν ξανά!
Και σε ό,τι αφορά τις ξένες επενδύσεις, στους τελευταίους 18 μήνες έχουμε σημαντικότατα αποτελέσματα: Οι νέες στρατηγικές επενδύσεις που εντάχθηκαν στην αδειοδοτική διαδικασία, και θα υλοποιηθούν τα επόμενα χρόνια φτάνουν συνολικά, ήδη, τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ. Επίπεδο μεγαλύτερο από το ύψος των ετήσιων άμεσων ξένων επενδύσεων προ κρίσης. Μιλάμε για επενδύσεις που ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη και που θα φέρουν χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας.
Κι σε αυτά δεν περιλαμβάνουμε ένα πρόσθετο 1,5 δισεκατομμύριο που υπήρξε για εξαγορά επιχειρήσεων.
Επιπλέον, με έργα ΣΔΙΤ προχωράμε σε επενδύσεις € 2,5 δις ειδικά στον τομέα Διαχείρισης Απορριμμάτων, επιλύοντας ένα τεράστιο οικολογικό πρόβλημα δεκαετιών.
Κι ακόμα είδαμε να ανθίζουν, κάτι το πρωτόγνωρο, αλλά για εμένα πολυσήμαντο, που είναι τα ελληνικά startups, που φωτογραφίζουν τα νέα τα παιδιά, το νέο ταλέντο, το νέο επιχειρηματία, το νευρικό κύτταρο του Έλληνα που δέχεται ότι αυτή η Πατρίδα μπορεί να παραγάγει, είναι οι νεοφυείς ελληνικές επιχειρήσεις που δίνουν μεγάλη άνθηση στη νεανική επιχειρηματικότητα. Για να μην σας πω ότι για πολλές από αυτές τις επιχειρήσεις, ήρθαν ξένοι από την Κορέα και την Ιαπωνία, μέχρι την Αμερική και το Ισραήλ να τις αγοράσουν, ήδη. Και πολλοί από αυτούς έχουν ήδη μπει με υψηλή μετοχική συμμετοχή σε αυτές τις νεοφυείς ελληνικές επιχειρήσεις νέων παιδιών. Και που αυτές θα φέρουν νέες εξαγωγές σε σύγχρονους τομείς όπου η Ελλάδα μπορεί να γίνει ανταγωνιστική.
Κι επειδή η εξουδετέρωση της γραφειοκρατίας θέλει μάχη συνεχή σε όλα τα μέτωπα, προχωρήσαμε ειδικά για τις εξαγωγές, στην Εθνική Στρατηγική Εξωστρέφειας, η οποία στηρίζεται σε 3 πυλώνες :
--25 επιμέρους μέτρα για την απλοποίηση των διαδικασιών, που αφορούν στους τελωνειακούς και προ-τελωνειακούς ελέγχους. Γιατί η διευκόλυνση των διαδικασιών μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση αξίας εξαγωγών κατά 10% ή 1.7% του ΑΕΠ και 80.000 νέες θέσεις εργασίας. Με άλλα λόγια σε Ανάπτυξη.
--Κυριότερο μέτρο το single window → δηλαδή η μείωση χρόνου για εξαγωγή κατά 50% και κόστους κατά 20%, έως 2015.
--Άλλωστε, η Παγκόσμια Τράπεζα στο τελευταία έκθεσή της “Doing Business 2014” βεβαίωσε ότι ο χρόνος εξαγωγής στην Ελλάδα μειώθηκε κατά 15,8% και το κόστος κατά 7% περίπου.
Και ειδικότερα στον δείκτη Trade Across Borders Index της Παγκόσμιας Τράπεζας: Από την ογδοηκοστή τέταρτη (84η) θέση το 2012, η Ελλάδα έχει ανέλθει στην πεντηκοστή δεύτερη (52η) το 2014. Και τώρα πλέον στοχεύουμε να βρεθούμε στις κορυφαίες 20 όπως λέγεται, για το 2015.
Επίσης, βελτιώσαμε το Συντονισμό μεταξύ των συναρμόδιων Υπουργείων. Άλλο μεγάλο πρόβλημα στην Ελλάδα. Οι «συναρμοδιότητες». «Καρκίνος», που θα πρέπει σιγά – σιγά να τον ξεριζώσουμε. Γιατί αυτό τελικά τι δημιουργεί; Έλλειψη επικοινωνίας, μία κατάρα για την Ελληνική Δημόσια Διοίκηση.
Και βεβαίως, ειδικά για τις εξαγωγικές επενδύσεις, η ρευστότητα που ανέφερα πριν είναι εξαιρετικά σημαντική. Έτσι λοιπόν:
Διπλασιάσαμε στο πλαίσιο του ΟΑΕΠ την πίστωση ανά εταιρία.
Θέσαμε σε εφαρμογή από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων το πρόγραμμα παροχής εγγυήσεων προς τις εισαγωγικές/εξαγωγικές επιχειρήσεις. Με πιστώσεις ύψους €500 εκατομμυρίων, που θα είναι ανακυκλούμενες περίπου στο τετράμηνο και έτσι το συνολικό ύψος αναμένεται να φτάσει το 1,5 δις ευρώ κάθε χρόνο.
Επίσης, τον Οκτώβριο που μας πέρασε, προκηρύχτηκε και έκλεισε το Πρόγραμμα Εξωστρέφεια-ΙΙ, όπου υπεβλήθησαν 1143 προτάσεις, με συνολικό προϋπολογισμό 140εκ., με δημόσια δαπάνη που αντιστοιχεί σε περίπου €60 εκ και υπερκαλύπτει κατά 2 φορές τον αρχικό προϋπολογισμό του προγράμματος.
Όλα αυτά φίλες και φίλοι, γίνονται σε ένα περιβάλλον όπου η ευρωπαϊκή ένταξη της χώρας δεν αμφισβητείται πλέον, ενώ μέχρι πριν ενάμιση χρόνο υπήρχε αυτή η μεγάλη αμφισβήτηση για το μέλλον μας.
Πιστεύω ότι έχουν γίνει πολλά περισσότερα. Δεν θέλω να σας πω τα πάντα, θέλω μόνο να σας πω ότι ο στόχος είναι να γίνουμε ένα υπόδειγμα εξωστρέφειας και ανταγωνιστικότητας. Μόνο τότε μπορείς να φέρεις ευημερία. Και ευημερία για εμένα σημαίνει και κοινωνική δικαιοσύνη, αλλά και ευκαιρίες για όλους. Και ευημερία σημαίνει να σπάσουμε και μία κουλτούρα που υπήρχε μέχρι τώρα. Κάποιος ο οποίος πέφτει έξω η επιχείρησή του ήταν δακτυλοδεικτούμενος μέχρι σήμερα. Τώρα πρέπει να του δίνεις το δικαίωμα να ξανά ξεκινήσει, να πετύχει, να αποτύχει και αν αποτύχει να ξαναξεκινήσει και να πετύχει τελικά. Χωρίς να περνάμε σε εύκολη κριτική για το τι κάνει ο διπλανός μας. Αυτή είναι η έννοια του ανταγωνισμού. Είναι και κομμάτι από την κουλτούρα μας που πρέπει να αλλάξει.
Δεν θέλω η χώρα να βρεθεί πάλι πίσω εκεί που ξεκίνησε.
Δεν θέλουμε να ξαναβρεθούμε στη δίνη της αναξιοπιστίας και των ελλειμμάτων.
Ακούσατε πολλούς να αμφισβητούν τις προηγούμενες μέρες και πάλι τα επιτεύγματα της χώρας. Δεν θέλω να είμαι σκληρός, αλλά θέλω να σας πω ότι πιστεύω πως πραγματικά ότι πολλοί παρακαλούσαν η χώρα μας να αποτύχει…
Τώρα που τα αποδέχονται και οι ίδιοι οι δανειστές μας, οι επικριτές της Αντιπολίτευσης δεν έχουν το θάρρος να παραδεχθούν κανένα λάθος τους.
Ούτε και τη δύναμη να στηρίξουν τις προσπάθειες της χώρας. Πιστεύω ότι δεν έχουν το θάρρος να σεβαστούν, τουλάχιστον, τις θυσίες που έκανε ο ελληνικός λαός για να φτάσουμε στο σημείο αυτό σήμερα. Αυτή η υπονόμευση ήταν απαράδεκτη. Δεν θέλω να πω παραπάνω. Αλλά θέλω να πω ότι όταν μπήκαμε στο Μνημόνιο, το θυμάστε, ήμουν ιδιαίτερα επικριτικός απέναντί του, τότε από τη θέση της Αντιπολίτευσης. Επισήμανα ότι το πρώτο πρόγραμμα δεν μπορούσε να αποδώσει. Και τα γεγονότα, πολλές φορές επαλήθευσαν εκείνη την κριτική μας, τη σκέψη. Προσέξτε, όμως μία μεγάλη διαφορά. Και τότε που είμαστε Αντιπολίτευση, στηρίζαμε ό,τι σωστό γινόταν. Ψηφίζαμε κάθε διαρθρωτική αλλαγή. Ζητούσαμε και άλλες.
Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο ως Κυβέρνηση, μαζί με τους κυβερνητικούς μας εταίρους, γιατί είμαστε μία ενωμένη κυβέρνηση, διορθώσαμε πολλά από τα σφάλματα αυτά του πρώτου σχεδίου. Και το αποτέλεσμα φάνηκε: Το πρόγραμμα άρχισε να αποδίδει. Πολύ περισσότερο μάλιστα και πολύ ταχύτερα απ’ ό,τι πίστευαν οι περισσότεροι.
Μακάρι σήμερα να είχα απέναντί μου, μία αντιπολίτευση του τύπου της αντιπολίτευσης που τότε εμείς ασκήσαμε. Μακάρι να είχα μια αντιπολίτευση που θα στήριζε έστω και κάποιες από τις μεταρρυθμίσεις που όλος ο υπόλοιπος κόσμος μας ζητάει να κάνουμε και που θα έπρεπε να τις είχαμε κάνει εδώ και χρόνια. Αλλά δεν βρήκαν να στηρίξουν ούτε μία!
Εμείς προχωράμε. Προχωράμε και οι προσπάθειες αποδίδουν. Σύντομα οι προσπάθειες θα αποδώσουν πολύ περισσότερα. Φτάνει να μην εγκαταλείψουμε το στόχο μας, την ευθεία γραμμή, για μακροχρόνια ανάπτυξη που σημαίνει ανταγωνιστικότητα και εξωστρέφεια. Για ευημερία με ευκαιρίες και κοινωνική δικαιοσύνη.
Όχι με κρατισμό. Δεν είναι δυνατόν το 2015 να υπάρχουν ιδεοληψίες που να προσφέρουν εναλλακτικές πολιτικές επιλογές στον Ελληνικό Λαό στο πιάτο, να δίνουν στον κόσμο κρατισμό. Θα έλεγα ότι είναι, πια αυταπόδεικτό ότι αυτό δεν έχει δουλέψει πουθενά στον κόσμο. Και θα ήθελα να μου πουν που είναι εκείνες οι χώρες που αποδεικνύουν μέρα με την ημέρα ότι προοδεύουν με κρατισμό. Πουθενά, μα απολύτως πουθενά! Όχι με ποινικοποίηση της επιχειρηματικότητας. Πρέπει να απλωθεί η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα. Πρέπει να αποενοχοποιηθεί η λέξη «επιχειρηματίας» στο 100%, όχι στο 99%. Όταν ξεκίνησα να βλέπω επιχειρηματίες στο γραφείο μου, που είναι ανοιχτό για επιχειρηματίες Έλληνες και ξένους, και έχουν περάσει, θα έλεγα, εκατοντάδες, ήρθαν διάφοροι και μου είπαν: «Αυτό που κάνεις είναι επικίνδυνο». Και του λέω ότι πρέπει να σπάσουμε τα κατεστημένα άλατα μίας κουλτούρας που μας έχει βυθίσει εδώ που μας βύθισε. Να θεωρούμε, δηλαδή, την ιδιωτική πρωτοβουλία ως παραγωγό προβλημάτων και όχι προόδου. Αυτό τελείωσε.
Ούτε με ασυδοσία των συντεχνιών, δηλαδή με νοοτροπίες όπως εκείνες που έκλειναν τα εργοστάσια ή δεν αφήναν τους τουρίστες να έρθουν και να επισκεφτούν την Αθήνα από τα κρουαζιερόπλοια. Αυτά τελειώσανε.
Ούτε να αποκλείσουμε την εξέλιξη στην απελευθέρωση της Αγοράς, ούτε να δεχτούμε στημένα επιχειρηματικά παιγνίδια πρόκειται, ούτε να ανεχτούμε τη φοροδιαφυγή ή τη γραφειοκρατία που οργίαζε τόσο καιρό.
Ούτε θέλουμε ελλείμματα που τα πληρώνουν πάντα οι ανήμποροι και με υπερδανεισμό που σταματάει κάθε αναπτυξιακή προοπτική.
Επομένως, λέμε ένα μεγάλο Όχι σε όλα αυτά που έφεραν την Ελλάδα στο κατώφλι της χρεοκοπίας! Αυτά τα αφήνουμε πίσω μας. Μαζί με όσους πιστεύουν ότι πρέπει να τα νοσταλγούν και πρέπει να τα επαναφέρουν. Δεν ασχολούμαστε καν με αυτούς.
Η Νέα Ελλάδα ανατέλλει. Και στη Νέα Ελλάδα, εσείς, ο επιχειρηματικός κόσμος, και ιδιαίτερα οι εξαγωγικοί φορείς αυτής της εξωστρέφειας για την οποία αγωνιζόμαστε, θα είστε οι μεγάλοι πρωταγωνιστές.
Κριτήριο για το δυναμισμό μιας οικονομίας είναι ο αριθμός των επιχειρήσεών της που ξεκίνησαν ως μικρές ή μεσαίες και κατάφεραν να γιγαντωθούν κυρίως με εξαγωγικό προσανατολισμό. Τέτοιες εταιρίες υπάρχουν και σήμερα στην Ελλάδα, πρέπει να τις κάνουμε περισσότερες…
Στη νέα Ελλάδα που οικοδομούμε, οι επιχειρήσεις που θα ξεκινήσουν από χαμηλά, από μικρά μεγέθη και θα καταφέρουν να κερδίσουν όνομα και πωλήσεις στις ξένες αγορές, θα είναι πολύ περισσότερες.
Και θα πρέπει να είναι ο κανόνας αυτές οι επιχειρήσεις, όχι η εξαίρεση!
Γι’ αυτό παλεύουμε. Αυτό ήθελα σήμερα με τον πιο επίσημο τρόπο και κατηγορηματικό τρόπο να σας το πω από αυτό το βήμα. Και με τη δική σας τη βοήθεια, θα το επιτύχουμε. Και δεν θα το επιτύχουμε για λόγους ιδεολογίας ή κόμματος. Όποιος πιστεύει ακόμα σε αυτά είναι πολύ πίσω. Θα πετύχουμε για λογαριασμό ολόκληρης της κοινωνίας, ολόκληρης της χώρας.
Που μπορεί περισσότερα και που σίγουρα, ως Ελλάδας, αξίζει περισσότερα.
Σας ευχαριστώ
