Λόγω εργασιών συντήρησης των συστημάτων του Ειδησεογραφικό Πρακτορείο    www.vouli.net, θα υπάρξει διακοπή στις υπηρεσίες. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας. * Ειδησεογραφικό Πρακτορείο _ www.vouli.net _ από το 1980 * Hellenic Cypriot * Hellenic Cypriot Press Agency * Κυβέρνηση www.vouli.net * Κυβέρνηση * Η δημοσίευση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης Ι.Ι. Μάγερ * Κυβέρνηση * Υπουργεία * Κυβερνητικός Εκπρόσωπος * Κόμματα * Βουλευτές * Κοινοβουλευτικές Ομάδες *_ Κύπρος * Κυβέρνηση * Κόμματα * Ε.Ε. * Ορθοδοξία * voulinet_politics * Παιδεία * Πολιτισμός * Περιφέρειες * Δήμοι * Τουρισμός * Βουλή * Economy * Business * Ανάρτηση των δελτίων τύπου σε 24ωρη βάση, καθώς και φωτογραφιών για την προβολή στα Μ.Μ.Ε.

5.5.17

Αλ. Τσίπρας: Πετύχαμε στόχους που δίνουν ανάσα σε εκατομμύρια πολίτες

Αλ. Τσίπρας: Πετύχαμε στόχους που δίνουν ανάσα σε εκατομμύρια πολίτες

 

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ
ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η σημερινή συνεδρίαση έχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, τόσο για όλους εμάς τους βουλευτές της πλειοψηφίας, τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, όσο όμως και για τον ελληνικό λαό που παρακολουθεί.
Νομίζω δεν θα ήταν υπερβολή αν σας έλεγα, ξεκινώντας, ότι βρισκόμαστε στην πιο κρίσιμη στροφή της κυβερνητικής θητείας, την πιο κρίσιμη στιγμή της υλοποίησης της εντολής που λάβαμε από τον ελληνικό λαό πριν από 19 περίπου μήνες, τον Σεπτέμβρη του 2015.
Όταν μετά τη σκληρή μάχη της πρώτης περιόδου, που συγκλόνισε όλη την Ευρώπη, και μετά τον συμβιβασμό της συμφωνίας του καλοκαιριού, ως αποτέλεσμα ενός σκληρού εκβιασμού, με αντικείμενο την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη, ο ελληνικός λαός τότε, για πρώτη φορά, με απόλυτη γνώση, με απόλυτη διαφάνεια, επέλεξε να μας δώσει ακόμη μεγαλύτερη νίκη σε ποσοστά.
Επέλεξε να μας εμπιστευθεί όχι μόνο τη διαχείριση μιας δύσκολης συμφωνίας, που την ήξερε, την ξέραμε όλοι, αλλά και τη μεγάλη προσπάθεια να βγάλουμε με αγώνα και με εντιμότητα τη χώρα από τη μεγάλη περιπέτεια των μνημονίων, που οι δυνάμεις του παλιού και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος την προσέδεσαν το 2010, αφού πρώτα τη λεηλάτησαν και τη χρεοκόπησαν.
Και δεν πρέπει να ξεχνάμε, σε κάθε μας βήμα και σε κάθε μας κίνηση, αυτό τον στόχο και αυτή την εντολή.
Να βγάλουμε στο τέλος του προγράμματος, το καλοκαίρι του 2018 οριστικά την πατρίδα μας, τη χώρα μας από τα μνημόνια και από την ταπεινωτική, πολλές φορές, είναι η αλήθεια, επιτροπεία.
Αυτός ο στόχος και ταυτόχρονα η λαϊκή εντολή που μας έφερε για δεύτερη φορά στη διακυβέρνηση του τόπου, συνιστά για εμάς το πρώτιστο καθήκον, από όποια σκοπιά κι αν το δούμε
Καθήκον προοδευτικό, καθήκον κοινωνικό, καθήκον αριστερό, καθήκον πατριωτικό.
Από την άλλη, όμως, δεν ξεχνάμε και δεν μπορούμε να ξεχνάμε ότι ο ελληνικός λαός εμπιστεύτηκε εμάς να φέρουμε σε πέρας αυτή την εντολή του για την έξοδο από τα μνημόνια, γιατί γνώριζε πολύ καλά ότι είμαστε οι μόνοι που θα την υλοποιήσουμε δίχως να λεηλατήσουμε περαιτέρω την ελληνική κοινωνία.
Και σήμερα έχουμε μπροστά μας μια συμφωνία που δίνει προοπτική εξόδου, μια συνολική συμφωνία, γιατί περιλαμβάνει και το χρέος, που κανείς δεν θα ισχυριστεί ότι δεν έχει δυσκολίες. Κανείς δεν θα ισχυριστεί ότι είναι μια εύκολη επιλογή. Όμως μπορούμε να ισχυριστούμε και μπορούμε να το αποδείξουμε, όχι στα λόγια, όχι θεωρητικά, με επιχειρήματα, ότι έχει τις λιγότερες δυνατές πληγές, δεδομένων των συσχετισμών μέσα στους οποίους παλεύουμε, για το κοινωνικό σώμα.
Και αυτός άλλωστε είναι και ο βασικός λόγος, η βασική αιτία της μεγάλης καθυστέρησης αυτής της αξιολόγησης.
Θέλω να θυμηθείτε τι μας έλεγαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης και ιδίως η ΝΔ τους τελευταίους 5 μήνες.
Μας έλεγαν υπογράψτε, γιατί καθυστερείτε;
Κλείστε τώρα τη συμφωνία!
Φορτώνετε βάρη. Κινδυνεύει η χώρα να εκτραπεί, η οικονομία να καταστραφεί. Κλείστε τώρα.
Και μας τα έλεγαν όλα αυτά, ενώ γνώριζαν –γιατί δεν διαπραγματευόμαστε σε κλειστές πόρτες, όλοι γνωρίζουν τα πάντα- ότι εκείνη τη στιγμή που μας έλεγαν, υπογράψτε, κλείστε, στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης δεν υπήρχαν ούτε αντίμετρα, ούτε χρέος, ούτε επαναφορά της εργασιακής κανονικότητας.
Και μας έλεγαν κλείστε τώρα ή φύγετε ταπεινωμένοι και ηττημένοι, ανήμποροι, ανίκανοι να φέρετε σε πέρας τη διαπραγμάτευση για να την κλείσουμε εμείς που μπορούμε.
Και ορισμένοι μάλιστα πιο μαρτυριάρηδες από αυτούς, όπως ο αντιπρόεδρος της ΝΔ, έβγαινε στα κανάλια και το έλεγε ανοιχτά.
Να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ και εμείς θα κλείσουμε άμεσα, με τόσα και άλλα τόσα μέτρα, αν χρειαστεί.
Αλλά εμείς όλο αυτό το διάστημα δεν χάσαμε ούτε τη ψυχραιμία μας ούτε την στοχοπροσήλωσή μας.
Όταν εντός της χώρας οργίαζε το πολιτικό και μιντιακό κατεστημένο, ότι για άλλη μια φορά διαλύουμε τη χώρα, καταστρέφουμε την οικονομία επειδή καθυστερούμε. Και ενώ αυτοί οργίαζαν και μας πίεζαν, εμείς επιλέξαμε μια ορθή στρατηγική. Πολιτικοποιήσαμε τη διαπραγμάτευση, τη βγάλαμε έξω από τις κλειστές πόρτες των δωματίων του ξενοδοχείου Χίλτον.
Και την πήγαμε στις Συνόδους των ηγετών του Νότου, στη Λισαβόνα και στη Μαδρίτη.
Στη Σύνοδο της Ρώμης, όπου απαιτήσαμε για να υπογράψουμε την Κοινή Διακήρυξη να εκφραστεί ρητά και από τα πιο επίσημα χείλη πως δεν είναι ανεκτό καμία χώρα της ΕΕ. να εξαιρείται από το ευρωπαϊκό κεκτημένο των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Η «αριστερή ιδεοληψία» των συλλογικών διαπραγματεύσεων, όπως έλεγε η ΝΔ.
Την πήγαμε τη διαπραγμάτευση και στο Ευρωκοινοβούλιο.
Εκεί που οι ευρωβουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ο ένας μετά τον άλλον έπαιρναν το λόγο για να καταγγείλουν την Κομισιόν, διότι, λέει, έκανε «πλάτες» στην Ελλάδα και στην ελληνική κυβέρνηση, κατηγορώντας τους πραγματικούς υπαίτιους των σκληρών μέτρων και των παράλογων απαιτήσεων και άρα της καθυστέρησης. Κατηγορούσε η Κομισιόν το ΔΝΤ και οι ευρωβουλευτές της ΝΔ επιτίθονταν στην Κομισιόν γιατί στήριζε την Ελλάδα.
Πολιτικοποιήσαμε τη διαπραγμάτευση, δημιουργώντας συμμαχίες. Είχαμε σχέδιο, ενώ ταυτόχρονα είχαμε και εξαιρετικά αποτελέσματα σε ότι αφορά την απόδοση της οικονομίας, παρά τις Κασσάνδρες.
Πιάσαμε πρωτογενές πλεόνασμα το 2016, 8 φορές μεγαλύτερο από όσο υπολόγιζαν οι θεσμοί με βάση το πρόγραμμα.. Και δεν μιλώ για το ΔΝΤ γιατί αυτό ήταν 42 φορές πιο κάτω.
Και το ερώτημα είναι γιατί έγινε άραγε αυτό; Γιατί πιάσαμε αυτό το πλεόνασμα;
Μας λένε οι πολιτικοί μας αντίπαλοι, λες και εμφανίστηκαν σήμερα στην πολιτική ζωή του τόπου, έπεσαν με αλεξίπτωτο, δεν ήταν οι ίδιοι που κυβερνούσαν τα πέντε χρόνια της λεηλασίας, ότι πιάσατε αυτό το πλεόνασμα γιατί είναι πολύ σκληρά τα μέτρα που εσείς φέρατε. Εμείς.
Αλήθεια;
Δηλαδή 5 χρόνια από το 2010 έως το 2015 που κυβερνούσαν, τα μέτρα που έφεραν αυτοί ήταν ελαφρά;
62 δις ευρώ δημοσιονομικής προσαρμογής έφερε η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, την πενταετία της λεηλασίας. Εμείς φέραμε 5,6.
Εμείς πιάσαμε όμως υπεραπόδοση στόχων. Κι αυτοί με τα 61 δις δημοσιονομικής προσαρμογής, τι πιάσανε ;
Και κυρίως γιατί δεν πιάσανε ;Ή έπιασαν ό,τι έπιασαν εν πάση περιπτώσει και σας κάνει αυτό να χαμογελάτε; Γιατί; Αναρωτηθείτε γιατί;
Θέλω να το πω καθαρά: Και να το πούμε καθαρά και στον ελληνικό λαό που μας ακούει.
Γιατί τα δύο χρόνια της δικής μας διακυβέρνησης, με εμάς στην κυβέρνηση κόπηκε η μίζα, η φοροδιαφυγή, το λαθρεμπόριο, η λοβιτούρα, η σπατάλη δημόσιου χρήματος.
Για αυτό εμείς καταφέραμε αυτό που αυτοί πέντε χρόνια δεν μπορούσαν να καταφέρουν.
Και γι αυτό εμείς περάσαμε πολύ πάνω από τον πήχη, ενώ αυτοί περνούσαν πάντα από κάτω.
Και έτσι αναγκάσαμε τους δανειστές. Και θέλω να επαναλάβω κι εδώ κάτι που είπα χθες στο υπουργικό συμβούλιο, δεν είναι φίλοι μας, είναι απέναντί μας.
Και ιδεολογικά, διότι έχουν μια άλλη αντίληψη για το πώς πρέπει να είναι οργανωμένη η κοινωνία και η οικονομία, αλλά και εν τοις πράγμασι, διότι αυτό που επιδιώκουν είναι να πάρουν τα λεφτά τους πίσω. Να σιγουρέψουν ότι θα τα πάρουν πίσω, αν και πολλές φορές με τις εμμονές τους δουλεύουν για το αντίθετο.
Αλλά εν τοιαύτη περιπτώσει είναι δανειστές μας.
Και τους αναγκάσαμε σε υποχωρήσεις από τις αρχικές παράλογες απαιτήσεις, και διότι είχαμε στρατηγική στη διαπραγμάτευση, και διότι είχαμε επιτυχία στην απόδοση έναντι στόχων της ελληνικής οικονομίας.
Έτσι εξασφαλίσαμε αντίμετρα και μηδενικό δημοσιονομικό ισοζύγιο αλλά και επαναφορά της εργασιακής κανονικότητας.
Και έτσι εξασφαλίσαμε αντίμετρα με μηδενικό δημοσιονομικό ισοζύγιο απέναντι στην εμμονική επιλογή που ήταν στο τραπέζι και κάποιοι λένε ότι μπήκε εσχάτως. Δεν μπήκε εσχάτως στο τραπέζι. Ήταν από το τέλος του 2015 στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης από την πλευρά του ΔΝΤ, σε ότι αφορά τις παρεμβάσεις στο αφορολόγητο και τις συντάξεις, τις οποίες τις ονομάζουν διαρθρωτικές ποιοτικές παρεμβάσεις
Και έτσι πιστεύω ότι εξασφαλίσαμε μια συμφωνία, μαζί με το μηδενικό δημοσιονομικό ισοζύγιο, τα αντίμετρα αλλά και όσα κερδίσαμε με την επαναφορά της χώρας στην εργασιακή κανονικότητα πολύ σύντομα, καταφέραμε και εξασφαλίσαμε μια ισορροπημένη συμφωνία.
Δεν είναι πρόθεσή μου, ούτε δική μου, ούτε του οικονομικού επιτελείου, ούτε όλων όσοι διαπραγματεύτηκαν όλο αυτό το διάστημα να κρύψουμε –και δεν το κάναμε ποτέ- ότι, όπως σε κάθε συμφωνία, η οποία εμπεριέχει το στοιχείο του συμβιβασμού και ειδικότερα συμβιβασμός μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο από το οποίο παλεύουμε να φύγουμε, να ξεφύγουμε, από το μνημονιακό πλαίσιο δηλαδή, υπάρχουν σημεία που δεν αποτελούν επιλογή μας, ούτε θα αποτελούσαν ποτέ. Και επειδή δεν μπορώ να αλλάξω το επιχείρημα, το επιχείρημα ότι πρόκειται για ανύπαρκτα μέτρα, μέτρα φαντάσματα, αφού δεν μπορώ να αλλάξω το επιχείρημα, αλλάζω την αλήθεια.
Είναι πιο εύκολο, είναι πιο βολικό, ιδίως όταν κανείς γνωρίζει ότι έχει την τεράστια πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης με το μέρος του.
Όταν η πραγματικότητα δεν μας βοηθά, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα.
Δεν σταμάτησε όμως εκεί. Μέσα στην απελπισία του ο άνθρωπος που με σθένος καταψήφισε πέρυσι τον Δεκέμβρη την εφάπαξ κατανομή μέρους της υπεραπόδοσης του πλεονάσματος του 2016 εν είδη 13ης σύνταξης σε εκατοντάδες χιλιάδες χαμηλοσυνταξιούχους, ήρθε χθες να μας προτείνει να δώσουμε τώρα άλλο τόσο απ’ αυτό που δώσαμε τον Δεκέμβρη.
Τι έγινε ξαφνικά; Τι έγινε ξαφνικά και έγινε τόσο κουβαρντάς ο κ. Μητσοτάκης; Ο άνθρωπος δηλαδή που αρνήθηκε να ψηφίσει την ενίσχυση στην κοινωνία από το πλεόνασμα του 2016 όταν μπορούσαμε να το κάνουμε, δηλαδή στο τέλος του 2016, στο τέλος του χρόνου, έρχεται τώρα και μας ζητά προκαταβολικά, πριν την μέση του 2017 μάλιστα να εγγράψουμε δαπάνη στον προϋπολογισμό του 2017 ώστε να υπονομεύσουμε τον στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος το 2017.
Δεν μπορώ να αποφύγω τον πειρασμό να απαντήσω πολύ λαϊκά. Ωραίος μάγκας ο κ. Μητσοτάκης. Εύκολη η πλειοδοσία, Αλλά όπως είπε, όχι εγώ, ένας πιστός στρατιώτης της παράταξής του, τζάμπα μάγκας.
Και θα ήθελα να διαβεβαιώσω τον κ. Μητσοτάκη να μην ανησυχεί τόσο πολύ. Όταν θα έρθει η ώρα η κυβέρνηση αυτή θα διανείμει όταν πρέπει, εκεί που πρέπει και με ασφάλεια έναντι στόχων την υπεραπόδοση των πλεονασμάτων. Στο τέλος του 2017 θα πράξουμε ότι πράξαμε και στο τέλος του 2016.
Να μην ανησυχεί λοιπόν γι αυτό. Ίσως πρέπει να ανησυχεί μήπως και τότε το καταψηφίσει ξανά και γίνει και τότε περίγελως σε σχέση με αυτά που λέει τώρα..
Αλλά συντρόφισσες και σύντροφοι πριν φτάσουμε στο τέλος του 17, υπάρχει άλλη μια κρίσιμη ψηφοφορία στην οποία όλοι περιμένουμε με αγωνία να διαπιστώσουμε στην πράξη το κοινωνικό πρόσωπο της ΝΔ Και αυτή η ψηφοφορία θα είναι σε λίγες μέρες.
Τα αντίμετρα θα έρθουν στη Βουλή όλα, ένα προς ένα και σε διαφορετικά άρθρα.
Και το ερώτημα θα είναι απέναντι στον ελληνικό λαό που μας παρακολουθεί, τότε ο ευαίσθητος κ. Μητσοτάκης, ο κοινωνικά ευαίσθητος, που ξαφνικά τον έπιασε ο πόνος και μετάνιωσε που πριν λίγους μήνες καταψήφισε τη διανομή πλεονάσματος, ενώ τώρα μας ζητά να το ξανακάνουμε, τι θα πράξει;
Τα αντίμετρά που αφορούν διανομή κοινωνικής ενίσχυσης 1,9 δις το 2019 και φορολογικής ελάφρυνσης άλλα 1,9 δις το 2020, θα τα ψηφίσει ή θα τα καταψηφίσει;
Θα τα καταψηφίσει μαθαίνω..
Γιατί λέει ότι αυτά είναι ψίχουλα ..
 
- Η επιδότηση ενοικίου, με μέση τιμή περίπου 1.000 ευρώ το χρόνο, που αφορά 600.000 οικογένειες και που σημαίνει πρακτικά, για να μιλάμε και πρακτικά για ένα ζευγάρι με δύο παιδιά και εισόδημα έως 22.900, 100 ευρώ το μήνα επιδότηση ενοικίου,
Είναι ψίχουλα... για τον κ. Μητσοτάκη.
 
- Η ενίσχυση του επιδόματος του πρώτου και του δεύτερου παιδιού, ύψους 260 εκατομμυρίων ευρώ.
Είναι κι αυτά ψίχουλα...
- Η επέκταση του προγράμματος των σχολικών γευμάτων σε δημοτικά και γυμνάσια, ώστε να καλυφθεί ο μισός πληθυσμός των μαθητών. Και γνωρίζουμε πόσο ευεργετικό μέτρο είναι εκεί που το εφαρμόζουμε και γνωρίζουμε τι συνέβαινε μέχρι προχθές σε υποβαθμισμένες περιοχές της χώρας όπου πήγαιναν παιδιά δυστυχώς αυτή είναι η κατάντια της χώρας, που λιποθυμούσαν.
Αυτό είναι ψίχουλα για τον κ. Μητσοτάκη...
 
- Η επέκταση του προγράμματος των βρεφονηπιακών σταθμών που θα καλύψουν επιπλέον 50.000 παιδιά, ηλικίας έως 4 ετών.
Είναι ψίχουλα...
 
- Το μέτρο της μείωσης στα φάρμακα που θα επεκταθεί σε όλον τον πληθυσμό και όχι μόνο τους συνταξιούχους, σε όλο τον πληθυσμό με εισοδηματικά κριτήρια.
Είναι κι αυτό ψίχουλα., ασπιρίνη..
 
- Τα 250 εκατομμύρια –βλέπω τον Χαρίτση- για το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων ώστε να γίνουν υποδομές κρίσιμες, ιδίως στην ύπαιθρο, είναι κι αυτό τίποτα…
Τα 250 εκατομμύρια για τη δημιουργία 30.000 θέσεων εργασίας,
Κι αυτό…
Βεβαίως δεν μπορεί κανείς να ζητάει τα ρέστα από τον κ. Μητσοτάκη. Διότι είναι ούτως ή άλλως πολύ large ο ίδιος για να αξιολογεί τι είναι σημαντικό για τους φτωχούς, τι είναι σημαντικό για τους μικρομεσαίους, τι είναι σημαντικό γι αυτούς που έχουν πληγεί όλα αυτά τα χρόνια από την κρίση.
Αλλά εντάξει, εγώ να παραδεχτώ ότι δεν έχει τη δυνατότητα να κατανοήσει τη σημαντικότητα των κοινωνικών δαπανών, ιδίως στα χαμηλά στρώματα.
Τις φορολογικές ελαφρύνσεις, γιατί τις καταψηφίζει;
Αυτός δεν μας έλεγε ότι αυτές αποτελούν προτεραιότητα;
Αυτός δεν εξήγγειλε στη Θεσσαλονίκη μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων ως στρατηγικό στόχο της παράταξής του;
Τώρα λοιπόν που του δίνουμε την ευκαιρία να υπερψηφίσει τη μείωση φορολογικού συντελεστή για τις επιχειρήσεις από το 29% στο 26%. 
 Θα το καταψηφίσει
- Τη μείωση συντελεστών φορολόγησης φυσικών προσώπων από το 22% κατώτατος συντελεστής στο 20%.
Κι αυτό θα το καταψηφίσει;
 
- τη μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 200 εκατομμύρια, για τα χαμηλά και μεσαία στρώματα.
 
- ΤΗ μείωση της Εισφοράς Αλληλεγγύης, η οποία μηδενίζεται για όσους έχουν έσοδα μέχρι 30.000 ευρώ,
Θα το καταψηφίσει όλα αυτά;
Η απάντηση είναι ΝΑΙ απ΄ότι φαίνεται.
Γιατί;
Γιατί το μόνο που ενδιαφέρει τον ίδιο και την παράταξή του έτσι όπως έχει καταντήσει το τελευταίο διάστημα ως ένα κόμμα διαμαρτυρίας, είναι να πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες και να κάνει φτηνή αντιπολίτευση.
Αλλά να ξέρει ότι ο ελληνικός λαός δεν κρίνει μόνον αυτούς που κυβερνάνε. Κρίνει κι αυτούς που κάνουν αντιπολίτευση.
Και να ξέρει και κάτι ακόμη.
Όπως πάνε τα πράγματα, μάλλον θα είναι ο πρώτος αρχηγός αντιπολίτευσης στην κοινοβουλευτική ιστορία που θα ζητάει εκλογές σχεδόν από την επομένη των προηγούμενων, αλλά αυτές θα γίνουν κανονικά στο τέλος της θητείας μας, στο τέλος της τετραετίας.
Και θα τις πραγματοποιήσουμε στο τέλος της τετραετίας και για έναν επιπλέον λόγο.
Τα αντίμετρα αυτά, εμείς τα καταφέραμε, εμείς τα φέραμε.
Την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και την εργασιακή κανονικότητα, εμείς την καταφέραμε, εμείς θα την φέρουμε, εμείς θα την εφαρμόσουμε.
Τα μετρά για το χρέος εμείς θα τα καταφέρουμε.
Την έξοδο από τα μνημόνια και την επιτροπεία, εμείς θα την καταφέρουμε.
Για αυτό και θα πάμε μέχρι τέλους
Για να κριθούμε ανοιχτά, καθαρά στη κρίση του ελληνικού λαού, στο τέλος της τετραετίας.
Και να συγκριθούμε ανοιχτά και καθαρά.
Εμείς που με δυσκολίες, με μεγάλες μάχες, που έχουμε σ’ αυτές τις μάχες και συμβιβασμούς επώδυνους, αλλά ξαναστήνουμε τη χώρα στα δικά της τα πόδια απέναντι σε αυτούς που την χρεοκόπησαν, την λεηλάτησαν, την γονάτισαν αυτή τη χώρα.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Το κλείσιμο της 2ης αξιολόγησης κλείνει κι έναν σημαντικό κύκλο της διακυβέρνησης μας.
Από την επόμενη μέρα και της τυπικής ολοκλήρωσης της αξιολόγησης, είμαστε υποχρεωμένοι, χωρίς δικαιολογίες, να ξεκινήσουμε την υλοποίηση ενός ουσιαστικού και μακρόπνοου στρατηγικού σχεδιασμού.
Ενός σχεδιασμού που, ακριβώς επειδή εμπεριέχει μεγάλες μεταρρυθμίσεις, ακριβώς επειδή είναι μακρόπνοος, έχει μεγάλο χρονικό ορίζοντα. Και βεβαίως έχει χρονικό ορίζοντα κυρίως από το σημείο εκείνο που θα βγούμε από τα προγράμματα στήριξης και τη θεσμική στήριξη από τους δανειστές.
Τα δύο χρόνια μέχρι τις επόμενες εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2019 αλλά και η τετραετία που θα ακολουθήσει αυτή την αναμέτρηση, η οποία θα είναι μετά από σχεδόν μια δεκαετία η πρώτη τετραετία που μια ελληνική κυβέρνηση θα μπορεί να υλοποιήσει το έργο της έξω από τη μέγγενη της επιτροπείας, μας δίνει τη δυνατότητα από τώρα να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε ένα μακρόπνοο σχέδιο.
Έχουμε καταφέρει ήδη αρκετά, παρά το περιοριστικό δημοσιονομικό πλαίσιο και την αβεβαιότητα. Όμως νομίζω ότι πρέπει να είμαστε ειλικρινείς. ¨Έχουμε καταφέρει πολύ λίγα σε σύγκριση με όσα οραματιζόμαστε, με όσα θέλουμε να υλοποιήσουμε και κυρίως με όσα αποτελούν τον πυρήνα, τη βάση του οράματός μας για την κοινωνία, την οικονομία και τη χώρα.
Ο κύκλος της ύφεσης και της αβεβαιότητας ξέρετε δεν θα κλείσει απλά επειδή κλείνει η αξιολόγηση και ρυθμίζεται το χρέος.
Χρειάζεται σκληρή δουλειά, σοβαρός προγραμματισμός και συντονισμός, ιεραρχήσεις αλλά και συγκρούσεις.
Υπάρχει μπροστά μας μια διετία –κι αυτό δεν το αμφισβητεί πλέον κανείς- μια διετία σταθερής αναπτυξιακής πορείας. Μια διετία, μέχρι τις επόμενες εκλογές και κάτι παραπάνω, γιατί είναι τον Σεπτέμβριο του 2019, στην οποία επιδιώκουμε να βάλουμε τις βάσεις για την Ελλάδα μιας νέας εποχής. Και στόχος μας είναι αυτή η συνεχής αναπτυξιακή πορεία να μην είναι μια πορεία θετική μόνο στους αριθμούς. Η ανάπτυξη να είναι δίκαιη.
Και πρέπει να εργαστούμε από τώρα για αυτή τη νέα εποχή. Για να μπορούμε μαζί με την μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας να χαράξουμε μια πορεία που στο επίκεντρο της θα έχει τη δίκαιη ανάπτυξη, την εργασία, το κοινωνικό κράτος.
Για να χτίσουμε ξανά σε στέρεες βάσεις την οικονομία και την κοινωνία, τις κοινωνικές υποδομές που ταλαιπωρήθηκαν, λεηλατήθηκαν από την παρατεταμένη και εξαντλητική λιτότητα.
Και για να δώσουμε έναν ουσιαστικό ρόλο στις ζωντανές και παραγωγικές δυνάμεις του τόπου.
Αλλά και στις νέες και τους νέου που πλέον δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται ως πλεονάζον προσωπικό σε επιχείρηση υπό εκκαθάριση, αλλά ως το πιο πολύτιμο εθνικό κεφάλαιο που έχει αυτός ο τόπος.
Για να πετύχουμε αυτές τις αναγκαίες προοδευτικές τομές στη θεσμική συγκρότηση του κράτους, στους θεσμούς, στη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης.
Για να ισχυροποιήσουμε ακόμα περισσότερο το γεωπολιτικό και διπλωματικό ρόλο της Ελλάδας ως τον πλέον αξιόπιστο πυλώνα σταθερότητας, ειρήνης, συνεργασίας σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο για την ευρύτερη περιοχή, όπου είναι περίοδος αποσταθεροποίησης, γενικευμένης αποσταθεροποίησης και συγκρούσεων.
Το κεφαλαιώδες λοιπόν ζήτημα της επόμενης περιόδου, αν μας ρωτήσει κάποιος ποιο είναι; Ποιος ο στόχος; Για ποιον στόχο αξίζει κανείς να παλέψει την επόμενη μέρα της μεγάλης αυτής περιπέτειας;
Ο μεγάλος αυτός στόχος, κοινωνικός, εθνικός, είναι η ανάκτηση της εργασίας. Η ανάκτηση της εργασίας με όρους δικαιοσύνης και αξιοπρέπειας.
Κι αυτό γνωρίζουμε ότι είναι ένα δύσκολο έργο Ένα δύσκολο έργο γιατί πρέπει να πραγματοποιηθεί παράλληλα και με την εξυγίανση της αγοράς εργασίας, με τη δημιουργία κανόνων. Και βεβαίως και μέσα και από την επανεκκίνηση της οικονομίας. Που επανεκκίνηση της οικονομίας σημαίνει ανάπτυξη, σημαίνει επενδύσεις με περιβαλλοντικά κριτήρια, αλλά σημαίνει επενδύσεις, είτε αυτές είναι μεγάλης κλίμακας, είτε μικρότερης.
Σημαίνει όμως και συνεργατικά σχήματα, σημαίνει ενίσχυση της κοινωνικής οικονομίας, σημαίνει ενίσχυση της νεοφυούς επιχειρηματικότητας και σημαίνει και άλλο παραγωγικό μοντέλο.
Αν με έναν μαγικό τρόπο μπορούσαμε να γυρίσουμε σήμερα στο 2009, συνεχίζοντας την ίδια λογική των μεγάλων λόγων και των μεγάλων έργων και της μεγάλης μίζας και ρεμούλας και διαπλοκής και των μεγάλων εθνικών στόχων, όπως ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, πάλι θα γυρνάγαμε στο ίδιο πηλίκο.
Και τώρα είμαστε σε θέση να σχεδιάσουμε με νηφαλιότητα την επόμενη μέρα και ένα άλλο παραγωγικό μοντέλο κι αυτό πρέπει να το κάνουμε όχι με τους θεσμούς, με τους παραγωγούς. Με την κοινωνία της δημιουργίας, με τις παραγωγικές δυνάμεις και με την τοπική αυτοδιοίκηση. Κι αυτό ξεκινήσαμε.
Μίλησα όμως για θέσεις εργασίας, για την ανάκτηση της εργασίας και για τις θέσεις εργασίας που πρέπει να μεγιστοποιηθούν το επόμενο διάστημα.
Από, το 2010 έως το 2015 που αναλάβαμε εμείς οι θέσεις εργασίας στη χώρα μειώθηκαν κατά ένα εκατομμύριο. Αυτή ήταν η μεγάλη καταστροφή.
Συγκρίνουμε πολλές φορές του δείκτες της ανεργίας και είναι λογικό. Όμως, έχει κανείς μια καλύτερη εικόνα όταν βλέπει τα απόλυτα νούμερα. Ένα εκατομμύριο μειώθηκαν οι θέσεις εργασίας. Στην δικιά μας, όμως, θητεία 170.000 αυξήθηκαν. Δεν πανηγυρίζουμε γι αυτό. Όμως, η αντιστροφή της τάσης είναι προφανής.
Εμείς δεν θέλουμε απλά πολλές θέσεις εργασίας. Θέλουμε και ποιοτικές θέσεις εργασίας. Θέσεις εργασίας όμως που θα έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Θέσεις μόνιμης και σταθερής εργασίας, με αξιοπρεπή αμοιβή και ασφαλιστικά δικαιώματα.
Διότι η μάχη που δώσαμε και κερδίσαμε για την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, δεν ήταν συμβολική.
Είναι πυρηνικό στοιχείο της στρατηγικής μας να αρθεί μία από τις βασικές συνισταμένες των μνημονίων που είναι η απορρύθμιση της αγοράς εργασίας.
Στόχος μας είναι η σταδιακή ανατροπή της σχέσης ανάμεσα στις θέσεις μερικής και πλήρους εργασίας. Η οποία ενώ ήταν 60-40 υπέρ της πλήρους εργασίας, όταν αναλάβαμε ήταν 60-40 υπέρ της μερική. Και σήμερα είναι 50-50. Και εκεί υπάρχει αντιστροφή.
Και πέρα από δικό μας ζήτημα αρχής και ιδεολογίας, η δημιουργία θέσεων πλήρους και σταθερής εργασίας, είναι και ζήτημα αποτελεσματικού σχεδιασμού μιας οικονομίας που επιδιώκει να αυξάνει τον παραγόμενο πλούτο και να διατηρεί ρυθμούς μεγέθυνσης σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα.
Στον τομέα αυτό έχουμε πολύ μεγάλο δρόμο και πολύ μεγάλες μάχες ακόμη μπροστά μας.
Ωστόσο να μην υποτιμάμε και ότι έχουμε ήδη καταφέρει:
- να περιορίσουμε σχεδόν κατά 4% την ανεργία
- να έχουν δημιουργηθεί 170.000 νέες θέσεις εργασίας από τη μέρα που αναλάβαμε
- να καταγράφηκε για πρώτη φορά το Μάρτιο ότι είναι σχεδόν ίσες οι νέες προσλήψεις μόνιμης εργασίας σε σχέση με τις εκ περιτροπής
- να έχει περιοριστεί η αδήλωτη εργασία στο 13% όταν βρισκόταν στα επίπεδα του 20% πριν το 2015.
Σε ότι αφορά τις επενδύσεις:
Ψηφίσαμε έναν σοβαρό φιλοεπενδυτικό αναπτυξιακό νόμο, έχουμε αξιοποιήσει στο έπακρο τα διαθέσιμα χρήματα από τα ευρωπαϊκά ταμεία και το ΕΣΠΑ, όπου ξαφνικά εκεί που η χώρα δεν μπορούσε να αντλήσει ούτε το 60%, αντλεί το σύνολο των χρημάτων. Επίσης, ενισχύουμε ακόμα παραπάνω το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.
Η εμπέδωση της σταθερότητας που φέρει το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης και κυρίως τα μεσοπρόθεσμα για το χρέος που θα δημιουργήσουν και τη δυνατότητα ένταξης της χώρας στο πρόγραμμα της ΕΚΤ για τη ποσοτική χαλάρωση, είναι το σήμα για ένα αναγκαίο ισχυρό επενδυτικό κύμα που θα δώσει αναπτυξιακή ώθηση στην οικονομία.
Το επόμενο διάστημα θα προσανατολιστούμε με μεγαλύτερη προσήλωση και στο μεταρρυθμιστικό μας σχέδιο.
Στο σχέδιό μας για την ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κάναμε βήματα, μέσα στο μνημόνιο.
Έχουν ήδη γίνει εμβληματικές παρεμβάσεις:
Η πρόσβαση των 2,5 εκ. ανασφάλιστων στην Υγεία
Η ανασυγκρότηση του ΕΣΥ, καθώς πήραμε νοσοκομεία με ελλειμματικούς προϋπολογισμούς και είναι όλα με πλεονασματικούς προϋπολογισμούς.
Οι προσλήψεις σε νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό
Η θέσπιση του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης
Η απρόσκοπτη λειτουργία των σχολείων στην αρχή του σχολικού έτους για πρώτη φορά τον καιρό της κρίσης
Υπάρχουν όμως ακόμα περισσότερα να γίνουν. Θα σταθώ σε δύο κομβικά σημεία.
Τη μεταρρύθμιση που αφορά την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, που συνιστά μια αναγκαία τομή σε ένα κλάδο που βρέθηκε στο στόχαστρο της επιθετικής λιτότητας ήδη πριν από το 2010.
Την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, η οποία πρέπει να φέρει τον άνεμο της προοδευτικής αλλαγής στην Παιδεία, στον αντίποδα των αποτυχημένων και, θα συμπλήρωνα, αντιδραστικών νομοθετημάτων των περασμένων ετών που βρήκαν απέναντι τους σύσσωμη την εκπαιδευτική κοινότητα.
Τέλος εμβληματική μεταρρυθμιστική προσπάθεια, γίνεται και στο υπουργείο εσωτερικών σε ότι αφορά τη μεταρρύθμιση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Ο Καλλικράτης, αποδεδειγμένα παρήγαγε περισσότερες στρεβλώσεις από αυτές που υποτίθεται ότι θα έλυνε.
Στόχος μας είναι η Τοπική Αυτοδιοίκηση να λειτουργεί με τη μέγιστη δημοκρατική νομιμοποίηση, με λογοδοσία στις τοπικές κοινωνίες, με διαφάνεια και φυσικά με τη βέλτιστη αποτελεσματικότητα.
Σε αυτή την κατεύθυνση θα κάνουμε τις απαραίτητες παρεμβάσεις που έχω την πεποίθηση ότι τόσο για τους πολίτες όσο και για τους ανθρώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης που πραγματικά έχουν έγνοια για τον τόπο τους, θα είναι ευεργετικές.
Και κλείνω με τη κορυφαία μεταρρύθμιση: τη Συνταγματική Αναθεώρηση.
Γνωρίζαμε ήδη από τα χρόνια της αντιπολίτευσης την ανάγκη για σημαντικές θεσμικές τομές. Η κυβερνητική εμπειρία, απλά υπογράμμισε ακόμα περισσότερο αυτή την ανάγκη.
Απαιτούνται βαθιές δημοκρατικές και προοδευτικές τομές. Ένα πιο σύγχρονο, πιο λειτουργικό, πιο δημοκρατικό Σύνταγμα, που θα διαφυλάσσει κοινωνικά αγαθά, κατακτήσεις και ελευθερίες, οφείλει να είναι επιδίωξη μας.
Έχουμε το χρόνο και τις δυνατότητες ώστε ο διάλογος για το νέο σύνταγμα να μη κλειστεί εντός της κοινοβουλευτικής διαδικασίας, που βεβαίως θα γίνει, αλλά να είναι ανοιχτός, συμμετοχικός, δημοκρατικός και να περιλαμβάνει τις ζωντανές δυνάμεις της κοινωνίας. Του ανθρώπους της επιστήμης, της εργασίας, του πολιτισμού, της διανόησης.
Διότι αυτή είναι ίσως η κρισιμότερη περίοδος.
Μια περίοδος που η Ελλάδα θα πρέπει να σταθεί στα πόδια της, να γίνει μια κανονική Ευρωπαϊκή χώρα που θα έχει ανακάμψει από την κρίση και θα μπορεί να κάνει άλματα σε ένα μέλλον κοινωνικής δικαιοσύνης και ευημερίας.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Έχουμε να διαβούμε ένα δύσκολο μονοπάτι.
Αλλά ξέρουμε που μας βγάζει. Και αυτό έχει μεγάλη σημασία.
Διότι κάθε δύσκολη απόφαση που πήραμε, έχοντας πλήρη επίγνωση του κόστους, απ’ ότι φαίνεται δεν μας έβγαζε πιο μακριά από τον στόχο, αλλά μας έφερε κοντά στο στόχο.
Η ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης, όμως, αυτό το δύσκολο μονοπάτι που έχουμε μπροστά μας, μας βγάζει σε ένα καθαρό διάδρομο, χρηματοοικονομικό διάδρομο, δεκαετίας. Σε ότι αφορά τις δυνατότητες της χώρας να μπορεί να αποπληρώνει με τις δικές της δυνάμεις και χωρίς την στήριξη των δανειστών την αναχρηματοδότηση των χρεών της.
Και νομίζω αυτό θα δώσει και την δυνατότητα στη χώρα να αναπτύξει τις δυνατότητες της χωρίς εξωτερικούς καταναγκασμούς αλλά και χωρίς να επαναλάβει τα καταστροφικά λάθη δεκαετιών που οδήγησαν στο αδιέξοδο.
Από εκεί και πέρα, είναι στα χέρια μας να δικαιώσουμε την εμπιστοσύνη που μας έδειξε επανειλημμένα ο ελληνικός λαός.
Πάνω απ’ όλα, γιατί εμείς, παρά τα λάθη μας και τις αδυναμίες μας που δεν τις κρύβουμε, είμαστε κομμάτι αυτού του λαού, που μας έφερε σ’ αυτή τη θέση.
Δεν είμαστε οι πορφυρογέννητοι της εξουσίας.
Δεν είμαστε οι νεροκουβαλητές των συμφερόντων.
Δεν είμαστε τα ονόματα στις λίστες των φοροφυγάδων.
Δεν είμαστε οι φίλοι του Χριστοφοράκου.
Δεν είμαστε οι εκλεκτοί των καναλαρχών.
Και βεβαίως έχουμε πλήρη άγνοια, αν σε κάτι είμαστε ανίκανοι δηλαδή, στο πως διαχειρίζεται αυτό το πολιτικό σύστημα τις μίζες, την αδιαφάνεια και την σπατάλη του δημόσιου χρήματος.
Νομίζω, όμως, ότι είναι πλέον ορατό, και αυτό φέρνει ταραχή στα αντίπαλα στρατόπεδα,
Σίγουρα όμως, πολύ σύντομα όλοι θα ξέρουν ότι θα είμαστε ένα πράγμα :
Θα είμαστε αυτοί που θα βγάλουμε την Ελλάδα από τη κρίση, από τα μνημόνια, από τη διαρκή λιτότητα και τη ταπεινωτική επιτροπεία
Και για αυτό αξίζει ο κόπος, η προσπάθεια, οι μάχες που δίνουμε.

Κυρ. Μητσοτάκης: Χρειαζόμαστε πρόσθετους πόρους για το μεταναστευτικό και το Ταμείο Αλληλεγγύης

  Κυρ. Μητσοτάκης: Χρειαζόμαστε πρόσθετους πόρους για το μεταναστευτικό και το Ταμείο Αλληλεγγύης