κ. ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ
ΠΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ 2017-2018
ΩΣ ΕΤΟΥΣ ΟΔΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ ΤΡΟΧΑΙΩΝ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ
«ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΟΛΕΝΤΑΣ»
Χανιά, 18.11.2017
Με αισθήματα τιμής αλλά και βαθειάς συγκίνησης συμμετέχω, μέσω του χαιρετισμού μου, σ’ αυτήν την εμβληματική εκδήλωση για την κήρυξη του σχολικού έτους 2017-2018 ως Έτους Οδικής Ασφάλειας, η οποία γίνεται στο Πάρκο Τροχαίων Ατυχημάτων «ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΟΛΕΝΤΑΣ». Σ’ αυτό το Πάρκο των πολλών και μεγάλων συμβολισμών για τον Άνθρωπο και την Ζωή, που είναι αφιερωμένο στην μνήμη του Χρήστου Πολέντα, ενός νέου και πολλά υποσχόμενου ανθρώπου, ο οποίος έχασε άδικα την ζωή του σε τροχαίο δυστύχημα. Πάρκο, η δημιουργία του οποίου οφείλεται στον γνήσιο Ανθρωπισμό και στην ακάματη προσήλωση σε μιάν ιδέα του κ. Σταύρου Πολέντα, πατέρα του αδικοχαμένου Χρήστου.
Οφείλω να εξάρω το γεγονός ότι η όλη αυτή πρωτοβουλία κήρυξης του σχολικού έτους 2017-2018 ως έτους Οδικής Ασφάλειας γίνεται στο πλαίσιο ενός πρωτοποριακού, κυριολεκτικώς, και γι’ αυτό άξιου ιδιαίτερης δημόσιας μνείας Παγκρήτιου Μαθητικού Συνεδρίου, αφιερωμένου στο θέμα «Οδηγική συμπεριφορά – τροχαίο Ατύχημα» και απευθυνόμενου στους μαθητές όλης της Χώρας. Συνεδρίου το οποίο οργανώνεται μάλιστα κατά την επέτειο της Ημέρας Μνήμης των Τροχαίων Θυμάτων, που έχει καθιερωθεί από το Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών.
Η ρηξικέλευθη αυτή πρωτοβουλία των μαθητών της Κρήτης -αλλά, φυσικά, και όλων των φορέων οι οποίοι συμπαρίστανται σ’ αυτήν- δείχνει το μέγεθος του Ανθρωπισμού και της συνακόλουθης ευαισθησίας, που «σφραγίζουν» ήδη την προσωπικότητά τους. Ειδικότερα, η ως άνω πρωτοβουλία αναδεικνύει το ότι η αντιμετώπιση της μάστιγας των τροχαίων δυστυχημάτων, και ιδίως αυτών που στοιχίζουν την ζωή των νέων, είναι πρωτίστως ζήτημα παιδείας. Με άλλες λέξεις ζήτημα καθημερινής διαπαιδαγώγησης μέσα στο Σχολείο, ως προς το ποιες είναι οι καταστροφικές επιπτώσεις αυτής της μάστιγας για τον Άνθρωπο, και κυρίως τους νέους, αλλά και για την Κοινωνία μας εν γένει, τον Λαό και το Έθνος μας.
Η διαπίστωση αυτή δεν έχει τίποτα το υπερβολικό. Αρκεί να υπενθυμίσω τα εξής δύο, και μόνο, γεγονότα: Πρώτον, το ότι η Ελλάδα πλήττεται από την εθνικών διαστάσεων, «διάβρωση» της μεγάλης και χρόνιας υπογεννητικότητας. Και, δεύτερον, το ότι τα τροχαία δυστυχήματα είναι η πρώτη αιτία θανάτου στην Χώρα μας σε ηλικίες από 15-30 ετών. Τέλος, ας μην ξεχνάμε ότι τα τροχαία δυστυχήματα, πέρα από το βαρύ πλήγμα στον Άνθρωπο, την ζωή και την υγεία του- που είναι βεβαίως το πρώτιστο που πρέπει να μας απασχολεί- προκαλούν και τεράστιο κόστος. Και το κόστος αυτό το επωμίζεται, εν τέλει, το κοινωνικό σύνολο -ιδίως δε τα ασθενέστερα οικονομικώς στρώματα- και μάλιστα σε μια τόσο κρίσιμη εποχή.
