Λόγω εργασιών συντήρησης των συστημάτων του Ειδησεογραφικό Πρακτορείο    www.vouli.net, θα υπάρξει διακοπή στις υπηρεσίες. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας. * Ειδησεογραφικό Πρακτορείο _ www.vouli.net _ από το 1980 * Hellenic Cypriot * Hellenic Cypriot Press Agency * Κυβέρνηση www.vouli.net * Κυβέρνηση * Η δημοσίευση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης Ι.Ι. Μάγερ * Κυβέρνηση * Υπουργεία * Κυβερνητικός Εκπρόσωπος * Κόμματα * Βουλευτές * Κοινοβουλευτικές Ομάδες *_ Κύπρος * Κυβέρνηση * Κόμματα * Ε.Ε. * Ορθοδοξία * voulinet_politics * Παιδεία * Πολιτισμός * Περιφέρειες * Δήμοι * Τουρισμός * Βουλή * Economy * Business * Ανάρτηση των δελτίων τύπου σε 24ωρη βάση, καθώς και φωτογραφιών για την προβολή στα Μ.Μ.Ε.

28.6.11



OMIΛΙΑ
TOY ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
κ.ΚΑΡΟΛΟΥ ΠΑΠΟΥΛΙΑ
ΣΤΗΝ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΤΗΣ ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ 75 ΧΡΟΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
ΣΤΟ ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙ
28.6.2011




Κύριε Πρόεδρε της Ρουμανικής Ακαδημίας,
Κυρίες και Κύριοι,
Ρουμάνοι και Έλληνες,
Αγαπητοί Φίλοι,

Είναι ιδιαίτερη τιμή για μένα, να προσφωνώ σήμερα το λαμπρό σας Ίδρυμα, το πλέον επίσημο του φίλου κράτους της Ρουμανίας, 75 χρόνια μετά την εκδημία του Ελευθέριου Βενιζέλου, του μεγάλου αυτού πολιτικού άνδρα που ανέδειξε ο τόπος μας. Άνδρα που συνδέθηκε ιδιαιτέρως με Ρουμάνους πολιτικούς της εποχής του και συνεργάστηκε αποτελεσματικά μαζί τους στη διαμόρφωση και σταθεροποίηση του πολιτικού τοπίου στον βαλκανικό χώρο.

Κυρίες και Κύριοι,

Τι ήταν εκείνο που κατέστησε τον Βενιζέλο, πράγματι σπουδαίο; Δεν ήταν ο μόνος μορφωμένος πολιτικός της εποχής του, δεν ήταν ο μόνος που το επαναστατικό δαιμόνιο εμφώλευε μέσα του, δεν ήταν ο μόνος που ενσάρκωνε τον αστικό φιλελευθερισμό, δύναμη απολύτως προοδευτική του καιρού του, δεν ήταν ο μόνος που είχε γοητεία και χάρισμα προσωπικό, ούτε αποκλειστικά εκείνος - και κανείς άλλος - που διέθετε διπλωματική οξυδέρκεια και τάλαντο. Υπήρξε, όμως, όλα αυτά μαζί. Η συνύπαρξη όλων των παραπάνω ιδιοτήτων, ο συγκερασμός όλων αυτών των χαρισμάτων σ’ ένα πρόσωπο, κάνει την περίπτωση του Βενιζέλου τόσο ξεχωριστή.

Πρόκειται για πολιτικό άνδρα που συνεχώς διαμόρφωνε τις πολιτικές εξελίξεις, δεν διαχειριζόταν μόνον την πολιτική καθημερινότητα. Άκουγε «τη μυστική βοή των πλησιαζόντων γεγονότων», για να θυμηθώ τον ποιητή μας, Κωνσταντίνο Καβάφη, και επενέβαινε για να τα επηρεάσει, να τους αλλάξει, ενίοτε, ακόμη και πορεία. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι συντονιζόταν με τους «ρυθμούς» της Ιστορίας και τους επηρέαζε.

Είχε εμπιστοσύνη στις αρετές του έθνους που υπηρετούσε. Αντιλήφθηκε έγκαιρα ότι, στην εποχή του, το κράτος-έθνος αποτελούσε την κύρια μονάδα του διεθνούς πολιτικού συστήματος, αλλά και την απαραίτητη βάση για την ανάπτυξη της εθνικής αστικής τάξης και την εδραίωση της οικονομίας της αγοράς. Το εντυπωσιακό, στην περίπτωσή του, έγκειται στο ότι σχεδίασε και υπηρέτησε την ιδέα της εθνικής ολοκλήρωσης, ταυτόχρονα με την απόπειρα αστικού εκσυγχρονισμού της χώρας. Δεν πίστευε ότι το πρώτο εγχείρημα έπρεπε να αναβληθεί, ώσπου να ολοκληρωθεί το δεύτερο. Διότι τις ιστορικές ευκαιρίες και προκλήσεις στο διεθνές διπλωματικό πεδίο, ή θα τις εκμεταλλευόταν, αναλαμβάνοντας και τους πιθανούς κινδύνους, ή αυτές θα παρέρχονταν ανεπιστρεπτί.

Στάθμιζε, όμως, πάντα, με προσοχή, εάν υπήρχαν ή όχι οι κατάλληλες πολιτικές συνθήκες στο εσωτερικό της χώρας του αλλά και στο διεθνές περιβάλλον, πριν προβεί σε οποιαδήποτε πολιτική ή διπλωματική κίνηση. Το έκανε, ακόμη κι αν δυσαρεστούσε τους πρώην συμπολεμιστές του επαναστάτες ή τους πολιτικούς του συμμάχους και φίλους. Υπήρξε πραγματιστής αλλά και διεκδικητικός. Επαναστάτης και μεταρρυθμιστής, αλλά ενίοτε και συντηρητικός, ανάλογα, πάντοτε, με τη στάθμιση των συνθηκών που έκανε.

Ο Βενιζέλος ανδρώθηκε σε εποχή εθνικών επαναστατικών κινημάτων, στη Μεσόγειο και σε άλλους τόπους. Οι περιπτώσεις της ιταλικής και της γερμανικής ενοποίησης, δηλαδή των εθνικών, πολιτικών και κοινωνικών κινημάτων και επαναστάσεων που οδήγησαν, τελικά, χάρη και στις τότε διεθνείς εξελίξεις, στη δημιουργία των κρατών της Ιταλίας και της Γερμανίας, πρέπει ασφαλώς να επέδρασαν στη διαμόρφωση της πολιτικής του σκέψης.

Στην Ανατολική Μεσόγειο, ο Βενιζέλος αντιλήφθηκε ότι η μοίρα της χώρας ήταν ισχυρά συνδεδεμένη με τις δύο από τις τρεις Ευρωπαϊκές Δυνάμεις που είχαν σφραγίσει την ανεξαρτησία του Ελληνικού Κράτους: τη Μεγάλη Βρετανία και τη Γαλλία. Αυτή η διαπίστωση δεν σημαίνει, ασφαλώς, ότι υπήρξε πάντοτε ταύτιση συμφερόντων αυτών των δύο μεγάλων δυνάμεων της εποχής με τα ελληνικά συμφέροντα, στην εν λόγω γεωγραφική περιοχή. Σημαίνει, όμως, κάτι πολύ πιο κρίσιμο: ότι οποιαδήποτε αντίθετη διπλωματική επιλογή της χώρας, που θα αντιστρατευόταν τα συμφέροντα της Αγγλίας και της Γαλλίας, θα ήταν καταστροφική και θα ματαίωνε οποιαδήποτε προοπτική εθνικής μας ολοκλήρωσης.

Κατά τη διάρκεια του Μεγάλου, του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Βενιζέλος υπήρξε μεν πιστός στους συμμάχους της Entente, επειδή εκτιμούσε ότι έτσι υπηρετούσε σημαντικά εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας - και είχε δίκαιο -, πλην όμως επεδίωκε συνεχώς να επηρεάζει τους συμμάχους και να επιβάλλει την πολιτική του. Συμπεριφερόταν, με άλλα λόγια, ως ένας συνεργάσιμος, όχι όμως και πειθήνιος, ηγέτης μικρού περιφερειακού Κράτους. Ο σύγχρονός του, ιστορικός και δημοσιογράφος, Herbert Adams Gibbons, στη βιογραφία που έγραψε για τον Βενιζέλο, αναδεικνύει πόσο δεξιοτεχνικές υπήρξαν οι διπλωματικές κινήσεις και επιλογές του Βενιζέλου κατά την περίοδο αυτή, όχι μόνον έναντι των εχθρών της Entente, αλλά και απέναντι στους συμμάχους του.

Είδε τον Ελληνισμό ως δύναμη φωτός στην Ανατολική Μεσόγειο. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι ο σπουδαίος μαθηματικός, Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή, στον οποίο ο Βενιζέλος είχε αναθέσει την ίδρυση του ελληνικού Πανεπιστημίου της Σμύρνης, είχε επιλέξει ως προμετωπίδα του Πανεπιστημίου τη φράση, «Φως εξ ανατολών». Το μεγαλόπνοο αυτό σχέδιο ματαιώθηκε με τη μικρασιατική καταστροφή του 1922. Το πόσο ευθύνεται ή όχι ο Βενιζέλος γι’αυτήν, είναι ζήτημα που προκαλεί τη διχογνωμία των ιστορικών, ακόμη και σήμερα.

Χαρακτηριστικό της Παιδείας του Βενιζέλου είναι και το γεγονός ότι μελέτησε και μετέφρασε το έργο του ιστορικού Θουκυδίδη. Η μετάφρασή του, του Επιταφίου του Περικλέους, στα νέα ελληνικά, παραμένει κλασική. Η εν γένει αγάπη του για την παιδεία και τον πολιτισμό αποτυπώνεται σε πλήθος έργων και πρωτοβουλιών που ανέλαβε στο εσωτερικό της χώρας, για την ενίσχυση και την αναβάθμισή τους.

Αποτελεί, επίσης, σπάνια περίπτωση ηγέτη που προίκισε το κράτος με σημαντικούς συνταγματικούς και λοιπούς θεσμούς (με κορυφαίο επίτευγμα, σύμφωνα με τον ίδιο, την ίδρυση του Συμβουλίου της Επικρατείας, υπό τη σημερινή του μορφή, ως του Ανώτατου Διοικητικού Δικαστηρίου της Ελλάδας). Οι μεταρρυθμίσεις του ήταν τόσο προοδευτικές και ρηξικέλευθες, που ακόμη και αν δεν υπήρχαν οι εξαιρετικές του επιδόσεις στη διεθνή διπλωματία, θα είχε και πάλι μείνει στην Ιστορία, ως σπουδαίος μεταρρυθμιστής. Είναι χαρακτηριστικό ότι σήμερα στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό εκδίδονται συλλογικά έργα ή αυτοτελείς μελέτες στις οποίες αναλύονται κριτικά οι επιμέρους πολιτικές του Βενιζέλου όσον αφορά την παιδεία, το γεωργικό και αγροτικό ζήτημα, την οικονομία και την κοινωνική ασφάλιση, την εξωτερική πολιτική, κλπ. Δεν υπάρχει, δηλαδή, τομέας της δημόσιας ζωής τον οποίο ο Βενιζέλος, ιδίως της πρώτης περιόδου, δεν επεχείρησε να επηρεάσει, παρεμβαίνοντας νομοθετικά.

Κυρίες και Κύριοι,

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, υπήρξε, όπως σωστά επισήμανε, κάποτε, ο Καθηγητής Πασχάλης Κιτρομηλίδης, σπουδαίος ηγέτης με τη βεμπεριανή έννοια του όρου, διότι αντιλαμβανόταν την ηγεσία ως ανάληψη ευθύνης απέναντι στο έθνος, πάνω και πέρα από κομματικά και λοιπά συμφέροντα. Ήταν ένας Ευρωπαίος ηγέτης που τον απασχόλησε, ενωρίς, το σχέδιο της βαλκανικής συνεννόησης και συνεργασίας. Πίστευε στη σύμμετρη ικανοποίηση των Βαλκανικών Κρατών κατά την διαδικασία διανομής των πρώην Οθωμανικών Επαρχιών, αλλά και στην ισορροπία δυνάμεων στην περιοχή, ώστε να αποτρέπονται σχέδια των μεγάλων δυνάμεων που θα μπορούσαν να υπονομεύσουν την ειρηνική συνύπαρξη των βαλκανικών λαών.

Εργάσθηκε για την οργανική ένταξη της γεωγραφικής περιοχής της Νοτιοανατολικής (ΝΑ) Ευρώπης στο ευρωπαϊκό, πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι. Για τον λόγο αυτό, υποστήριξε την ανάγκη να εγκαθιδρυθούν δομές σύγχρονες, προοδευτικές, συμβατές με τις θεσμικές κατακτήσεις και τις πολιτικές συμπεριφορές που ίσχυαν στη Δυτική Ευρώπη. Καταπολέμησε εμπράκτως την αντίληψη ότι τα Βαλκάνια αποτελούν sui generis περιοχή, μία πολιτισμική Οθωμανία επί ευρωπαϊκού εδάφους, και άρα δομικά αλλότρια από τις περιοχές δυτικά και βόρεια των Καρπαθίων και του Δούναβη. Την κοινή ελληνο-ρωμαϊκή/βυζαντινή κληρονομιά, την είδε μάλλον ως πηγή φωτισμού και υπερηφάνειας, και όχι ως δεσμά οπισθοδρόμησης.

Οι αντιλήψεις του αυτές διαποτίζουν την επικοινωνία και συνεργασία του με τους Ρουμάνους πολιτικούς που γνώρισε, όπως ο Take Ionescu, και οι δύο Nικόλαοι, o Jorga και ο Titulescu.

H παρακαταθήκη που μας άφησε είναι η έγκυρη συνειδητοποίηση, και από τις δύο πλευρές, της χρησιμότητας μιας πάντοτε ειλικρινούς και όλο και πιο ουσιαστικής συνεργασίας της Ελλάδας με τη Ρουμανία, σε περιφερειακό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Ο Βενιζέλος είχε πλήρη συνείδηση των θεμελιωδών δεδομένων που ορίζουν πολιτικές και στρατηγικές προτεραιότητες, και συνηγορούν υπέρ μιας συνεργασίας που μπορεί και σήμερα να αποτελέσει πυλώνα σταθερότητας στη Νοτιοανατολική (ΝΑ) Ευρώπη.-

Κυρ. Μητσοτάκης: Χρειαζόμαστε πρόσθετους πόρους για το μεταναστευτικό και το Ταμείο Αλληλεγγύης

  Κυρ. Μητσοτάκης: Χρειαζόμαστε πρόσθετους πόρους για το μεταναστευτικό και το Ταμείο Αλληλεγγύης