ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ Α.Θ. ΜΑΚΑΡΙΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ κ.κ. ΘΕΟΦΙΛΟΥ Γ’ – ΠΑΣΧΑ 2010
ΘΕΟΦΙΛΟΣ ὁ Γ’
Ἐλέῳ Θεοῦ Πατριάρχης τῆς Ἁγίας Πόλεως Ἱερουσαλήμ
καί πάσης Παλαιστίνης
παντί τῷ πληρώματι τῆς Ἐκκλησίας, χάριν καί ἔλεος καί εἰρήνην
ἀπό τοῦ Παναγίου καί Ζωoδόχου Τάφου
τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ.
«Χαίρετε λαοί καί ἀγαλλιᾶσθε,
ἄγγελος ἐκάθισεν εἰς τόν λίθον τοῦ μνήματος, αὐτός ἡμᾶς εὐηγγελίσατο εἰπών,
Χριστός Ἀνέστη ἐκ νεκρῶν,
ὁ Σωτήρ τοῦ κόσμου
καί ἐπλήρωσε τά σύμπαντα εὐωδίας».
(Ἀναστ. Στιχ. Αἴνων Κυρ. Β’ ἤχου).
Ἡ Ἐκκλησία, τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ τό Ἅγιον, ἡ ὑπ’ Αὐτοῦ ἱδρυθεῖσα εὐδοκίᾳ τοῦ Θεοῦ Πατρός καί δυνάμει Πνεύματος Ἁγίου, ἡ ἐν πληρότητι χάριτος τήν ἀλήθειαν Αὐτοῦ κατέχουσα, διαλαλεῖ ἐν χαρᾷ, εὐφροσύνῃ καί ἀγαλλιάσει κατά τήν λαμπροφόρον αὐτήν νύκτα τῆς Ἀναστάσεως τῷ πληρώματι αὐτῆς καί παντί τῷ κόσμῳ μυστήριον καινόν καί παράδοξον.
Διακηρύσσει τό μυστήριον ὅτι ὁ Μονογενής Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ σαρκωθείς ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου, ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Ναζωραῖος, ὁ συναναστραφείς τοῖς ἀνθρώποις καί εὐεργετήσας αὐτούς εἰς τήν γῆν τῆς Γαλιλαίας, Ἰουδαίας καί Σαμαρείας, ὁ σταυρωθείς ὑπέρ ἡμῶν καί παθών ἐπί Ποντίου Πιλάτου καί ταφείς εἰς τό κενόν τοῦτο μνημεῖον, ἐνώπιον τοῦ ὁποίου ἔχομεν τήν χάριν καί τήν εὐλογίαν νά ἱστάμεθα, ἀνέστη ἐκ νεκρῶν.
Ὁ ᾅδης, ὁ θάνατος καί ὁ Τάφος δεχθέντες Τοῦτον, δέν ἠδυνήθησαν νά κρατήσουν, διότι προσέλαβον εἰς τά σπλάγχνα αὐτῶν οὐχί ψιλόν ἄνθρωπον ἀλλά τέλειον Θεόν καί τέλειον ἄνθρωπον. Ὁ Θεός Πατήρ ἀνέστησε τόν Υἱόν Αὐτοῦ ἄνθρωπον Ἰησοῦν. Ἡ θεία φύσις τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀνέστησε τήν ἀνθρωπίνην Αὐτοῦ φύσιν, τήν φύσιν ἡμῶν τήν ἀνθρωπίνην, τήν προσληφθεῖσαν ἐν τῇ ἐνανθρωπήσει. Ἀνέστησεν ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους, παγγενῆ τόν Ἀδάμ, αὐτόν καί τούς ἀπογόνους αὐτοῦ.
Τό μυστήριον τοῦτο, τό ἀποτελοῦν τήν ὁλοκλήρωσιν τοῦ ἔργου τῆς Θείας Οἰκονομίας διά τήν σωτηρίαν ἡμῶν, διά σημείων καί τεράτων τοῖς ἀνθρώποις ἐφανερώθη. Διά σεισμοῦ τυφλώσαντος τούς στρατιώτας τούς φυλάσσοντας τόν Τάφον. Διά θείου ἀγγέλου ἐπί τοῦ Τάφου καθημένου καί ἀναγγέλλοντος εἰς τάς προσελθούσας μυροφόρους μαθητρίας τοῦ Κυρίου καί εἰς τούς μετά ταύτας ἀποστόλους, τό σωτήριον χαρμόσυνον ἄγγελμα: «Ἰησοῦν ζητεῖτε τόν Ναζαρηνόν, τόν ἐσταυρωμένον, οὐκ ἔστιν ὧδε, ἀλλ’ ἐγήγερται, ἴδε ὁ τόπος, ὅπου ἔθηκαν Αὐτόν, ὑπάγετε εἴπατε τοῖς μαθηταῖς Αὐτοῦ καί τῷ Πέτρῳ, ὄτι προάγει ὑμᾶς εἰς τήν Γαλιλαίαν, ἐκεῖ Αὐτόν ὄψεσθε καθώς εἶπεν ὑμῖν.» (Μάρκ. 16,7).
Τοῦτο τό γεγονός, τό διαλαληθέν δι’ ἀγγέλων καί μαρτυρηθέν ὑπό αὐτοπτῶν μαρτύρων, τῶν θεασαμένων τόν κενόν Τάφον καί ἰδόντων τά ὀθόνια κείμενα μόνα καί τόν Κύριον ἀναστάντα ἐν τῇ δεδοξασμένῃ καί λελαμπρυσμένῃ μορφῇ καί θέᾳ Αὐτοῦ καί προσκυνησάντων Τοῦτον καί ἀκουσάντων παρ’ Αὐτοῦ τό γλυκύν χαιρετισμόν: «χαίρετε» καί «εἰρήνη ὑμῖν», ἀποτελεῖ καί τόν λόγον τῆς ὑπάρξεως καί τῆς ζωῆς ἡμῶν, τό ἀντίδοτον κατά τοῦ θανάτου, τῆς λύπης καί τῆς θλίψεως ἡμῶν.
Ἀληθῶς τό γεγονός τοῦτο ζωοποιεῖ ἡμᾶς. Θάνατος ἡμῶν οὐκέτι κυριεύει. Κἄν τῷ σώματι ἀποθνῄσκωμεν, τῇ ψυχῇ καί τῷ πνεύματι ζῶμεν. Ἀποθέτομεν τό σαρκικόν ἡμῶν σκήνωμα ἐνταῦθα, ἵνα μετά Χριστοῦ συζήσωμεν ἐν οὐρανοῖς. Ἐπί γῆς ὡς ἄνθρωποι ζῶντες, ὡς ἄγγελοι πολιτευόμεθα, ἐργαζόμεθα ἔργα ἀγαθά, ἔργα δικαιοσύνης, εἰρήνης καί ἀληθείας, «ὅσα ἀληθῆ, ὅσα σεμνά, ὅσα δίκαια, ὅσα ἁγνά, ὅσα προσφιλῆ, ὅσα εὔφημα, εἴ τις ἀρετή καί εἴ τις ἔπαινος» (Φιλιππ. 4, 8), ὑφιστάμενοι ἀλλοίωσιν εὐπρεπεστάτην.
Τοῦτο τό ζωοποιόν καί σωτήριον μυστήριον ἀναγγέλλει ἡ ἀνά τόν κόσμον Ἁγία Ὀρθόδοξος Καθολική ἡμῶν Ἐκκλησία τήν νύκτα ταύτην παντί τῷ πληρώματι αὐτῆς, ἡ δέ τῶν Ἱεροσολύμων Σιωνῖτις Μήτηρ τῶν Ἐκκλησιῶν, εἰς τά μέλη αὐτῆς καί τούς ἁπανταχόθεν τῆς γῆς προσελθόντας προσκυνητάς, ἀπό τοῦ τόπου, ἔνθα τοῦτο συνέβη, ἀπό τοῦ Γολγοθᾶ καί τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου, τοῦ κενοῦ τούτου μνημείου, εὐχομένη εἰς πάντας δύναμιν, ζωήν, τήν χάριν καί τήν εὐλογίαν τοῦ Ἀναστάντος Ἰησοῦ Χριστοῦ, χαράν καί ἀγαλλίασιν καί ζωήν τήν αἰώνιον.
Ἐν τῇ Ἁγία Πόλει Ἱερουσαλήμ ΠΑΣΧΑ 2010.
Μετά Πατρικῶν εὐχῶν καί Πατριαρχικῶν Εὐλογιῶν,
Διάπυρος πρός Κύριον Εὐχέτης,
ΘΕΟΦΙΛΟΣ Γ’
Πατριάρχης Ἱεροσολύμων
