«Οι στόχοι που είχαμε θέσει στο πρόγραμμά μας ισχύουν στο ακέραιο», τόνισε ο πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, στην τοποθέτηση κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του Υπουργικού Συμβουλίου. Δέχθηκε, ωστόσο, ότι μερικά από τα θέματα, όπως είναι τα μισθολογικά, αναβάλλονται προσωρινά, λόγω της μεγάλης κρίσης, την οποία ζει η χώρα.
Όπως όμως τόνισε, «οι στόχοι, οι αρχές, η αφετηρία των στόχων είναι αυτά που παραμένουν» και υπογράμμισε ότι ταυτόχρονα είναι αυτά που επιβάλλεται να γίνουν πράξη. «Όσα υποσχεθήκαμε, πρέπει να γίνουν πράξη γιατί είναι αυτά, που χτυπούν το πρόβλημα στη ρίζα του», είπε.
Ο πρωθυπουργός ανέφερε, επίσης, ότι από την πρώτη ημέρα που η κυβέρνηση ανέλαβε τις τύχες της χώρας, δίνει τη μάχη της ανάταξης μιας σχεδόν προδιαγεγραμμένης αρνητικής πορείας για την Ελλάδα. «Η μάχη -είπε- είναι να αποφύγουμε τη βέβαιη χρεωκοπία», η οποία θα είχε πολλαπλές καταστροφικές συνέπειες, όχι μόνο για την οικονομία και την αξιοπιστία της χώρας, αλλά για όλες τις οικογένειες, για όλα τα νοικοκυριά της χώρας.
«Οι αποφάσεις ήταν δύσκολες», τόνισε και πρόσθεσε ότι ήταν απαραίτητες «για να προστατευθούν, σε τελευταία ανάλυση, τα βασικά δικαιώματα των πολιτών».
Αναφερόμενος στα πρώτα αποτελέσματα της εφαρμογής των δύσκολων αποφάσεων, που πήρε η κυβέρνηση, ο κ. Παπανδρέου τόνισε ότι δημιουργούν μια αισιοδοξία και δίνουν δύναμη «για να συνεχίσει η κυβέρνηση αυτό το πατριωτικό καθήκον».
Τόνισε πως «πρώτο μέλημα είναι να πετύχουμε τους στόχους μας και να δείξουμε στον ελληνικό λαό ότι οι θυσίες του δεν πήγαν στράφι και μπορέσαμε να δώσουμε στη χώρα και στην οικονομία διεθνή αξιοπιστία».
Ο κ. Παπανδρέου χαρακτήρισε «τραγική» την κατάσταση, που παρέλαβε η κυβέρνηση, η οποία «κατάφερε, ωστόσο, να ανατρέψει την ανυποληψία της χώρας, που είχε διαμορφώσει η προηγούμενη κυβέρνηση και πήρε τη θετική στήριξη των εταίρων και της διεθνούς κοινότητας». «Κάναμε μια υπερπροσπάθεια, αλλά έχουμε μπροστά μας πολλά ακόμα να κάνουμε», υπογράμμισε ο κ. Παπανδρέου.
Όπως σημείωσε, η πρώτη προϋπόθεση ήταν να διασφαλιστούν μισθοί και συντάξεις, διότι «η επιλογή δεν ήταν αν θα παρέμεναν στα ίδια επίπεδα, ή αν θα ήταν μεγαλύτερες οι συντάξεις, αλλά αν θα υπήρχαν καν συντάξεις».
