ΤΡΙΤΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ κ. ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ Αθήνα, 8 Απριλίου 2009 ΤΡΙΤΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ κ. ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟ ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ ΔΙΑΤΑΞΕΩΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑ Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι για το φοιτητικό κίνημα. Είναι πάγια η θέση μας, είναι γνωστή εδώ και χρόνια και μάλιστα με δημόσιες τοποθετήσεις. Θέλουμε να λειτουργεί το φοιτητικό κίνημα. Και για να λειτουργεί το φοιτητικό κίνημα πρέπει να γίνει Πανσπουδαστικό Συνέδριο και να εκλεγεί νέο Κεντρικό Συμβούλιο της ΕΦΕΕ. Είναι ξεκάθαρο αυτό. Η ΔΑΠ μάλιστα ως πρώτη δύναμη στα Πανεπιστήμια, είναι σταθερά υπέρ αυτής της άποψης. Υποστηρίζουμε, ενθαρρύνουμε ευθέως μια τέτοια εξέλιξη. Χωρίς προαπαιτούμενα όμως, χωρίς προϋποθέσεις. Και καλούμε όλους, επιτέλους, να ανταποκριθούν σε αυτό. Εμείς όμως απαντούμε, σίγουρα και με μια φράση, θετικά. Σε ό,τι αφορά την πρόταση που επαναλήφθηκε για Διακομματική Επιτροπή στα θέματα ασφαλείας που επαναφέρατε. Σας παρουσίασα και στην αρχική μου ομιλία ότι αναπτύσσουμε μια σειρά από συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, που συνιστούν σύνθεση απόψεων. Αντί να υπάρξει ανταπόκριση, αντί να επικροτηθούν, αν θέλετε, ακούμε και πάλι προφάσεις, ακούμε και πάλι άρνηση. Πιστεύω ότι οι προτάσεις που κατέθεσα μπορούν να παράγουν θετικά αποτελέσματα. Καλώ όλα τα κόμματα να τις δουν ξανά. Να τις δουν υπεύθυνα. Μια διευκρίνηση εδώ: Άκουσα τον Αρχηγό του ΠΑΣΟΚ να επανέρχεται στους πάγιους ισχυρισμούς περί κομματισμού. Και μάλιστα, απαντώντας στις πρακτικές ΠΑΣΟΚ για φρονήματα και διακρίσεις, το μόνο που βρήκατε να πείτε, για πολλοστή φορά, είναι το πρόγραμμα ‘’stage’’! Ευρωπαϊκό πρόγραμμα, θυμίζω, που χρησιμοποιήθηκε -και καλώς χρησιμοποιήθηκε- από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ. Ρωτώ, τότε ήταν καλό το πρόγραμμα και τώρα είναι ένοχο; Το γεγονός δηλαδή ότι δεν βρίσκετε κανένα επιχείρημα να στηρίξετε τους ασαφείς και γενικόλογους ισχυρισμούς σας δεν σας λέει τίποτα; Και έρχομαι -για να κλείσω- σε μια γενικότερη σύντομη τοποθέτηση. Ξέρουμε όλοι ότι η παγκοσμιότητα και οι επιπτώσεις της στο περιβάλλον ασφάλειας, οι διεθνής κρίση και οι συνέπειές της, έχουν δημιουργήσει μια νέα πραγματικότητα. Αυτή είναι η αλήθεια. Όπως, επίσης, είναι αλήθεια -και την ξέρουμε όλοι- ότι οι επόμενοι μήνες θα είναι δύσκολοι. Τόσο γενικότερα, όσο και σε ό,τι μας αφορά, για την Πατρίδα μας. Από τη στάση που θα τηρήσουμε όλοι είναι πιθανόν να κριθούν τα επόμενα, πολλά χρόνια. Όλοι μετέχουμε στη διαμόρφωση της πορείας του τόπου μας. Με τις πράξεις μας, με τη συμπεριφορά μας, με τις παραλείψεις μας, με τα έργα ή και με το λόγο μας. Εκείνο που θέλω να τονίσω είναι ότι σπάνια ένας τόπος βρίσκεται σε μια τόσο κρίσιμη, καθοριστική φάση. Η χώρα, όπως και η υπόλοιπη Ευρώπη, πιθανώς και ο κόσμος όλος, είναι στην πιο δύσκολη περίοδο μετά από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτό σημαίνει ότι οι ευθύνες όλων είναι μεγάλες, θα έλεγα τεράστιες. Όσοι, για τον έναν ή τον άλλο λόγο, υποβαθμίζουν την πολιτική σε επίπεδο εντυπώσεων υποτιμούν και το ρόλο και την αποστολή τους. Το λέω ευθέως! Κανένας και καμία δεν έχει αυτό το δικαίωμα. Οι καιροί απαιτούν δύσκολες αποφάσεις. Απαιτούν υπευθυνότητα και ρεαλισμό. Οι μεγάλες προκλήσεις είναι σήμερα πολλές. Δύο όμως είναι οι μεγαλύτερες: Η μία αφορά τις συνέπειες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Η άλλη αφορά στο περιβάλλον ασφάλειας. Τίποτα δεν είναι εύκολο. Τίποτα όμως δεν είναι και ακατόρθωτο. Οι πολίτες, ξέρουν πως μπορούμε να τα καταφέρουμε. Και βεβαίως έχουν μεγάλες απαιτήσεις απ’ όλους. Δεν δικαιούμαστε να τους διαψεύσουμε. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Υπάρχουν δύο δρόμοι στην πολιτική: Ο ένας είναι ο δύσκολος δρόμος της υπευθυνότητας. Ο άλλος είναι ο εύκολος δρόμος της ανευθυνότητας. Εμείς έχουμε επιλέξει το δύσκολο δρόμο. Άλλοι -δικαίωμά τους, αλλά θα λογοδοτήσουν γι΄ αυτό- επιλέγουν τον εύκολο. Υπάρχουν πολιτικοί που αγωνιούν και εργάζονται, που παλεύουν σταθερά για τον τόπο και την πατρίδα. Και υπάρχουν άλλοι, που μπορεί να περιορίζονται μόνιμα, μονότονα σε μια στείρα και γενικόλογη άρνηση. Η επιλογή μας, η επιλογή μου, είναι γνωστή σε όλους. Η βούλησή μας είναι δεδομένη και σταθερή: Αγωνίζομαι και αγωνιζόμαστε, με όλες τις δυνάμεις μας, για να βγει ο τόπος όσο γίνεται πιο αλώβητος, από τις συνέπειες αυτής της θύελλας. Αγωνιζόμαστε ασταμάτητα για να διασφαλίσουμε ένα καλύτερο αύριο. Αγωνιζόμαστε και αγωνίζομαι με υπευθυνότητα και σεβασμό στα δικαιώματα του ανθρώπου, αλλά βεβαίως ταυτόχρονα και για την εμπέδωση του αισθήματος ασφάλειας σε όλους τους πολίτες. Με ένα λόγο, για μια Ελλάδα που αναπτύσσεται, που προοδεύει, με επίκεντρο τον άνθρωπο.