Συνάντηση του Πρωθυπουργού Α. Τσίπρα με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλου
ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, πήρα την πρωτοβουλία να σας ενημερώσω για τις τελευταίες εξελίξεις, τόσο σε σχέση με τα κρίσιμα διεθνή θέματα, καθώς - ως γνωστόν - η χώρα μας βρίσκεται στο επίκεντρο πολλαπλών κρίσεων, κύκλων κρίσεων, τόσο της οικονομικής κρίσης που βιώνουμε τα τελευταία πέντε χρόνια, όσο όμως και της προσφυγικής κρίσης. Να σας ενημερώσω όμως και για τις τελευταίες εξελίξεις σε ό,τι αφορά την υλοποίηση του προγράμματος.
Νομίζω ότι βρισκόμαστε στο τέλος ενός πολύ δύσκολου κύκλου. Και αυτές τις ημέρες περνάμε με επιτυχία έναν πολύ δύσκολο κάβο. Με την ολοκλήρωση της ανακεφαλοποίησης των Τραπεζών, που όπως όλα δείχνουν θα ολοκληρωθεί με μεγάλη επιτυχία, καθώς αρχικά είχαν υπολογιστεί περίπου 25 δισεκατομμύρια ευρώ βάρος, σε χρέη προς το ελληνικό Δημόσιο, αλλά αυτά δεν θα ξεπεράσουν τα 10 δισεκατομμύρια ευρώ, κλείνει έτσι νομίζω ένας κύκλος μεγάλης αβεβαιότητας για την ελληνική οικονομία.
Και από εδώ και στο εξής νομίζω ότι θα μπορέσουμε με μεγαλύτερη άνεση να σχεδιάσουμε τα επόμενα βήματα. Με κεντρικό και βασικό στόχο να φτάσουμε στο «φρύδι του βουνού», που λένε και στην πατρίδα μου, να περάσουμε τη δύσκολη ανηφόρα, να φτάσουμε σ’ένα ξέφωτο μεταμνημονιακό.
Γιατί αυτός πρέπει να είναι ο στόχος. Να ανακτήσουμε τη χαμένη κυριαρχία της Πατρίδας μας, μετά από αυτήν την πολύχρονη – δυστυχώς - οικονομική κρίση, που έχει οδηγήσει σε πολύ δύσκολη θέση τη μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού.
Βεβαίως, όλα αυτά πρέπει να τα προσπαθήσουμε, να σφίξουμε τα δόντια με αποφασιστικότητα για τον τόπο. Διότι αυτές τις τελευταίες δύσκολες στροφές τις ανηφορικές πρέπει να δείξουμε αποφασιστικότητα.
Και να έχουμε, παράλληλα, τη σκέψη μας σε κείνους τους ανθρώπους που περνάνε πιο δύσκολα, να σταθούμε πλάι τους, να προστατεύουμε το εισόδημά τους αλλά και την δυνατότητα να ανακτήσουμε την εργασιακή τους ασφάλεια, την οικονομική τους σταθερότητα.
Πρέπει να σας πω ότι ήταν μια δύσκολη διαπραγμάτευση η διαπραγμάτευση των τελευταίων ημερών, αυτή που αφορούσε τις Τράπεζες. Και κύριο μέλημά μας ήταν η προστασία των αδυνάμων. Και πράγματι, είμαι ευτυχής να πω, ότι προστατεύθηκε το 60%. Δηλαδή, όσοι δεν έχουν τη δυνατότητα και δεν έχουν το εισόδημα, δεν έχουν τη δυνατότητα να αποπληρώνουν δάνεια, άρα ουσιαστικά προστατεύεται η πρώτη κατοικία, η λαϊκή κατοικία, και ταυτόχρονα ρυθμίζονται τα κόκκινα δάνεια, έτσι ώστε οι Τράπεζες να μπορέσουν να ανακτήσουν τον πραγματικό τους ρόλο, να μην είναι απλά «κουφάρια», αλλά να έχουν τη δυνατότητα να χρηματοδοτήσουν την πραγματική οικονομία. Διότι το πραγματικό, ουσιαστικό πρόβλημα της οικονομίας είναι πρόβλημα ρευστότητας, όπως πολύ καλά γνωρίζουμε.
Από εδώ και στο εξής, κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι θα πρέπει να δούμε το πώς θα υπάρχει στα κρίσιμα και μεγάλα ζητήματα – γιατί όλοι βεβαίως βιώνουμε την ελληνική πολιτική πραγματικότητα - αυτοί οι οποίοι έρριξαν το κάρο από την κορυφή στους πρόποδες, τώρα να κάθονται στη γαλαρία και να κάνουν κριτική σ’αυτούς που προσπαθούν να το ανεβάσουν ξανά.
Όμως, νομίζω ότι αυτά είναι φαινόμενα τα οποία πάντοτε θα υπάρχουν στην πολιτική ζωή. Στα κρίσιμα όμως θέματα και στρατηγικής σημασίας θέματα, στο Προσφυγικό, στα μεγάλα Εθνικά μας Θέματα, το Κυπριακό τα Ελληνοτουρκικά, το Ονοματολογικό. Και βεβαίως, σε κρίσιμα κοινωνικά θέματα: Το Ασφαλιστικό, η Παιδεία, πρέπει να υπάρχει μια στοιχειώδης πολιτική συνεννόηση. Και θα ήθελα με αυτήν την έννοια να σας ζητήσω από τη θέση σας και το κύρος σας και τον πολιτειακό ρόλο σας να συμβάλλετε σ’αυτήν την προσπάθεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ πάρα πολύ. Αυτός είναι και ο ρόλος του Προέδρου της Δημοκρατίας, ιδίως σε κρίσιμες στιγμές. Γιατί στις κρίσιμες στιγμές εμφανίζεται ο ρυθμιστικός ρόλος του Προέδρου, που ακριβώς είναι να επιδιώκει την μεγαλύτερη δυνατή συνεννόηση στα μεγάλα θέματα. Στα οποία δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχουμε διαφορές.
Και τα θέματα αυτά είναι γνωστά. Επειδή διάφορα ακούγονται, είναι σαφές ότι οι θέσεις μας π.χ. πάνω στα ζητήματα που σχετίζονται με την υπεράσπιση των εθνικών μας δικαίων είναι δεδομένες. Δεν αλλάζουν και δεν πρόκειται να αλλάξουν. Όχι γιατί αυτό είναι μια εμμονή μας, αλλά γιατί στηρίζονται στο διεθνές και στο ευρωπαϊκό δίκαιο. Είναι γνωστό π.χ. ότι σε ό,τι αφορά την ενταξιακή διαδικασία της Τουρκίας οι θέσεις αυτές είναι γνωστές και εκπορεύονται όχι μόνον από την δική μας βούληση, αλλά και από την ευρωπαϊκή βούληση. Δοθέντος ότι οποιαδήποτε εξέλιξη στο ζήτημα αυτό εξαρτάται από τον πλήρη σεβασμό του ευρωπαϊκού κεκτημένου από την Τουρκία. Τεράστιο κομμάτι του οποίου είναι η προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, τα θέματα δικαιοσύνης κλπ.
Όπως επίσης, ο σεβασμός της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία θα υπάρξει πάντοτε πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η οποιαδήποτε λύση δεν μπορεί παρά να είναι συμβατή με το διεθνές και το ευρωπαϊκό δίκαιο. Και έχουμε πει ότι τα θέματα αυτά: Η ενιαία διεθνής προσωπικότητα, η ενιαία ιθαγένεια, η ενιαία κυριαρχία, η μορφή του Κράτους που δεν μπορεί να είναι μορφή που θα οδηγούσε την Κύπρο εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, όλα αυτά είναι δεδομένα. Και δεν πρόκειται να αλλάξουν και το τονίζω: Δεν είναι δικές μας εμμονές. Είναι προστασία του ιδίου του ευρωπαϊκού κεκτημένου.
Και σε όλα τα λοιπά θέματα, παραδείγματος χάριν στο θέμα των Σκοπίων είναι ξεκάθαρο αυτό το οποίο έχουμε τονίσει.
Εκείνο το οποίο θα ήθελα να επισημάνω από την πλευρά μου είναι το γεγονός ότι με τεράστιες θυσίες του Ελληνικού Λαού διασφαλίσθηκε η πορεία της Ελλάδας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εντός της Ευρωζώνης. Και έχουμε φθάσει στο σημείο πλέον να αναγνωρίζουν και οι εταίροι μας ότι σ’εκείνες τις κρίσιμες στιγμές, που όλος ο Ελληνικός Λαός, η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων, έδιναν την μάχη για να παραμείνουμε, και εκείνοι αναγνωρίζουν ότι δεν θα ήταν δυνατόν να είναι ομαλή η πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης χωρίς την Ελλάδα. Το είδαμε να καθίσταται σαφές.
Αυτή τη στιγμή εμείς εκπληρώνουμε τις υποχρεώσεις, τις οποίες είχαμε αναλάβει και όσο το δυνατόν θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τούτο: Ότι με την εκπλήρωση των υποχρεώσεων, από εκεί και πέρα μας δίνεται η ευκαιρία να αντιτάξουμε στους εταίρους μας ότι και εκείνοι οφείλουν να εκπληρώσουν τις δικές τους υποχρεώσεις, όπως το παράδειγμα που αναφέρατε σε ό,τι αφορά την ανακεφαλοποίηση των Τραπεζών. Το παράδειγμα το οποίο συνιστά την ρύθμιση του εθνικού χρέους, με βάση βεβαίως τους κανόνες του ΕSM, αλλά πάντως πρέπει οπωσδήποτε, είναι δέσμευση των εταίρων μας, να ανοίξει και αυτό το κεφάλαιο, δεδομένου ότι αποτελεί και δική τους υποχρέωση.
Όπως επίσης, οι υποχρεώσεις τους σχετικά με το θέμα του προσφυγικού. Η Ελλάδα έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της στο ακέραιο, με βάση τον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό, με βάση την Ευρωπαϊκή Δημοκρατία. Η Ελλάδα κυριάρχως φυλάσσει τα σύνορά της. Αλλά σε αυτό θέλει τη συνδρομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γιατί υπερασπιζόμαστε και τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως επίσης – το τονίζω – κυριάρχως τα καθορίζουμε.
Για να γίνουν όλα αυτά τα πράγματα, για να μπορέσουμε να αντιτάξουμε απέναντι στους εταίρους μας και τις δικές τους υποχρεώσεις, απαιτείται από την δική μας πλευρά η μεγαλύτερη δυνατή ενότητα. Στην πολιτική ζωή βεβαίως, πάντοτε υπάρχουν διαφορετικές απόψεις σε ήσσονα θέματα. Στα μείζονα θέματα όμως – το τονίζω – στους εθνικούς στόχους, που δεν εξαρτώνται από τις αλλαγές των κυβερνήσεων δεν μπορεί παρά να είμαστε ενωμένοι και να δίνουμε μαζί την μάχη.
Είμαι βέβαιος ότι, επειδή στο παρελθόν διδαχθήκαμε πολλά από διχασμούς οι οποίοι όχι μόνον δεν ωφέλησαν, αλλά έβλαψαν τον Τόπο, τούτη την στιγμή, σ’αυτό το κρίσιμο σταυροδρόμι, όπως έδωσαν όλες οι δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις την μάχη για να κρατήσει η Ελλάδα την πορεία της, όπως της αρμόζει, με βάση και τις θυσίες του Λαού μας, είμαι βέβαιος ότι οι πολιτικές δυνάμεις θα αρθούν στο ύψος των περιστάσεων. Και σ’ αυτό η δική μου συμβολή είναι επιβεβλημένη κατά τον ρόλο μου. Δεν είναι, δηλαδή, κάτι που ανήκει στην διακριτική μου ευχέρεια. Ε
