Στη Λευκωσία βρίσκεται ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων κ. Ευάγγελος Μεϊμαράκης προκειμένου να μετάσχει στις εργασίες της Διάσκεψης των Προέδρων των Κοινοβουλίων των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (21-23 Απριλίου).
Στην παρέμβασή του κατά τη συζήτηση της πρώτης θεματικής ενότητας «Ο ρόλος των Εθνικών Κοινοβουλίων και του Ε.Κ. στην προώθηση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε τρίτες χώρες, με έμφαση στην περιοχή της Μεσογείου», ο Πρόεδρος της Βουλής είπε τα εξής:
«Η παγκοσμιοποίηση δεν επηρεάζει μόνον την οικονομία και το περιβάλλον των διεθνικών συναλλαγών. Επηρεάζει επίσης ιδέες, διαμορφώνει αντιλήψεις, θέτει υπό αμφισβήτηση ανθρώπινες αξίες και συχνά επιδρά αρνητικά στα μέχρι σήμερα αποδεκτά μοντέλα διακυβέρνησης.
Σχετικά πρόσφατα, διαπιστώσαμε στις γειτονικές χώρες της Νοτίου Μεσογείου πόσο γρήγορα μπορεί να αφυπνίσει τους πολίτες η ακώλυτη διασπορά των πληροφοριών και να τους οδηγήσει στους δρόμους, με αίτημα για κάτι που δεν έχουν ζήσει ποτέ και όμως ονειρεύονται να αποκτήσουν.
Το γεωπολιτικό περιβάλλον στο οποίο ζούμε δεν είναι αποστειρωμένο. Εάν οι σχέσεις καλής γειτονίας είναι η πεμπτουσία της ειρήνης και σταθερότητος όσον αφορά μεμονωμένα στις χώρες μας, άλλο τόσο σημαντικό είναι το κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον της νότιας γειτονίας των 27, σε λίγο 28 κρατών μελών μας. Όταν ο γείτονας σου καίγεται, δεν αρκεί να καλέσεις σε βοήθεια. Πρέπει να του παράσχεις όλα τα τεχνικά μέσα για να προλάβει τυχόν νέα φωτιά.
Τα εθνικά κοινοβούλιά μας, σε συνεργασία με το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο διαθέτουν σημαντικό οπλοστάσιο παρόμοιων μέσων. Θεσμικό, νομοπαρασκευαστικό, χρηστή διακυβέρνηση, καλές πρακτικές και, εν κατακλείδι, παιδεία δημοκρατίας.
Στη διαδικασία αυτή η ανανεωμένη πολιτική νότιας γειτονίας της Ε.Ε. και τα θεσμικά εργαλεία που περιλαμβάνει, καθώς επίσης και η πολιτική επιβράβευσης των μεταρρυθμίσεων που συντελούνται μέσω οικονομικών κινήτρων είναι καθοριστικής σημασίας.
Η προσέγγιση των χωρών αυτών θα μπορούσε να θεωρηθεί σχετικά εύκολη υπόθεση. Αλλά ακούγεται ίσως εύκολη για εμάς με τις κοινές πολιτιστικές αξίες μας και τις αρχές επάνω στις οποίες έχουμε οικοδομήσει το λειτουργικό μας περιβάλλον. Δεν πρέπει όμως να θεωρείται εύκολη για λαούς που, μέχρι πρότινος, έννοιες όπως ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες έκφρασης, ισότης, ισονομία και ισοπολιτεία απουσίαζαν παντελώς από τα εθνικά λεξιλόγια.
Οι δημοκρατικές αξίες δεν επιβάλλονται με νόμους και διατάγματα, ούτε υπαγορεύονται με αποφάσεις και ντιρεκτίβες. Καλλιεργούνται σταδιακά, με υπομονή και έμφαση στα κοινά οφέλη που προσπορίζονται. Συνεπώς η προσέγγισή μας θα πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτική, με σύνεση και χωρίς δογματισμούς και νουθεσίες .
Μολονότι καθίσταται σαφές, ότι ο δημοκρατικός μετασχηματισμός θα πάρει αρκετό χρόνο, η δυναμική των νέων πολιτικών κομμάτων που δημιουργήθηκαν και της κοινωνίας των πολιτών, αποτελούν ενδείξεις ότι αρχίζει να αναδύεται μια δημοκρατική κουλτούρα. Επισκιάζεται ωστόσο, από έντονα προβλήματα ασφάλειας σε ορισμένες χώρες, καθώς επίσης και από την οικονομική κρίση που μαστίζει τη λεκάνη της Μεσογείου.
Στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ειδικά σε ό,τι αφορά τα συστήματα απονομής δικαιοσύνης, τη θανατική ποινή, τα βασανιστήρια, το σεβασμό των δικαιωμάτων των γυναικών υπάρχει ακόμα μακρύς δρόμος που πρέπει να διανυθεί για να φτάσουν οι χώρες αυτές σε κοινώς αποδεκτά επίπεδα προστασίας.
Από δικής μας πλευράς βέβαια, θα πρέπει να μας προβληματίσουν ιδιαίτερα τα αναφυόμενα φαινόμενα ρατσισμού και ξενοφοβίας στο εσωτερικό των κοινωνιών μας, τα οποία γίνονται οξύτερα ως συνέπεια της παρατεινόμενης οικονομικής κρίσεως, της αυξανόμενης ανεργίας και της εξαπλούμενης ανασφάλειας.
Τα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα των λαών της Μεσογείου πρέπει και αυτά να λαμβάνονται εξίσου υπόψη. Για τις ευρωπαϊκές κοινωνίες η ύπαρξη εργασιακών δικαιωμάτων και ενός ελάχιστου δικτύου κοινωνικής προστασίας θεωρούνται δεδομένα και έχουν κατακτηθεί εδώ και πολλές δεκαετίες, άσχετα αν τώρα πλήττονται βάναυσα εξ αιτίας της οικονομικής κρίσης. Θα πρέπει λοιπόν η πολιτική επενδύσεων κοινοτικών κονδυλίων για την αναθέρμανση της οικονομίας των χωρών της Μεσογείου να συνοδεύεται και από κριτήρια κοινωνικής ενσωμάτωσης.
Ο ρόλος των εθνικών Κοινοβουλίων στη διαδικασία αυτή μπορεί να είναι κατά τη γνώμη μου καθοριστικός. Συχνές επαφές διακοινοβουλευτικών επιτροπών και ενίσχυση της κοινοβουλευτικής διπλωματίας με ανταλλαγή εμπειριών και μεταφορά καλών πρακτικών διακυβέρνησης, θα συνέβαλε σημαντικά στην σταδιακή διαμόρφωση δημοκρατικής παιδείας.»
